AĞAÇ VE ÇEVREYE YÖNELİK TUTUM ÖLÇEĞİ GELİŞTİRİLMESİ

Yıl 2013, Sayı: 38, - , 01.06.2013

Halil Kunt

Öz

The purpose of this study was to develop a valid and reliable Likert type scale to identify students’ attitude towards tree and the environment. At the development process, existent scales were checked, experts’ opinions were taken, and draft scale was developed by determining attitude items. This draft scale was administered to 206 students from Clasroom Teaching, Social Sciences Teaching, Early Childhood Teaching, and Science Teaching programs at the Department of Elementary Education at Dumlupinar University. Validity and reliability of the scale were examined with the data collected from this group of students. In order to establish content validty of the scale, expert opinions were taken. Moreover, for the construct validty, the factor analysis was carried out. The results of the exploratory factor analysis showed that there were 24 positively written items explaining 60.18% of the total variance. Cronbach Aplha coefficient was found to be .91

Anahtar Kelimeler

Attitude scale, Environment, Student, Trees

AĞAÇ VE ÇEVREYE YÖNELİK TUTUM ÖLÇEĞİ GELİŞTİRİLMESİ

Öz

Bu araştırmada, öğrencilerin ağaç ve çevreye yönelik tutumlarını ölçmek için Likert tipi geçerli ve güvenilir bir tutum ölçeğinin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Ölçek geliştirme aşamasında mevcut ölçekler incelenmiş, uzman görüşlerine başvurulmuş ve tutum maddeleri belirlenerek taslak ölçek oluşturulmuştur. Taslak ölçek Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Fakültesi, İlköğretim Bölümü, Sınıf Öğretmenliği, Sosyal Bilgiler Öğretmenliği, Okul öncesi Öğretmenliği ve Fen Bilgisi Öğretmenliği Anabilim Dalı 2-4. sınıflarda öğrenim görmekte olan 206 öğrenciye uygulanarak geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılmıştır. Ölçeğin kapsam geçerliliği uzman görüşleri alınarak, yapı geçerliliği ise faktör analizi yapılarak gerçekleştirilmiştir. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda ölçekte, toplam varyansın % 60.18’ini açıklayan 6 faktöre sahip tamamı olumlu 29 madde yer almıştır. Ölçeğin Cronbach’s Alfa güvenirlik katsayısı .91’dir

Anahtar Kelimeler

Ağaç, Çevre, Öğrenci, Tutum Ölçeği

Kaynakça

• Aslan, O., Sağır Ş. U. ve Cansaran, A. (2008). ‘‘Çevre Tutum Ölçeği Uyarlanması ve İlköğretim Öğrencilerinin
• Çevre Tutumlarının Belirlenmesi’’, Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 25: 283-295. Aydın, F. ve Kaya, H. (2011). ‘‘Secondary Education Students’ Thoughtsand Behaviours towards Environment
• (KarabukSample-Turkey)’’, American-Eurasian Journal of Agricultural & Environmental, 10: 248-256. Bakırcıoğlu, R. (1994). İlköğretim Ortaöğretim ve Yükseköğretimde Rehberlik ve Psikolojik Danışma. Ankara: Turhan Kitabevi.
• Baykul, Y. 2000. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme: Klasik ve Test Teorisi ve Uygulaması. Ankara: ÖSYM Yayınları,
• Büyüköztürk, Ş. (2008). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Çabuk, B. (2001). Okulöncesi Dönem Çocuklarının Çevre İle İlgili Farkındalık Düzeyleri. Ankara Üniversitesi
• Fen Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, S: 40. Ankara. Demirkaya, H. ve Genç, H. (2006). ‘‘Ormana İlişkin Tutum Ölçeği Geliştirilmesi’’, Kastamonu Eğitim Dergisi, 14, 39
• Erol, G. H. ve Gezer, K. (2006). ‘‘Prospective of Elementary School Teachers’ AttitudesToward Environment and Environmental Problems’’, International Journal Of Environmental and Science Education, 1, 65-77.
• Gall, D. M., Gall, P. J. and Borg W. R. (2003). Educational Research An Introduction, Seventh Edition. Boston. 309: Pearson Education İnc.
• Gurevitz, R. (2000). “Affective Approaches to Environmental Education: Going Beyond The Imagined Worlds of
• Childhood?”, Ethics, Place and Environment, 3: 253-269. Hungerford, H. ve Volk, T. (1990). “Changing Learner Behavior Through Environmental Education”, Journal of
• Environmental Education, 21: 8-21
• İşman, A.,Eskicumalı, A., 2003. Eğitimde Planlama ve Değerlendirme. İstanbul: Değişim Yayınları.
• Jensen, B. (2002). “Knowledge, Action and Pro-environmental Behaviour”, Environmental Education Research, 8: 325-334
• Karasar, N. (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (12. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kenar, İ. (2012). ‘‘Teknoloji ve derslerde teknoloji kullanımına yönelik veli tutum ölçeği geliştirilmesi ve tablet PC uygulaması’’, Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2, 123–139.
• Korkmaz, H. (2002). Fen eğitiminde proje tabanlı öğrenmenin yaratıcı düşünme, problem çözme ve akademik risk alma düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara.
• Morgan, C. T. (1961). Introduction to Psychology. 2ndEdition, New York:
• Özdamar, K., 1999. Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi. Eskişehir: Kağan Kitapevi.
• Özgüven, İ. E., 1999. Psikolojik Testler. Ankara: Psikolojik Danışma, Rehberlik ve Eğitim Merkezi (PDREM).
• Şencan, H., 2005. Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenilirlik ve Geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Tavşancıl, E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Tekin, H., 2000. Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınevi.
• Turgut, F. & Baykul, Y. (1992). Ölçekleme teknikleri. Ankara: ÖSYM Yayınları.
• Uzun, N. ve Sağlam, N. (2006). ‘‘Ortaöğretim Öğrencileri İçin Çevresel Tutum Ölçeği Geliştirme ve Geçerliliği’’,
• Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 240-250. Yıldırım, C., 1983. Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme: Öğretmenler İçin El Kitabı, Ankara: ÖSYM Eğitim Yayınları, No:7.
• Yılmaz, O., Boone, W. J., and Andersen, H. O. (2004). ‘‘Views of elementary and middle school Turkish students toward environmental issues’’, International Journal of Science Education, 26, 1527-1546.
• YÖK-Dünya Bankası (1997). Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi. Ankara: MEB Yayını.
• Yücel, A. S. ve Morgil, F. İ. (1998) ‘‘Yüksek Öğretimde Çevre Olgusunun Araştırılması’’, Hacettepe Üniversitesi
• Eğitim Fakültesi Dergisi, 14: 84-91. EK: ÖLÇEK FORMU