Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ANALYSIS OF THE FREE-RIDER PROBLEM WITHIN THE PARIS CLIMATE AGREEMENT FRAMEWORK

Yıl 2017, Sayı: 53, 72 - 93, 31.07.2017

Öz

The
subject of the study is an analysis of the energy politics following the signing
of
the Paris Agreement on Climate from a free-rider
problem approach. The main hypothesis of the study is that the framework
emerging as a result of the Paris Agreement may exacerbate free rider problem.
Following the Paris Agreement, states will be compelled to implement certain
articles, leading to a free-rider problem. The primary task undertaken in the
article is to scrutinize the free-rider problem in relation to the Paris
Agreement.

Kaynakça

  • Aldy, J. Stavins, R. (2012). “Climate Negotiators Create an Opportunity for Scholars”, Science, 337. 1043-1044.
  • Altınay, G. Karagöl, E. (2004). “Structural Break, Unit Root, and the Causality Between Energy Consumption and GDP in Turkey”, Energy Economics, 26, 985-994.
  • Ateş, S. A. Ateş, M. (2015). “Sosyo-Ekolojik Dönüşüm Karşısında Türkiye: Bir Alternatif Olarak Yeşil Büyüme”, Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi Yıl: 3, Cilt: 3, Sayı: 4, 69-94.
  • Barnett, H. J. Morse, C. (2013). Scarcity and Growth: The Economics of Natural Resource Availability, Routledge.
  • Blanco, G. (2014). “Drivers, Trendsand Mitigation”, In: Climate Change 2014 Mitigation of Climate Change, Contribution of Working Group III to the Fifth Assessment Report of the IPCC. Edenhofer, O., et al. (eds.). Cambridge.
  • Clarke, L. (2014). Assessing Transformation Pathways, In: Climate Change 2014 Mitigation of Climate Change,
  • Contribution of Working Group III to the Fifth Assessment Report of the IPCC. Edenhofer, O., et al. (eds.). Cambridge University Press, Cambridge.
  • Coase, R. H. (1960). “The Problem of Socialcost”, Journal of Law and Economics, 1-44.
  • Costanza, R., Erickson, J., Filigger, K., Adams, A., Adams, C., Altschuler, B., Balter, S., Fisher, B., Hike, J. and Kelly, J. (2004). “Estimates of the Genuine Progress Indicator (GPI) for Vermont, Chittenden County and Burlington, from 1950 to 2000”, Ecological Economics, 51, 139-155.
  • Dasgupta, P. (2014). “Measuring the Wealth of Nations”, Annual Review of Resource Economics, 6, 17-31.
  • Distaso, A. (2007). “Well-being and/or Quality of life in EU Countries Through a Multidimensional Index of Sustainability”. Ecological Economics, 64, 163-180.
  • Edenhofer, O. (2014). Technical Summary. In: Climate Change 2014 Mitigation of Climate Change, Contribution of Working Group III to the Fifth Assessment Report of the IPCC, Edenhofer, O., et al. (eds.). Cambridge University Press, Cambridge.
  • İlbaş, M. (2014). Enerji-Politik Dünya ve Türkiye, Berikan Yayınevi, 1. Baskı, Ankara.
  • Lobell, D. Schhenker, W. and Costa-Roberts, J. (2011). “Climate Trends and Global Crop Production Since 1980”, Science, 333, 616-620.
  • Marshall, A. (1961). Principles of Economics, Macmillan, London.
  • Pigou, A. C. (1962). The Economics of Welfare, Macmillan, London.
  • Sayman, R.Ü. (2015). “İklim Değişikliği ile Mücadelede Çarpan Etkisi: Paris Anlaşması”, REC (Bölgesel Çevre Merkezi), 1-6, Ankara.
  • Scitovsky, T. (1954). “Two Concepts of External Economics”, Journal of Political Economy, 62 (2), 143-151.
  • SKD (İş Dünyası ve Sürdürülebilir Kalkınma Derneği). (2015). Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi 21. Taraflar Konferansı (COP 21) Raporu, Paris.
  • Sönmez, S. (1987). Kamu Ekonomisi Teorisi: Kamu Harcamalarında Etkinlik Arayışı, Teori Yayınları, Ankara.
  • Stiglitz J. E. Sen, A. and Fitoussi, J. P. (2010). Mismeasuring our lives: Why GDP Doesn't Add up, The New Press.
  • The European Union (2015). Submission by Latvia and the European Commission on be half of the European Union and its Member States, Latvia.
  • TUİK Veri Kaynağı (2015).
  • WWF. (2015). “Paris’teki İklim Müzakerelerinde Türkiye’yi Ne Bekliyor?”, Doğal Hayatı Koruma Vakfı Yayınları, İstanbul. Yücel, B. (1994). Enerji Ekonomisi, Febel Yayınları, 1. Baskı, Ankara.

BEDAVACILIK SORUNUNUN PARİS İKLİM ANLAŞMASI ÇERÇEVESİNDE ANALİZİ

Yıl 2017, Sayı: 53, 72 - 93, 31.07.2017

Öz

Çalışmanın
konusu, Paris İklim Anlaşması’nın imzalanması sonrasında oluşacak enerji
politikalarının bedavacılık (free-rider) sorunu çerçevesinde değerlendirilmesidir.
Çalışmanın temel hipotezi, Paris İklim Anlaşması sonucunda kabul edilen
çerçevenin bedavacılık sorununu artıracağıdır. Paris İklim Anlaşması’ndan
sonra, ülkeler çevreyle ilgili bazı şartları zorunlu olarak uygulayacaklardır.
Bu da bedavacılık sorununu ortaya çıkaracaktır. Makaledeki amaç da bu
bedavacılık sorununu Paris İklim Anlaşması’na göre incelemektir.

Kaynakça

  • Aldy, J. Stavins, R. (2012). “Climate Negotiators Create an Opportunity for Scholars”, Science, 337. 1043-1044.
  • Altınay, G. Karagöl, E. (2004). “Structural Break, Unit Root, and the Causality Between Energy Consumption and GDP in Turkey”, Energy Economics, 26, 985-994.
  • Ateş, S. A. Ateş, M. (2015). “Sosyo-Ekolojik Dönüşüm Karşısında Türkiye: Bir Alternatif Olarak Yeşil Büyüme”, Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi Yıl: 3, Cilt: 3, Sayı: 4, 69-94.
  • Barnett, H. J. Morse, C. (2013). Scarcity and Growth: The Economics of Natural Resource Availability, Routledge.
  • Blanco, G. (2014). “Drivers, Trendsand Mitigation”, In: Climate Change 2014 Mitigation of Climate Change, Contribution of Working Group III to the Fifth Assessment Report of the IPCC. Edenhofer, O., et al. (eds.). Cambridge.
  • Clarke, L. (2014). Assessing Transformation Pathways, In: Climate Change 2014 Mitigation of Climate Change,
  • Contribution of Working Group III to the Fifth Assessment Report of the IPCC. Edenhofer, O., et al. (eds.). Cambridge University Press, Cambridge.
  • Coase, R. H. (1960). “The Problem of Socialcost”, Journal of Law and Economics, 1-44.
  • Costanza, R., Erickson, J., Filigger, K., Adams, A., Adams, C., Altschuler, B., Balter, S., Fisher, B., Hike, J. and Kelly, J. (2004). “Estimates of the Genuine Progress Indicator (GPI) for Vermont, Chittenden County and Burlington, from 1950 to 2000”, Ecological Economics, 51, 139-155.
  • Dasgupta, P. (2014). “Measuring the Wealth of Nations”, Annual Review of Resource Economics, 6, 17-31.
  • Distaso, A. (2007). “Well-being and/or Quality of life in EU Countries Through a Multidimensional Index of Sustainability”. Ecological Economics, 64, 163-180.
  • Edenhofer, O. (2014). Technical Summary. In: Climate Change 2014 Mitigation of Climate Change, Contribution of Working Group III to the Fifth Assessment Report of the IPCC, Edenhofer, O., et al. (eds.). Cambridge University Press, Cambridge.
  • İlbaş, M. (2014). Enerji-Politik Dünya ve Türkiye, Berikan Yayınevi, 1. Baskı, Ankara.
  • Lobell, D. Schhenker, W. and Costa-Roberts, J. (2011). “Climate Trends and Global Crop Production Since 1980”, Science, 333, 616-620.
  • Marshall, A. (1961). Principles of Economics, Macmillan, London.
  • Pigou, A. C. (1962). The Economics of Welfare, Macmillan, London.
  • Sayman, R.Ü. (2015). “İklim Değişikliği ile Mücadelede Çarpan Etkisi: Paris Anlaşması”, REC (Bölgesel Çevre Merkezi), 1-6, Ankara.
  • Scitovsky, T. (1954). “Two Concepts of External Economics”, Journal of Political Economy, 62 (2), 143-151.
  • SKD (İş Dünyası ve Sürdürülebilir Kalkınma Derneği). (2015). Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi 21. Taraflar Konferansı (COP 21) Raporu, Paris.
  • Sönmez, S. (1987). Kamu Ekonomisi Teorisi: Kamu Harcamalarında Etkinlik Arayışı, Teori Yayınları, Ankara.
  • Stiglitz J. E. Sen, A. and Fitoussi, J. P. (2010). Mismeasuring our lives: Why GDP Doesn't Add up, The New Press.
  • The European Union (2015). Submission by Latvia and the European Commission on be half of the European Union and its Member States, Latvia.
  • TUİK Veri Kaynağı (2015).
  • WWF. (2015). “Paris’teki İklim Müzakerelerinde Türkiye’yi Ne Bekliyor?”, Doğal Hayatı Koruma Vakfı Yayınları, İstanbul. Yücel, B. (1994). Enerji Ekonomisi, Febel Yayınları, 1. Baskı, Ankara.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

M.özgür Yanardağ

Kurtuluş Bozkurt

Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Sayı: 53

Kaynak Göster

APA Yanardağ, M., & Bozkurt, K. (2017). BEDAVACILIK SORUNUNUN PARİS İKLİM ANLAŞMASI ÇERÇEVESİNDE ANALİZİ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(53), 72-93.
AMA Yanardağ M, Bozkurt K. BEDAVACILIK SORUNUNUN PARİS İKLİM ANLAŞMASI ÇERÇEVESİNDE ANALİZİ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Temmuz 2017;(53):72-93.
Chicago Yanardağ, M.özgür, ve Kurtuluş Bozkurt. “BEDAVACILIK SORUNUNUN PARİS İKLİM ANLAŞMASI ÇERÇEVESİNDE ANALİZİ”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 53 (Temmuz 2017): 72-93.
EndNote Yanardağ M, Bozkurt K (01 Temmuz 2017) BEDAVACILIK SORUNUNUN PARİS İKLİM ANLAŞMASI ÇERÇEVESİNDE ANALİZİ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 53 72–93.
IEEE M. Yanardağ ve K. Bozkurt, “BEDAVACILIK SORUNUNUN PARİS İKLİM ANLAŞMASI ÇERÇEVESİNDE ANALİZİ”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 53, ss. 72–93, Temmuz 2017.
ISNAD Yanardağ, M.özgür - Bozkurt, Kurtuluş. “BEDAVACILIK SORUNUNUN PARİS İKLİM ANLAŞMASI ÇERÇEVESİNDE ANALİZİ”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 53 (Temmuz 2017), 72-93.
JAMA Yanardağ M, Bozkurt K. BEDAVACILIK SORUNUNUN PARİS İKLİM ANLAŞMASI ÇERÇEVESİNDE ANALİZİ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2017;:72–93.
MLA Yanardağ, M.özgür ve Kurtuluş Bozkurt. “BEDAVACILIK SORUNUNUN PARİS İKLİM ANLAŞMASI ÇERÇEVESİNDE ANALİZİ”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 53, 2017, ss. 72-93.
Vancouver Yanardağ M, Bozkurt K. BEDAVACILIK SORUNUNUN PARİS İKLİM ANLAŞMASI ÇERÇEVESİNDE ANALİZİ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2017(53):72-93.

Dergimiz EBSCOhost, ULAKBİM/Sosyal Bilimler Veri Tabanında, SOBİAD ve Türk Eğitim İndeksi'nde yer alan uluslararası hakemli bir dergidir.