TÜRKİYE'DE KATILIMCI ÇEVRESEL ETKİ DEĞERLENDİRMESİ VE UŞAK İLİ ÖRNEĞİ

Yıl 2010, Sayı: 27, - , 20.06.2015

Mustafa Ökmen Fatih Demir

Öz

Çevresel Etki Değerlendirmesi (ÇED), yatırım projelerinin çevreye etkisinin önceden, pro-aktif bir yaklaşımla değerlendirilmesini içermekte ve sürecin her aşamasına halkın katılımını öngören bir mekanizmadır. Bu bağlamda AB’de kamu yönetiminin dayandığı temel ilkelerden biri olan katılımcılığın hayata geçirilmesi söz konusudur. Çalışmada çevresel etki değerlendirmesinin geçmişine kısaca göz atılmakta, ÇED ile ilgili olarak Türk mevzuatında AB müktesebatına uyum açısından gelinen nokta değerlendirilmekte ve Uşak ili örneğinde özellikle halkın çevresel etki değerlendirmesine katılımıyla ilgili durum ele alınmaktadır

Anahtar Kelimeler

çevresel etki değerlendirmesi, halkın katılımı, Uşak

TÜRKİYE'DE KATILIMCI ÇEVRESEL ETKİ DEĞERLENDİRMESİ VE UŞAK İLİ ÖRNEĞİ

Öz

Environmental Impact Assessment (EIA) is a mechanism which involves beforehand assessment of environmental impacts of investment projects with a pro-active approach and envisages civic participation at every stage of the process. In this regard, participation, which is one of the basic principles that serves as a pillar for public administration within EU, is being put into practice. In this paper, brief information is given on the background of EIA, the level of harmonization of Turkish legislation is evaluated against acquis communitarie, and the current situation as regards civic participation in environmental impact assessment is analyzed in the example of Uşak province

Anahtar Kelimeler

environmental impact assessment, civic participation, Uşak

Kaynakça

• AKDOĞAN, Argun (2008), Türk Kamu Yönetimi ve Avrupa Birliği: Karşılaştırmalı Eleştirel bir İnceleme, TODAIE Yayınları, Ankara.
• ATAKLI, Şermin (2003), “Türkiye Uygulamasında Çevresel Etki Değerlendirmesi (ÇED)”, içinde Marın, Mehmet ve Yıldırım,
• Uğur (der.), Çevre Sorunlarına Çağdaş Yaklaşımlar: Ekolojik, Ekonomik, Politik ve Yönetsel Perspektifler, Beta Yayınları, İstanbul: 515-532. BAILEY, David J. (2006), “Governance or the Crisis of Governmentality? Applying Critical State Theory at the European Level”,
• Journal of European Public Policy, 13 (1), 16-33. BEZİRCİ, Pervin Dedeler (2005), AB Sürecinde Çevre: AB’de Çevresel Kamuoyu Bilinci ve Çevre Eğitimi, Tasam Yayınları, İstanbul.
• BOZKURT, Yavuz (2010), Avrupa Birliği’ne Uyum Sürecinde Türkiye’nin Çevre Politikalarının Dönüşümü, Ekin Yayınları, Bursa.
• COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES (2001), “European Governance: A White Paper”, COM (2001) 428 final, Brüksel.
• COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES (2002), “Communication from the Commission: Towards a reinforced culture of consultation and dialogue – General principles and minimum standards for consultation of interested parties by the Commission”, COM(2992) 704 final, Brüksel.
• COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES (2007) “Regular Report from the Commission on Turkey’s Progress
• Towards Accession”, SEC(2007)1436, 6.11.2007, Brüksel.
• COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES (2008) “Turkey’s 2008 Progress Report, Accompanying the Communication From the Commission to the European Parliament and the Council Enlargement Strategy and Main
• Challenges 2008-2009 {COM(2008) 674}”
• COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES (2009) ‘Turkey’s 2009 Progress Report, Accompanying the Communication From the Commission to the European Parliament and the Council Enlargement Strategy and Main
• Challenges 2008-2009 {COM(2009) 533}
• DURU, Bülent (2007), “Avrupa Birliği Çevre Politikası”, Çağrı Erhan ve Deniz Senemoğlu (der.), Avrupa Birliği Politikaları içinde, İmaj Yayınevi, Ankara.
• EBERLEIN, Burkard ve Edgar Grande (2005), “Beyond delegation: transnational regulatory regimes and the EU regulatory state”,
• Journal of European Public Policy 12 (1) 89-112. GIORGI, Liana ve Ronald Pohoryles (2005), “Challenges to EU Political Integration and the Role of Democratization, Innovation”,
• The European Journal of Social Sciences, December, 18 (4), 407-418. GÜLER, Çağatay ve Zakir ÇOBANOĞLU (1994), Çevresel Etki Değerlendirmesi, Çevre Sağlığı Temel Kaynak Dizisi No:36, T.C.
• Sağlık Bakanlığı, Ankara. JASSEM, Anna (2004), “An Introduction to the Open Method of Coordination (OMC)”, EPHA Briefing for Members.
• HOLLING, C. S. (1978), “Adaptive Environmental Assessment and Management”, içinde C. S. Holling (der.), Adaptive
• Environmntal Assessment and Management, Wiley and Sons, London. KALAYCIOĞLU, Ersin (1984), Çağdaş Siyasal Bilim (Teori, Olgu ve Süreçler),Beta Basım/Yayım Dağıtım, İstanbul.
• KELEŞ, Ruşen ve Can HAMAMCI (2002), Çevrebilim, İmge Kitabevi, Ankara.
• KUÇURADİ, İoanna (1998), “Sivil Toplum Kuruluşları: Kavramlar”, Üç Sempozyum, Sivil Toplum Kuruluşlar, Tarih Vakfı Yayını, İstanbul: 24-31.
• MARIN, Mehmet (2004), “Uyarlamalı Çevre İrdeleme ve Yönetimi”, içinde Marın, Mehmet ve Yıldırım, Uğur (der.), Çevre
• Sorunlarına Çağdaş Yaklaşımlar: Ekolojik, Ekonomik, Politik ve Yönetsel Perspektifler, Beta Yayınları, İstanbul: 533-560. MAGNETTE, Paul (2003), “European governance and civic participation: beyond elitist citizenship?”, Political Studies, 51, 144- 1
• MICHALOWITZ, Irina (2004), “Analysing Structured Paths of Lobbying Behavior: Why Discussing the Involvement of 'Civil
• Society' Does not Solve the EU's Democratic Deficit?”, Journal of European Integration, 26 (2), 145-170. MUMCUOĞLU, Maksut (1982), Çağdaş Demokrasi Kuramlarında Katılma ve Türkiye’de Katılmanın Gelişimi
• (Yayınlanmamış doçentlik tezi), Ankara. OLSEN, Johann P. (2003), “Towards a European Administrative Space”, Journal of European Public Policy 10 (4), 506-531.
• SCHAFER, Armin (2004), “Beyond the Community Method: Why the Open Method of Coordination Was Introduced to EU Policy- making”, European Integration online Papers, 8 (13).
• ŞENATALAR, Burhan (2001), “Sivil Toplum Kavramı Üzerine Tartışmalar” A. Anadol (Ed.), Avrupa Birliği, Devlet ve STK’lar,
• Tarih Vakfı Yayını, İstanbul: 9-16. TURGUT, Nükhet (1996), “İhtiyat İlkesi”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 45 (1), 67-102. TÜRKİYE http://www.tuik.gov.tr/VeriBilgi.do?tb_id=42&ust_id=12, erişim tarih: 19.05.2010. KURUMU, Seçim Yılına Göre Kayıtlı Seçmen ve Oy Kullanan Seçmen Sayısı,
• WOOD, Christopher (1997), Environmental Impact Asssesment: A Comparative Review, Addison Wesley Longman Limited, Essex.