TÜRK HİSSE SENEDİ EMEKLİLİK YATIRIM FONLARININ ÇOK KRİTERLİ PERFORMANS DEĞERLENDİRMESİ: TOPSIS METODU

Yıl 2009, Sayı: 25, - , 20.06.2015

Nesrin Alptekin Emel Şıklar

Öz

Bu çalışmada, bireysel yatırımcılar açısından önemli bir yatırım aracı olan Türk hisse senedi emeklilik yatırım fonlarının Ocak 2007- Aralık 2008 dönemindeki performansı çok kriterli bir karar verme metodu olan TOPSIS metoduyla değerlendirilmiştir. Fonların performans değerlendirmesinde genellikle Sharpe oranı, M2 performans ölçütü, Sortino oranı, Treynor indeksi, T2 performans ölçütü, Jensen indeksi ve Değerleme Oranı gibi geleneksel performans ölçüm teknikleri kullanılmaktadır. TOPSIS metodu ise birden fazla kriterin karşılaştırmasını göz önüne almakta ve hisse senedi emeklilik yatırım fonlarının performans değerlendirmesinde daha mantıklı sonuçlar vermektedir. Bu nedenle, TOPSIS metodu kullanılarak geleneksel performans ölçütlerinin birlikte değerlendirildiği tek bir performans ölçütü elde edilmiştir

Anahtar Kelimeler

Bireysel Emeklilik Sistemi, Performans Değerlendirme, TOPSIS metodu

TÜRK HİSSE SENEDİ EMEKLİLİK YATIRIM FONLARININ ÇOK KRİTERLİ PERFORMANS DEĞERLENDİRMESİ: TOPSIS METODU

Öz

In this paper, it is evaluated performance of Turkish Pension Stock Mutual Funds that are important investment vehicle of individual investors, by using TOPSIS method which is a multicriteria decision making method in the period of January 2007 - December 2008. In performance evaluation of the funds, it is generally used traditional performance measurement techniques like Sharpe ratio, M performance measure, Sortino ratio, Treynor index, T2 performance measure, Jensen index and Appraisal Ratio. TOPSIS method, however, takes into consideration more criteria compared and provides more reasonable performance evaluating of pension stock mutual funds. Therefore, it is obtained a performance criterion which contains all of traditional performance evaluation techniques evaluated in common by using TOPSIS method

Anahtar Kelimeler

Individual Pension System, Performance Evaluation, TOPSIS Method

Kaynakça

• Alper, Y. (2002). “Sosyal Güvenlikte Yeni Bir Adım: Bireysel Emeklilik”, Çimento İşveren Dergisi, Cilt 16, Sayı 2,11–32.
• Altıntaş, Kadir M. (2008). “Türk Özel Emeklilik Fonlarının Risk Odaklı Yönetim Performansı: 2004–2006 Dönemine İlişkin Bir Analiz”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 8, Sayı 1,85–110.
• Arslan, M. (2005). “ A Tipi Yatırım Fonlarında Yöneticilerin Zamanlama Kabiliyeti ve Performans İlişkisi Analizi: 2002–2005 Dönemi Bir Uygulama”, Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi,2, 1–23.
• Bireysel Emeklilik Sistemi 2007 Yılı Gelişim Raporu(2009). http://www.egm.org.tr/?pid=360(10.04.2009).
• Blake, C.R., Elton, E.J. and Gruber, M.J.(1993). “The Performance of Bond Mutual Funds”, The Journal of Business, Vol.66, No.3, 371–403.
• Bolak, M. (2001). Sermaye Piyasası, Menkul Kıymetler ve Portföy Analizi, 4. baskı, İstanbul:Beta.
• Cesari, R. and Panetta, F. (2002). “The Performance of Italian Equity Funds”, Journal of Banking&Finance , Vol.26, No.1, 99-126.
• Dalgar, H. (2007). Kurumsal Yatırımcılar Olarak Emeklilik Yatırım Fonları ve Performanslarının Değerlendirilmesi, Türkiye Bankalar Birliği Yayını No.249.
• Dağlı, H., Bank, N. ve Er, B. (2008). “Türkiye’deki Bireysel Emeklilik Yatırım Fonlarının Performans Değerlendirmesi”, Muhasebe ve Finansman Dergisi, 85-95.
• Dahlquist, M., Engström, S. and Soderlind, P.(2000). “Performance and Characteristics of Swedih Mutual Funds”, The Journal of Financial and Quantitative Analysis, Vol.35, No.3, 409–423.
• Detzler, M.L.(1999). “The Performance of Global Bond Mutual Funds”, Journal of Banking&Finance, 23, 1195– 1217.
• Doğanay, M. Mete (2002). “ Hisse Senedi Fonlarının Çok Kriterli Karar Yaklaşımı ile Derecelendirilmesi”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Cilt 57, Sayı, 3, 31- 48.
• Emeklilik Gözetim Merkezi (EGM) (2009). http://www.egm.org.tr/weblink/ BESgostergeler.asp (06.03.2009).
• Ergenekon, Ç. (1998). Özel Emeklilik Fonları, İMKB Yayını, İstanbul.
• Gökgöz, E. (2006). Riske Maruz Değer (VaR) ve Portföy Optimizasyonu, SPK Yayınları, Yayın No.190, Ankara.
• Gürsoy, Cudi T. Ve Erzurumlu, Ömer Y. (2001). “Evaluation of Portfolio Performance of Turkish Investment Funds”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 4, 43–58.
• Hwang, C.L. and Yoon, K.(1981). Multiple Attributes Decision Making Methods, Berlin:Springer.
• İMKB (2009). http://www.imkb.gov.tr/veri.htm (15.01.2009).
• Jensen, Michael J. (1968). “The Performance of Mutual Funds In The Period 1945-1964”, The Journal of Finance, Vol.23, No.2, 389-416.
• Karacabey, A.A. (1999). “A Tipi Hisse Senedi Fonlarının Performanslarının Değerlendirilmesi”, Karar Harp Okulu Bilim Dergisi, 2, 84-99.
• Karacabey, Ali A. ve Gökgöz, F. (2005). Emeklilik Fonlarının Portföy Analizi, Siyasal Kitabevi, Ankara.
• Karatepe, Y. ve Karacabey, A. Argun (2000). “A Tipi Yatırım Fonlarının Performanslarının Yeni Bir Yöntem Kullanılarak Değerlendirilmesi: Graham-Harvey Performans Testi”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Cilt 55, Sayı 2, 55-67.
• Kaya, Y. (2004). Çok Amaçlı Karar Verme Yöntemlerinden TOPSIS ve ELECTRE Yöntemlerinin Karşılaştırılması. http://www.hho.edu.tr/huten/20032004%20SEMINER%20INTERNET/YILMAZ%20KAYA/YILMAZ%20KAY A%20%5BWORD%5D.pdf (01.15.2009).
• Kılıç, S. (2002). Türkiye’deki Yatırım Fonlarının Performanslarının Değerlendirilmesi, İMKB Yayınları, Ankara.
• Korkmaz, T. ve Uygurtürk, H. (2007a). “Türk Emeklilik Fonlarının Performans Ölçümünde Regresyon Analizinin Kullanılması”, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 3, Sayı 5,37–52.
• Korkmaz, T. ve Uygurtürk, H. (2007b). “Türkiye’deki Emeklilik Fonlarının Performans Ölçümü ve Fon Yöneticilerinin Zamanlama Yeteneği”, Akdeniz Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, Cilt 7, Sayı 14, 66–93.
• Korkmaz, T. ve Uygurtürk, H. (2008). “Türkiye’deki Emeklilik Fonları ile Yatırım Fonlarının Performans Karşılaştırması ve Fon Yöneticilerinin Zamanlama Yetenekleri”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 1, Sayı 15, 114–147.
• McDonald, J.G. (1973). “French Mutual Fund Performance: Evaluaiton of Internationaly-Diversified Portfolios”, The Journal of Finance, Vol.28, No.5, 1161–1180.
• Opricovic, S. and Tzeng, Gwo-Hshiung (2004). “Compromise solution by MCDM methods: A comparative analysis of VIKOR and TOPSIS” European Journal of Operational Research, 156, 445–455.
• Radikal (2003). “Türkiye’de Yeni Bir Hayat Başlıyor”, http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=93414, ( 09.01.2009).
• Sharpe, William F. (1966). “Mutual Fund Performance”, Journal of Business, Vol.39, No.1, 119–138.
• Sermaye Piyasası Kurulu (SPK) (2009). “Bireysel Emeklilik Fonları Türlerine İlişkin Açıklama, 10.05.2002 Tarih ve 22/646 Sayılı Karar”, ( 09.03.2009).
• Şen, M. ve Memiş, T. (2001). Özel Emeklilik ve Türkiye İçin Sistem Önerisi, TÜGİAD Ekonomi Ödülleri Kitapları–4, İstanbul.
• Teker, S., Karakurum, E. ve Tav, O. (2008). “Yatırım Fonlarının Risk Odaklı Performans Değerlemesi”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, Cilt 9, Sayı 1, 89-105.
• Treynor, Jack L. (1965). “How to Rate Management of Investment Funds”, Harvard Business Review, Vol.43, No.1, 63-75.
• Vuran, B.(2002). “Türkiye’de Yatırım Fonları ve Performans Değerlendirmesi Ile İlgili Bir Uygulama”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul üniversitesi SBE, İstanbul.