BibTex RIS Kaynak Göster

İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİM SÜREÇLERİNİN PERFORMANSA ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ÖĞRENMENİN ARACILIK ROLÜ VE BİR UYGULAMA

Yıl 2016, Cilt: 17 Sayı: 1, 1 - 14, 01.01.2016

Öz

Bu çalışma algılanan performans üzerinde etkili olabileceği değerlendirilen insan kaynakları yönetim süreçlerinin ve örgütsel öğrenmenin etkilerini ve örgütsel öğrenmenin, insan kaynakları yönetim süreçlerinin algılanan performansa etkisindeki aracılık etkisini incelemektedir. Araştırma kapsamında bilgi teknolojileri ve iletişim sektöründen olmak üzere, 18 farklı işletmede çalışan, 220 kişiden toplanan veriler hiyerarşik regresyon analizine tabi tutulmuştur. Araştırma sonuçları insan kaynakları yönetim süreçlerinin algılanan performans üzerinde etkisi bulunduğunu, ayrıca örgütsel öğrenmenin insan kaynakları yönetim süreçlerinin algılanan performansa etkisinde aracılık etkisinin mevcut olduğunu göstermektedir.

Kaynakça

  • Akhtar, S., Ding, D. ve Ge, G. (2008). Strategic HRM practices and their impact on company performance in Chinese enterprises. Human Resource Management, 47(1), 15-32.
  • Akar, Z. (2002). İşletmelerde performans ölçüm ve denetimi: Çok Yönlü Performans Göstergeleri. Ankara: MPM Yayınları.
  • Akın, Ö., ve Çolak, E. (2012). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarıyla örgütsel performans arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(2) 85-114.
  • Balay, R.(2012). Effect of learning organization perception to the organizational commitment: A comparison between private and public university. Educational sciences: Theory and practice, 12(4), 2474-2486.
  • Baldwin, T., Camden D. ve William W. (1997). The evolution of learning strategies in organizations: From employee development to business redefinition. The Academy of Management Executive, 11(4), 47-58.
  • Bayram, L. (2006). Geleneksel performans değerlendirme yöntemlerine yeni bir alternatif: 360 derece performans değerlendirme. Sayıştay Dergisi, Temmuz- Eylül, 62, 47-65.
  • Barutçugil, İ. (2004). Stratejik insan kaynakları yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
  • Bulut, B. (2012). Kamu sektörü ve özel sektör işletmelerinde insan kaynakları yönetimi uygulamalarının değerlendirilmesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 33, 175-191.
  • Canman, D. (2000). İnsan kaynakları yönetimi. Ankara: Yargı Basım
  • Chiu, R., Luk, V. W. M. ve Tang, T. L. (2002). Retaining and motivating employees: Compensation preferences in Hong Kong and China. Personnel Review, 31, 402-431.
  • Czaplewski, A., Ferguson, J. ve Milliman, F. (2001). Southwest airlines: How internal marketing pilots success. Erişim adresi https: //archive.ama.org/archive/ ResourceLibrary/MarketingManagement/documents/5331193.pdf
  • Delaney, J., Huselid, M. (1996). The impact of human resource management practices on perceptions of organizational performance. The Academy of Management Journal, 39(4), 949-969.
  • Devanna, M., Fombrun, C. ve Tichy, M. (1984). A Framework for strategic human resource management. New York: John Wiley.
  • Eisenberger, R., Huntington, R., Hutchison, S., ve Sowa, D. (1986). Perceived organizational support. Journal of Applied Psychology, 71, 500-507.
  • Erdoğan, İ. (1991). İşletmelerde personel seçimi ve başarı değerleme teknikleri. İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi.
  • Fındıkçı, İ. (2003). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Alfa.
  • Huselid, M. (1995). The impact of human resources management on turnover, productivity and corporate financial performance. Academy of Management Journal, 38(3), 635-672.
  • Lewitt, B., March, J. (1988). Organizational learning, Annual Review of Sociology, 14, 319-340.
  • Marangoz, M., Biber, M. (2007). İşletmelerin pazar performansı ile insan kaynakları uygulamaları arasındaki ilişkinin araştırılmasına yönelik bir çalışma. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 8 (2), 202-217.
  • Mathis, R. L., Jackson, R. H. (2003). Human Resource Management (13th ed.) South Western Learning.
  • Nakhleh, H. M. A, Patel, N. V., Dangarwala, U.R. (2012). The effectiveness of human resource management practicies on hotel performance. International Journal of Research in Commerce and Management, 3(3), 64-69.
  • Nemeth, L. (1997). Measuring Organizational learning. Faculty of Graduate Studies the University of Western Ontario. London.
  • Ngo, H. Y., Turban, D., Lau, C. (1998). Human resource practices and HRM performance of multinational corporations: Influences of country origin. International Human Resource Management, 20.
  • Nzuve, N. ve Omolo, A. (2012). A study of the practice of the learning organization and its relationship to performance among Kenyan commercial banks. Problems of Management in the 21st century, 4, 45-56.
  • Özdevecioğlu, M. (2003). Öğrenen organizasyon olmanın emniyet teşkilatı açısından önemi ve avantajları. Polis Bilimleri Dergisi, 5(3-4), 23-27.
  • Shaw, J. Delery, E., Jenkins, D. ve Gupta, N. (1998). An organization-level analysis of voluntary and involuntary turnover. Academy of Management Journal, 41, 511-525.
  • Slater, S. ve Narver, C. (1995). Market orientation and the learning organization.
  • Journal of Marketing, 59(3), 63-74.
  • Süzen, A. (2007). İnsan kaynakları yönetim süreçleri çerçevesinde öğretmen değerlendirmesinde performans değerlendirme: özel bir ilköğretim okulundaki sınıf öğretmenlerinin görüşleri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Şeşen, H ve Meydan, H. (2011). Yapısal eşitlik modellemesi Amos uygulaması. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Türen, U. Gökmen, Y. Tokmak İ. (2013). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının işletme performansına etkisi: İşletmelerin sahip oldukları bilgi ve iletişim teknolojileri kabiliyetlerinin aracılık rolü. Business and Economics Research Journal, 4(4), 103-129.
  • Uyargil, C. (1997). Stratejik insan kaynakları yönetiminde performans değerlendirme. Human Resources, Haziran, 8, 22-28.
  • Yatkın, A. (2008). Örgütsel çatışmanın ve performans değerlemenin, işgören performansına etkileri. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 6(2). 6-18.
  • Yüksel, Ö. (1998). İnsan kaynakları yönetimi (2. bs.) Ankara: Gazi Kitapevi.

THE EFFECT OF HUMAN RESOURCE MANAGEMENT PROCESS ON PERFORMANCE: MEDIATOR EFFECT OF ORGANIZATIONAL LEARNING AND AN IMPLEMENTATION

Yıl 2016, Cilt: 17 Sayı: 1, 1 - 14, 01.01.2016

Öz

This study aims to reveal the effect of human resource management practices and organizational learning on perceived performance, an also mediational effect of organizational learning on the relationship between human resource management practices and perceived performance. The data was gathered from 18 different enterprises, 220 employees that are working in information technology and communication sector. The data was analyzed by using hierarchical regression analysis. The results show that there is an effect of both human resource management practices and organizational learning on the perceived performance. Besides, organizational learning has a mediational effect on the relationship between human resource management practices and perceived performance

Kaynakça

  • Akhtar, S., Ding, D. ve Ge, G. (2008). Strategic HRM practices and their impact on company performance in Chinese enterprises. Human Resource Management, 47(1), 15-32.
  • Akar, Z. (2002). İşletmelerde performans ölçüm ve denetimi: Çok Yönlü Performans Göstergeleri. Ankara: MPM Yayınları.
  • Akın, Ö., ve Çolak, E. (2012). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarıyla örgütsel performans arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(2) 85-114.
  • Balay, R.(2012). Effect of learning organization perception to the organizational commitment: A comparison between private and public university. Educational sciences: Theory and practice, 12(4), 2474-2486.
  • Baldwin, T., Camden D. ve William W. (1997). The evolution of learning strategies in organizations: From employee development to business redefinition. The Academy of Management Executive, 11(4), 47-58.
  • Bayram, L. (2006). Geleneksel performans değerlendirme yöntemlerine yeni bir alternatif: 360 derece performans değerlendirme. Sayıştay Dergisi, Temmuz- Eylül, 62, 47-65.
  • Barutçugil, İ. (2004). Stratejik insan kaynakları yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
  • Bulut, B. (2012). Kamu sektörü ve özel sektör işletmelerinde insan kaynakları yönetimi uygulamalarının değerlendirilmesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 33, 175-191.
  • Canman, D. (2000). İnsan kaynakları yönetimi. Ankara: Yargı Basım
  • Chiu, R., Luk, V. W. M. ve Tang, T. L. (2002). Retaining and motivating employees: Compensation preferences in Hong Kong and China. Personnel Review, 31, 402-431.
  • Czaplewski, A., Ferguson, J. ve Milliman, F. (2001). Southwest airlines: How internal marketing pilots success. Erişim adresi https: //archive.ama.org/archive/ ResourceLibrary/MarketingManagement/documents/5331193.pdf
  • Delaney, J., Huselid, M. (1996). The impact of human resource management practices on perceptions of organizational performance. The Academy of Management Journal, 39(4), 949-969.
  • Devanna, M., Fombrun, C. ve Tichy, M. (1984). A Framework for strategic human resource management. New York: John Wiley.
  • Eisenberger, R., Huntington, R., Hutchison, S., ve Sowa, D. (1986). Perceived organizational support. Journal of Applied Psychology, 71, 500-507.
  • Erdoğan, İ. (1991). İşletmelerde personel seçimi ve başarı değerleme teknikleri. İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi.
  • Fındıkçı, İ. (2003). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Alfa.
  • Huselid, M. (1995). The impact of human resources management on turnover, productivity and corporate financial performance. Academy of Management Journal, 38(3), 635-672.
  • Lewitt, B., March, J. (1988). Organizational learning, Annual Review of Sociology, 14, 319-340.
  • Marangoz, M., Biber, M. (2007). İşletmelerin pazar performansı ile insan kaynakları uygulamaları arasındaki ilişkinin araştırılmasına yönelik bir çalışma. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 8 (2), 202-217.
  • Mathis, R. L., Jackson, R. H. (2003). Human Resource Management (13th ed.) South Western Learning.
  • Nakhleh, H. M. A, Patel, N. V., Dangarwala, U.R. (2012). The effectiveness of human resource management practicies on hotel performance. International Journal of Research in Commerce and Management, 3(3), 64-69.
  • Nemeth, L. (1997). Measuring Organizational learning. Faculty of Graduate Studies the University of Western Ontario. London.
  • Ngo, H. Y., Turban, D., Lau, C. (1998). Human resource practices and HRM performance of multinational corporations: Influences of country origin. International Human Resource Management, 20.
  • Nzuve, N. ve Omolo, A. (2012). A study of the practice of the learning organization and its relationship to performance among Kenyan commercial banks. Problems of Management in the 21st century, 4, 45-56.
  • Özdevecioğlu, M. (2003). Öğrenen organizasyon olmanın emniyet teşkilatı açısından önemi ve avantajları. Polis Bilimleri Dergisi, 5(3-4), 23-27.
  • Shaw, J. Delery, E., Jenkins, D. ve Gupta, N. (1998). An organization-level analysis of voluntary and involuntary turnover. Academy of Management Journal, 41, 511-525.
  • Slater, S. ve Narver, C. (1995). Market orientation and the learning organization.
  • Journal of Marketing, 59(3), 63-74.
  • Süzen, A. (2007). İnsan kaynakları yönetim süreçleri çerçevesinde öğretmen değerlendirmesinde performans değerlendirme: özel bir ilköğretim okulundaki sınıf öğretmenlerinin görüşleri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Şeşen, H ve Meydan, H. (2011). Yapısal eşitlik modellemesi Amos uygulaması. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Türen, U. Gökmen, Y. Tokmak İ. (2013). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının işletme performansına etkisi: İşletmelerin sahip oldukları bilgi ve iletişim teknolojileri kabiliyetlerinin aracılık rolü. Business and Economics Research Journal, 4(4), 103-129.
  • Uyargil, C. (1997). Stratejik insan kaynakları yönetiminde performans değerlendirme. Human Resources, Haziran, 8, 22-28.
  • Yatkın, A. (2008). Örgütsel çatışmanın ve performans değerlemenin, işgören performansına etkileri. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 6(2). 6-18.
  • Yüksel, Ö. (1998). İnsan kaynakları yönetimi (2. bs.) Ankara: Gazi Kitapevi.
Toplam 34 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Semih Soran Bu kişi benim

Emin Serin Bu kişi benim

Mehmet Onur Balkan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 17 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Soran, S., Serin, E., & Balkan, M. O. (2016). İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİM SÜREÇLERİNİN PERFORMANSA ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ÖĞRENMENİN ARACILIK ROLÜ VE BİR UYGULAMA. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 17(1), 1-14.