THE DIMENSION OF INNOVATION AND REGIONAL DEVELOPMENT IN TÜRKİYE

Yıl 2023, Sayı: 12, 16 - 30, 29.12.2023

Zeki Yılmaz

https://doi.org/10.58627/dpuiibf.1367302

Öz

Regional development has become more important than national development in recent years, and the priority of knowledge and innovation has increased alongside traditional factors of production such as labor and capital. At this point, the share that countries allocate to R&D and technological investments gains importance. Investments made through technology and innovative activities constitute an effective tool in regional development and in minimizing regional development disparities. For this reason, incentive policies aim to eliminate the imbalance between regions by increasing state and private sector investments. By explaining the impact of R&D and innovation on regional development, Türkiye’s situation has been revealed. It is tried to reveal which factors should be emphasized in Türkiye’s s R&D and innovation indicators. Thus, it will contribute to the literature to facilitate the analysis of R&D and Innovation indicators on a regional basis.

Anahtar Kelimeler

R&D, İnnovation, Regional Development

TÜRKİYE’DE İNOVASYON VE BÖLGESEL KALKINMANIN BOYUTU

Öz

Bölgesel kalkınma son yıllarda ulusal kalkınmanın yanında daha önemli hale gelmiş, emek ve sermaye gibi geleneksel üretim faktörlerinin yanında bilgi ve inovasyonun önceliği artmıştır. Bu noktada ülkelerin, Ar-Ge ve teknolojik yatırımlara ayırdıkları pay önem kazanmaktadır. Teknoloji ve inovatif faaliyetlerle gerçekleştirilen yatırım, bölgesel kalkınmada ve bölgesel gelişmişlik farklarının minimize edilmesinde etkin bir araç oluşturmaktadır. Bu nedenle teşvik politikalarıyla devlet ve özel sektör yatırımlarını arttırarak bölgelerarası dengesizliğin giderilmesi hedeflenmektedir. inovasyon faaliyetleriyle bölgesel kalkınma arasındaki ilişki açıklanarak, Türkiye’nin diğer ülkelere göre Ar-GE ve inovasyona yönelik faaliyetlerindeki yerinin belirlenip ihtiyaçlarını saptamak ve inovasyon göstergelerinde hangi faktörlere ağırlık verilmesi gerektiği ortaya koymaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Ar-ge, İnovasyon, Bölgesel kalkınma

Etik Beyan

Çalışma tamamen bilimsel kurallar çerçevesinde tarafımdan yapılmıştır.

Teşekkür

Çalışmalarınızda başarışlar dilerim.

Kaynakça

• Ar-Ge ve İnovasyon Strateji Belgesi. (2014). 10-78.
• Commission, E. (1995).
• Çütçü, İ., & Bozan, T. (2019). Uluslararası Ekonomi İşletme ve Politika Dergisi. İnovasyon ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: G7 Ülkeleri Üzerine Panel Veri Analizi, 3(2), 289-310.
• Dulupçu, M. A. (2006). Bölgesel Politikalar Kopyalanabilir mi? Bölgeselleştirme (Yönetim) Karşısında(Yeni) Bölge(sel)cilik (Yönetişim). Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu, 233-255.
• Elçi, Ş. (2006). İnovasyon: Kalkınmanın ve Rekabetin Anahtarı (Genişletilmiş Yeni Baskı b.). Ankara: Feryal Matbaacılık.
• Erçakar, M. E. (2010). Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Türkiye Uygulaması. Mevzuat Dergisi, 153.
• Ersoy, B. A., & Şengül, C. M. (2008). Yenilikçiliğe Yönelik Devlet Uygulamaları ve AB Karşılaştırması. Yönetim ve Ekonomi, 15(1), 59-74.
• Fırat, E., Karaçor , Z., & Altınok, S. (2016). Kalkınmada Ar&Ge ve İnovasyonun Önemi; Türkiye Örneği. International Conference On Eurasian Economies, 830-838.
• Hobikoğlu, E. H. (211). Yeni Ekonomide Konjoktür Dalgalanmaları Bağlamında Schumpeterci Yaklaşım ve İnovasyon İlişkisi. Sosyoloji Konferansları(43), 289 - 306.
• Işık, N., & Kılınç, E. (2011). Bölgesel Kalkınmada Ar-Ge ve İnovasyonun Önemi: Karşılaştırmalı Bir Analiz. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 9-54.
• Işık, N., & Kılınç, E. (2012). İnovasyon-Güdümlü Kalkınma: Avrupa Birliği Ülkeleri ve Türkiye Üzerine Bir İnceleme. Girişimcilik ve İnovasyon Yönetimi Dergisi, 1(1), 31-68.
• Karagöl, E. T., & Karahan, H. (2014). Yeni Ekonomi Ar-Ge ve İnovasyon. Ankara: SETA.
• Karaöz, M., & Albeni, M. (2003). Bölgesel Kalkınmada Öğrenme, Bilgi Birikimi ve Yenilik: Türkiye İçin Bir Perspektif. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi, 8(2), 157-170.
• Kavak, Ç. (2009). Bilgi Ekonomisinde İnovasyon Kavramı ve Temel Göstergeleri. 11. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, 618-628.
• Kavrakoğlu, İ. (1997). Değişim ve Yaratıcılık. İstanbul.
• Kumral, N., Akgüngör, S., & Güçlü, M. (2011). Rekabet Gücü, Yaşam Kalitesi ve Yaratıcılık: Türkiye Düzey 2 Bölgeleri. 6. Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu Bildiri Kitabı, 33.
• Mucuk, İ. (1998). Modern İşletmecilik (9. Baskı b.). İstanbul: Türkmen Kitabevi.
• Nafgizer, E. W. (2006). Economic Development. New York: Cambridge University Press.
• Örtlek, Z. (2015). İnovasyon ve Bölgesel Kalkınma Perspektifinden Türkiye. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 1-163.
• Özbek, H., & Atik, H. (2013). İnovasyon Göstergeleri Bakımından Türkiye'nin Avrupa Birliği Ülkeleri Arasındaki Yeri: İstatistiksek Bir Analiz. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi(42), 194-209.
• Sungur, O., & Keskin, H. (2009). Coğrafi Yakınlık “Hala” Önemli mi? Yerel İnovasyon Modellerinden Çok-Yerelli Bilgi Dinamiklerine Dönüşüm. Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 107-131.
• Süt, E., & Çetin, A. K. (2018). İnovasyon Göstergesi Olarak İnovasyon Endeksleri. Uluslararası Turizm, İşletme, Ekonomi Dergisi, 299-309.
• TPE. (2010). Türk Patent Enstitüsü Stratejik Planı (2007‐2011).
• Turanlı, R., & Sarıdoğan, E. (2010). Bilim-Teknoloji-İnovasyon Temelli Ekonomi. İstanbul: İTO, Akademik Yayınlar.
• Ulku, H. (2004). R&D, Innovation, and Economic Growth: An Empirical Analysis. Imf Working Paper no:04/185, 1-37.
• World Bank. (2009).
• Yeldan, E. (2012). Türkiye Orta Gelir Tuzağına Yaklaşırken. İktisat ve Toplum, 26-30.
• Yiğit, S. (2014). İnovasyonun Çevreci Yüzü ve Türkiye. Celal Bayar Üniversitesi İİBF, Yönetim ve Ekonomi, 21(1), 251-254.
• Yılmaz, Z., & İncekaş, E. (2018). Türkiye'de İnovasyon ve Bölgesel Kalkınma. Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 154-169.