Zamanın gözlemciye atfedilen belli karakterinin aslında doğal dünyanın özelliği olduğu; ve bu nedenle doğal dünyanın (physical reality) normalde zannedildiğinden daha karmaşık olduğu ileri sürülür.Her şey zamanda yayılır. Olaylar anılarımızda hatırlandıkları ve günlük gazetelerde yazılan şekliyle yakın geçmişe; Tarihçiler, Paleontologlar ve Jeologlar tarafından anlatıldığı şekliyle de uzak geçmişe uzanır. Olaylar ayrıca planlarımızda umduğumuz ve hava tahmincilerinin söylediği şekliyle yakın geleceğe; iklim uzmanları, jeologlar ve astronotların tahmin ettiği şekliyle de uzak geleceğe uzanır. Öte yandan her şey zamanda meydana gelir. Olaylar ya hızlı ya da yavaş gerçekleşir. Buzulların denize dönüşmesi yüzyıllar alır ve yıldırımlar dünyaya zigzaglarla gözün takip edebileceğinden çok daha hızlı iner. Olaylar zamanı işgal eder; ve zamanda gerçekleşir. Fakat onların zamanı işgal etmeleri ile meydana gelişleri aynı şey değildir. Zamanın durağanlığı (extension) ve geçiciliği (transience); düşüncede, dilde ve bilimsel paradigmada uzlaşmaya varılamayan farklı yönleridir.Bu çalışmada, bu iki temel görüşün nasıl uzlaşabileceği ve fi ziksel dünya betimlemelerine nasıl dahil olabileceği tartışılmaktadır. Her ikisi
Diğer ID | JA68DF95TH |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2012 |
Gönderilme Tarihi | 1 Aralık 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Sayı: 2 |