“Law on Introduction and Application of Turkish Alphabet” was adopted on 1st November 1928 in the 3rd Term Turkish Grand National Assembly. Another giant step was taken towards “transition from religious community to national community” as Turkish letters based on Latin alphabet was adopted instead of Arabic letters
Harf Devriminin 50. Yılı Sempozyumu, Ankara. ÇAĞATAY, N. (Ankara 1990). “Şeriat Yönetimi ve Laik
Yönetimin Karşılaştırılması”, XI.Türk Tarih Kongresi: Bildiri Özetleri. ERİŞİRGİL, E. (1952). “Bir Tarih Bir Teklif”, Türk Dili, Cilt:1, Sayı: 4.
GENCAN, T. N. (Kasım 1978).”Yazı Devrimi,” Türk Dili.
İNAN, A. (1991) .”Ellinci Yılında Harf Devrimi (1928)”,
Harf Devriminin 50. Yılı Sempozyumu, Ankara. ISPARTALI H. (1327–1328). “Harflerimizin Islahı”, Türk
Yurdu, Cilt I, İstanbul. KASKATI, N. A. (19 Ağustos 1948). “Atatürk’ün
Selanik’teki Hülyaları”, Cumhuriyet. KAYIRAN, M. (Kasım 1998). “Atatürkçü Düşünce Işığında
Çağdaş Eğtim”, Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, Cilt: XIV, Sayı:42. KOCABAŞOĞLU, U. (1991). “Harf Devriminin Eğitim ve Kültür Yaşamımız Üzerindeki Kimi Etkilerine Dair
Gözlemler”, Harf Devriminin 50. Yılı Sempozyumu, Ankara. SUNGU, İ. (10-19 Haziran 1941). “Harf İnkılabı ve Milli Şef
İsmet İnönü”, Tarih Vesikaları, Cilt: 1, Sayı 1. ŞİMŞİR, B. N. (1991). “Türk Harf Devrimi’nin Türkiye
Dışına Yayılması: Bulgaristan Türkleri Örneği” , Harf Devrimi’nin 50. Yılı Sempozyumu, Ankara. TANSEL, F. A. (Nisan 1953). “Arap Harflerinin Islah ve Değiştirilmesi Hakkında İlk Teşebbüsler ve Neticeleri”,
Belleten, Cilt: XVII, Sayı: 66. TEKİN, T. (Ekim 1978). “Tarih Boyunca Türkçe’nin Yazısı”,
Ulusal Kültür, Cilt: 1, Sayı:2. UNAT, F. R. (Ağustos 1953). “Latin Alfabesinden Türk
Alfabesine”, Türk Dili, Cilt:2, Sayı: 23. ÜÇOK, B. (Ekim 1979). “Yazı Devrimi: Kur’an Harfleri ve Atatürk Devrimlerine Karşı Çıkışlar”, Belleten, Cilt: XLIII, Sayı: 172.
YALÇIN, H. C. (27 Şubat 1340 -1924). “ Necat Yolu”, Tanin.
YALÇIN, H. C. (6 Mart 1340 -1924). “Latin Harfleri”, Tanin. Kitaplar
AKSOY, Ö. A. (1982). Dil Gerçeği. Ankara.
ARAYICI, A. (1999). Kemalist Türkiyesi’nde Eğitim
Politikaları ve Köy Enstitüleri. İstanbul. Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri II. (1959). Ankara.
Atatürk’ün Tamim,Telgraf ve Beyannameleri. (1991). Ankara.
ATAY, F. R. (1984). Çankaya. İstanbul.
AVCI, C. (2000). III. Dönem Türkiye Büyük Millet
Meclisinin Yapısı ve Faaliyetleri (1927-1931). Ankara.
Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü. (1973). Türkiye’de
Toplumsal ve Ekonomik Gelişmenin 50 Yılı.. Ankara. Başvekalet İstatistik Umum müdürlüğü (B.İ.U.M.). (1934).
Maarif: 1928 – 1934 Millet Mektepleri Faaliyet İstatistiği. İstanbul.
BERKES, N. (2002). Türkiye’de Çağdaşlaşma. İstanbul.
ERGİN, O. (1972). Türk Maarif Tarihi. Cilt:V. İstanbul.
ERGÜN, M. (1982). Atatürk Devri Türk Eğitimi. Ankara.
GÖKALP, Z. (1952). Türkçülüğün Esasları. İstanbul.
HATİPOĞLU, V. (1981). Ölümsüz Atatürk ve Dil Devrimi. Ankara.
HERMANN, W. (1959). Tarih , İnsan ve Dil Felsefesi
Üzerine Altı Konferans, Çev.İsmail TUNALI İstanbul. İNÖNÜ, İ. (1987). Hatıralar, İkinci Kitap. Ankara.
İstatistik Umum Müdürlüğü (1937). Kültür İstatistikleri: 1935 – 1936, Ankara.
KANSU, M. M. (1986). Erzurum’da Ölümüne Kadar
Atatürk’le Beraber, Cilt: I, Ankara. KARAAĞAÇ, G. (2005). Dil, Tarih ve İnsan. Ankara.
KARAL, E. Z. (1986). Atatürk’ten Düşünceler. İstanbul.
KOCATÜRK, U. (1973). Atatürk ve Türk Devrimi
Kronolojisi (1918 – 1938). Ankara.
KORKMAZ, Zeynep. (1992). Atatürk ve Türk Dili; Belgeler, Ankara.
Millet Mektepleri Talimatnamesi (M.M.T.). (1940).
İstanbul: Maarif Matbaası. ÖKÇÜN, A. G. (1981). Türkiye İktisat Kongresi 1923
(Haberler-Belgeler-Yorumlar). Ankara. ÖZEL, S. - ÖZEN, H. – PÜSKÜLLÜOĞLU, A. (1986).
Atatürk’ün Türk Dil Kurumu ve Sonrası. İstanbul. ÖZERDİM, N. S. (1978). Yazı Devriminin Öyküsü. Ankara.
ÖZTÜRK, K. (1995). Türk Parlamento Tarihi: TBMM
III. Dönem (1927-1931), Cilt: I, Ankara.
SEYDİ, A. (1924). Latin Hurufu Lisanımıza Kabil-i
Tatbik Midir?. İstanbul. ŞİMŞİR, B. N. (1992). Türk Yazı Devrimi. Ankara.
TUNAYA, T. Z. (1962). İslamcılık Cereyanı. İstanbul.
TURAN, Ş. (1991). Türk Devrim Tarihi. Cilt:1. Ankara.
“Türk Harflerinin Kabul ve Tatbiki Hakkında Kanun”, III. Dönem TBMM’de 1 Kasım 1928’de kabul edilmiştir. Arap harfleri yerine Latin temeline dayanan yeni Türk harfleri ile “ümmet toplumundan millet toplumuna” geçiş yolunda dev bir adım daha atılmıştır
Harf Devriminin 50. Yılı Sempozyumu, Ankara. ÇAĞATAY, N. (Ankara 1990). “Şeriat Yönetimi ve Laik
Yönetimin Karşılaştırılması”, XI.Türk Tarih Kongresi: Bildiri Özetleri. ERİŞİRGİL, E. (1952). “Bir Tarih Bir Teklif”, Türk Dili, Cilt:1, Sayı: 4.
GENCAN, T. N. (Kasım 1978).”Yazı Devrimi,” Türk Dili.
İNAN, A. (1991) .”Ellinci Yılında Harf Devrimi (1928)”,
Harf Devriminin 50. Yılı Sempozyumu, Ankara. ISPARTALI H. (1327–1328). “Harflerimizin Islahı”, Türk
Yurdu, Cilt I, İstanbul. KASKATI, N. A. (19 Ağustos 1948). “Atatürk’ün
Selanik’teki Hülyaları”, Cumhuriyet. KAYIRAN, M. (Kasım 1998). “Atatürkçü Düşünce Işığında
Çağdaş Eğtim”, Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, Cilt: XIV, Sayı:42. KOCABAŞOĞLU, U. (1991). “Harf Devriminin Eğitim ve Kültür Yaşamımız Üzerindeki Kimi Etkilerine Dair
Gözlemler”, Harf Devriminin 50. Yılı Sempozyumu, Ankara. SUNGU, İ. (10-19 Haziran 1941). “Harf İnkılabı ve Milli Şef
İsmet İnönü”, Tarih Vesikaları, Cilt: 1, Sayı 1. ŞİMŞİR, B. N. (1991). “Türk Harf Devrimi’nin Türkiye
Dışına Yayılması: Bulgaristan Türkleri Örneği” , Harf Devrimi’nin 50. Yılı Sempozyumu, Ankara. TANSEL, F. A. (Nisan 1953). “Arap Harflerinin Islah ve Değiştirilmesi Hakkında İlk Teşebbüsler ve Neticeleri”,
Belleten, Cilt: XVII, Sayı: 66. TEKİN, T. (Ekim 1978). “Tarih Boyunca Türkçe’nin Yazısı”,
Ulusal Kültür, Cilt: 1, Sayı:2. UNAT, F. R. (Ağustos 1953). “Latin Alfabesinden Türk
Alfabesine”, Türk Dili, Cilt:2, Sayı: 23. ÜÇOK, B. (Ekim 1979). “Yazı Devrimi: Kur’an Harfleri ve Atatürk Devrimlerine Karşı Çıkışlar”, Belleten, Cilt: XLIII, Sayı: 172.
YALÇIN, H. C. (27 Şubat 1340 -1924). “ Necat Yolu”, Tanin.
YALÇIN, H. C. (6 Mart 1340 -1924). “Latin Harfleri”, Tanin. Kitaplar
AKSOY, Ö. A. (1982). Dil Gerçeği. Ankara.
ARAYICI, A. (1999). Kemalist Türkiyesi’nde Eğitim
Politikaları ve Köy Enstitüleri. İstanbul. Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri II. (1959). Ankara.
Atatürk’ün Tamim,Telgraf ve Beyannameleri. (1991). Ankara.
ATAY, F. R. (1984). Çankaya. İstanbul.
AVCI, C. (2000). III. Dönem Türkiye Büyük Millet
Meclisinin Yapısı ve Faaliyetleri (1927-1931). Ankara.
Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü. (1973). Türkiye’de
Toplumsal ve Ekonomik Gelişmenin 50 Yılı.. Ankara. Başvekalet İstatistik Umum müdürlüğü (B.İ.U.M.). (1934).
Maarif: 1928 – 1934 Millet Mektepleri Faaliyet İstatistiği. İstanbul.
BERKES, N. (2002). Türkiye’de Çağdaşlaşma. İstanbul.
ERGİN, O. (1972). Türk Maarif Tarihi. Cilt:V. İstanbul.
ERGÜN, M. (1982). Atatürk Devri Türk Eğitimi. Ankara.
GÖKALP, Z. (1952). Türkçülüğün Esasları. İstanbul.
HATİPOĞLU, V. (1981). Ölümsüz Atatürk ve Dil Devrimi. Ankara.
HERMANN, W. (1959). Tarih , İnsan ve Dil Felsefesi
Üzerine Altı Konferans, Çev.İsmail TUNALI İstanbul. İNÖNÜ, İ. (1987). Hatıralar, İkinci Kitap. Ankara.
İstatistik Umum Müdürlüğü (1937). Kültür İstatistikleri: 1935 – 1936, Ankara.
KANSU, M. M. (1986). Erzurum’da Ölümüne Kadar
Atatürk’le Beraber, Cilt: I, Ankara. KARAAĞAÇ, G. (2005). Dil, Tarih ve İnsan. Ankara.
KARAL, E. Z. (1986). Atatürk’ten Düşünceler. İstanbul.
KOCATÜRK, U. (1973). Atatürk ve Türk Devrimi
Kronolojisi (1918 – 1938). Ankara.
KORKMAZ, Zeynep. (1992). Atatürk ve Türk Dili; Belgeler, Ankara.
Millet Mektepleri Talimatnamesi (M.M.T.). (1940).
İstanbul: Maarif Matbaası. ÖKÇÜN, A. G. (1981). Türkiye İktisat Kongresi 1923
(Haberler-Belgeler-Yorumlar). Ankara. ÖZEL, S. - ÖZEN, H. – PÜSKÜLLÜOĞLU, A. (1986).
Atatürk’ün Türk Dil Kurumu ve Sonrası. İstanbul. ÖZERDİM, N. S. (1978). Yazı Devriminin Öyküsü. Ankara.
ÖZTÜRK, K. (1995). Türk Parlamento Tarihi: TBMM
III. Dönem (1927-1931), Cilt: I, Ankara.
SEYDİ, A. (1924). Latin Hurufu Lisanımıza Kabil-i
Tatbik Midir?. İstanbul. ŞİMŞİR, B. N. (1992). Türk Yazı Devrimi. Ankara.
TUNAYA, T. Z. (1962). İslamcılık Cereyanı. İstanbul.
TURAN, Ş. (1991). Türk Devrim Tarihi. Cilt:1. Ankara.
Kayıran, M., & Metintaş, Y. (2015). LATİN KÖKENLİ YENİ TÜRK ALFABESİNE GEÇİŞ SÜRECİ VE MİLLET MEKTEPLERİ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(24).
AMA
Kayıran M, Metintaş Y. LATİN KÖKENLİ YENİ TÜRK ALFABESİNE GEÇİŞ SÜRECİ VE MİLLET MEKTEPLERİ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Haziran 2015;(24).
Chicago
Kayıran, Mehmet, ve Yahya Metintaş. “LATİN KÖKENLİ YENİ TÜRK ALFABESİNE GEÇİŞ SÜRECİ VE MİLLET MEKTEPLERİ”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 24 (Haziran 2015).
EndNote
Kayıran M, Metintaş Y (01 Haziran 2015) LATİN KÖKENLİ YENİ TÜRK ALFABESİNE GEÇİŞ SÜRECİ VE MİLLET MEKTEPLERİ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 24
IEEE
M. Kayıran ve Y. Metintaş, “LATİN KÖKENLİ YENİ TÜRK ALFABESİNE GEÇİŞ SÜRECİ VE MİLLET MEKTEPLERİ”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 24, Haziran 2015.
ISNAD
Kayıran, Mehmet - Metintaş, Yahya. “LATİN KÖKENLİ YENİ TÜRK ALFABESİNE GEÇİŞ SÜRECİ VE MİLLET MEKTEPLERİ”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 24 (Haziran 2015).
JAMA
Kayıran M, Metintaş Y. LATİN KÖKENLİ YENİ TÜRK ALFABESİNE GEÇİŞ SÜRECİ VE MİLLET MEKTEPLERİ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2015.
MLA
Kayıran, Mehmet ve Yahya Metintaş. “LATİN KÖKENLİ YENİ TÜRK ALFABESİNE GEÇİŞ SÜRECİ VE MİLLET MEKTEPLERİ”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 24, 2015.
Vancouver
Kayıran M, Metintaş Y. LATİN KÖKENLİ YENİ TÜRK ALFABESİNE GEÇİŞ SÜRECİ VE MİLLET MEKTEPLERİ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2015(24).