ÖRGÜTSEL ÇATIŞMA YÖNETİMİNDE DUYGUSAL ZEKANIN ETKİSİ: KONAKLAMA İŞLETMELERİNDE İŞGÖRENLERİN ALGILAMALARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2010, Cilt: 11 Sayı: 2, 199 - 211, 01.07.2010

Mahmut Demir

Öz

Bu çalışmanın amacı konaklama işletmelerinde örgütsel çatışma yönetiminde yöneticilerin duygusal zeka yetenek ve yeterliliklerinin kullanılması ve bunların işgörenler tarafından algılanmasına yönelik değerlendirmelerin sonuçlarını ortaya koymaktır. Önce kavramsal çerçeve oluşturulmuş sonra işgörenlerin yöneticilerini değerlendirmelerini içeren anket çalışması yüz yüze uygulanmıştır. Tanımlayıcı ve çıkarımsal istatistiksel olarak verilerin analizi yapılarak değişkenler üç faktör altında incelenmiştir. Araştırmada kullanılan bağımlı değişkenlerle faktörlerin ilişkileri regresyon analiziyle değerlendirilerek elde edilen bulgular ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Çatışma, Duygusal Zeka, İşgören, Konaklama İşletmeleri

THE EFFECTS OF EMOTIONAL INTELLIGENCE ON ORGANIZATIONAL CONFLICT MANAGEMENT: A SURVEY ON EMPLOYEES PERCEPTIONS IN THE HOSPITALITY BUSINESS

Öz

The purpose of this study is to determine results of manager's use of emotional intelligence ability and competencies in managing organizational conflict in hospitality business and evaluations of employee perceptions of them. First the conceptual framework was conducted and then data were gathered from hotel employee with the help of a questionnaire which is conducted face to face. By analyzing data descriptive and inferential statistically variables have been examined under three factors. The findings have been reached by analysing the relationship between dependent and independent variables with regression analysis

Anahtar Kelimeler

Organizational Conflict, Emotional Intelligence, Employee, Hospitality Business

Kaynakça

• AMASON, A.C., SAPIENZA, H.J. (1997). The Effects of top management team size and interaction norms on cognitive and affective conflict. Journal of Management, 23, (4), 495-516.
• ASHKANASY, N.M., ASHTON-JAMES C.E., JORDAN, P.J. (2004). Performance impacts of appraisal and coping with stress in workplace settings: the role of affect and emotional intelligence, Emotional and Physiological Processes and Positive Intervention Strategies Research in Occupational Stress and Well Being, 3, 1–43.
• BAILIE, K., EKERMANS, G. (2006). An Exploration of the utility of a self-report emotional intelligence measure. E-Journal of Applied Psychology: Emotional Intelligence, 2, (2), 3- 11.
• CARUSO, D.R., SALOVEY, P. (2004). The emotionally intelligent manager: how to develop and use the four key emotional skills of leadership, San Francisco: Jossey-Bass A Wiley Imprint, CA.
• CASSITO, M.G., (ve öte.) (2003). Rising awareness of psyhcological harrassment at work, Italy: WHO Protecting Workers Health Series No:4.
• COOPER, R., SAWAF, A. (1996). Executive EQ: Emotional intelligence in leadership and organizations, New York, NY: Berkley Publishing Group.
• DAVIS, M. (2004). Duygusal zekânızı ölçün, (Çev. S. SİLAHLI), İstanbul; Alfa Yayınları.
• DEMİR, Ş.Ş. (2002). Konaklama işletmelerinde halkla ilişkiler kapsamında etkin iletişim teknikleri ve Muğla bölgesinde bir uygulama. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir: DEÜ SBE.
• DÖKMEN, Ü. (2000). İletişim çatışmaları ve empati, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• DUARTE, M., DAVIES, G. (2003). Testing the conflict–performance assumption in business-to-business relationships. Industrial Marketing Management, 32, 91– 99.
• EREN, E. (2000), Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
• ERTÜRK, M. (1995). İşletmelerde yönetim ve organizasyon, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
• GOLEMAN, D. (1995), Duygusal zeka, (çev. B.S. YÜKSEL), İstanbul: Varlık Yayınları.
• GOLEMAN, D. (2000) İşbaşında duygusal zeka (çev. H. BALKARA), İstanbul: Varlık Yayınları.
• GOLEMAN, D. BOYATZIS, R., McKEE A. (2003). Yeni Liderler, (çev. F NAYIR, O. DENİZTEKİN), İstanbul: Varlık Yayınları.
• İŞMEN, A.E. (2001). Duygusal zeka ve problem çözme. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 13, 111-124.
• KARİP, E. (2000). Çatışma yönetimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• KELLETT, J.B., HUMPHREY, R.H., SLEETH, R.G. (2006). Empathy and the emergence of task and relations leaders. The Leadership Quarterly, 17, 146– 162.
• KOÇEL, T. (1999). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
• KUHN, T., POOLE, M.S. (2000). Do conflict management styles affect group decision making? evidence from a longitudinal field study. Human Communuciation Research, 26, (4), 558-590.
• LOPES, P.N., SALOVEY, P., STRAUS, R. (2003). Emotinal intelligence, personality and the perceieved quality of social responsibilities. Personality and Individual Differences, 35, (3), 641-658.
• MAYER, J., SALOVEY, P., CARUSO, D.R., SITARENıOS, G. (2003). Measuring emotional intelligence with the MSCEIT V2.0. Emotion, 3, (1), 97–105.
• MAYER, J., SALOVEY, P., CARUSO, D.R. (2004). Emotional intellingence: theory, findings and implications. Psychological Inquiry, 15, (3), 197-215.
• McARDLE, G.E.H. (1999), Farlılıkları yönetme sanatı (Çev. Y. BÜLBÜL), İstanbul: Alfa.
• MERLEVEDE, P. E. (ve öte.) (2006). Yedi adımda duygusal zeka, (Çev. T. KIRICI), İstanbul: Omega Yayın.
• ÖZDAMAR, K. (1999). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir, Kaan Kitabevi.
• ÖZKALP, E., KIREL, Ç. (2001). Örgütsel davranış. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim, Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı.
• PRICE, J.L. (1997). Handbook of organizational measurement. International Journal of Manpower, 18, (4/5/6), 305-558.
• QUEBBEMAN, A.J., ROZELL, E.J. (2002). Emotional intelligence and dispositional affectivity as moderators of workplace aggression: the impact on behavior choice. Human Resource Management Review, 12, (1), 125-143.
• RAHIM, M.A., PSENICKA, C. (2002). A model of emotional intelligence and conflict management strategies: a study in seven countries. The Internetional Journal Of Organizational Analysis, 10, (4), 302-326.
• SAFRAN, J.D., GREENBERG, S.L. (1991). Emotion in human functioning: theory and therapeutic implications, (ed. D.J. SAFRAN, S.L. GREENBERG). Emotion, psychotherapy, and change. New York-The Guilford Press.
• SALOVEY, P., MAYER, J.D. (1990). Emotional intelligence. Imagination, Cognition and Personality, 9, 185-211.
• SEKARAN, U. (2000) Research methods for business: a skill building approach. New York; John Wiley & Sons, Inc.
• SLABBERT, A.D. (2004). Conflict management styles in traditional organisations. The Social Science Journal, 41, 83–92.
• STOCKWELL, R.G. (1997), Effective communication in managing conflict. CMA Magazine, no 71, 6-7.
• STYS, Y., BROWN, S.L. (2004). A review of the emotional intelligence literature and implications for corrections. Research Report; Research Branch Correctional Service of Canada, (March).
• SUPPIAH, W.R.R.V., ROSE, R.C. (2006). A competence-based view to conflict management. American Journal of Applied Sciences, 3, (7): 1905-1909.
• WEINBERGER, L.A. (2003). An examinatıon of the relationship between emotional intelligence, leadership style and perceived leadership effectiveness. Human Resource Development Research Center, St. Paul; Swanson & Associates.
• WEISINGER, H. (1998). İş yaşamında duygusal zeka. İstanbul: Mns Yayıncılık.
• YAYLACI, G.Ö. (2006). Kariyer yaşamında duygusal zeka. İstanbul: Hayat Yayıncılık.