BibTex RIS Kaynak Göster

UZAKTAN EĞİTİME GENEL BİR BAKIŞ

Yıl 2014, Sayı: 39, - , 20.06.2015

Öz

In today’s learning process the international borders have disappeared and to obtain information and knowledge become an easy process. The teaching-learning process takes place on the virtual world which is called Internet. Although this teaching-learning process was expressed as virtual, the information acquisition in every sense emerges as a concrete consequence. In this teaching-learning method namely e-learning, the “Internet-computerlearning-teaching” concepts have been intertwined. In this study, distance education (e-learning, online education) will be emphasized that have the flexibility of time and speed of learning as well as gives the students the responsibility for their own learning. The learning management system which is a component of e-learning, will be described in detail

Kaynakça

  • Alkan, C. (1987). Açıköğretim. Ankara: Ankara üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yay. No:157
  • Alkan, C. (1998). Eğitim Teknolojisi ve Uzaktan Eğitimin Kavramsal Boyutları, Uzaktan Eğitim Yaz 1998/Kış1999.
  • Allen, M. (2006). “Creating Successful E-Learning : A Rapid System For Getting It Right First Time, Every Time”, Pfeiffer.
  • Bell, D. (1976). The Coming of Post-Industrial Society: A Venture in Social Forecasting, Basic Books.
  • Casey, M. D. (2008). The Historical Development of Distance Education Through Technology, TechTrends.
  • March/April, Volume 52, Number 2. Castells, M. (1999). The Information Age, Volumes 1-3: Economy, Society and Culture, Wiley-Blackwell.
  • Definitions of Distance Education. (www.usdla.org, 2011).
  • Driscoll, Margaret (2002). Blended Learning: Let’s get beyond the hype, e-learning Magazine.
  • Instruments of E-courses and Communication. (www.moodle.org , 2013).
  • Karaağaçlı, M. ve Erden, O. (2008). Internet Destekli Uzaktan Eğitimde Dokuz Aşamalı Öğretim Durumunun
  • Tasarımı, Bilişim Teknolojileri Dergisi, C: 1, S: 2, Mayıs. Karakaya, M. ve Aksoy H. H. (2005). Uzaktan Eğitim Yüksek Lisans Çalışması. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
  • Kaya, Z. (2002). Uzaktan Eğitim. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Key Players in Distance Education. (http://www.uiweb.uidaho.edu/eo/dist1.html#key, 2013).
  • Moore, M. ve Kearsley, G. (2005). Distance Education : A System View. Canada: Wadsworth.
  • Midkiff, S. P. ve Dasiva, L. A. Leveraging the Web for Synchronous Versus Asynchronous Distance Learning. (www.shockandawe.us/mscis/313/Midkiff.pdf 2012).
  • NEA - National Education Association. (2000). A Survey of Traditional and Distance Learning Higher Education
  • Members. Washington. DC. Özer, M., Gür, B. S. ve Küçükcan, T. (2010). Yükseköğretimde Kalite Güvencesi. Ankara: (SETA) Vakfı. Picciano,
  • (http://www.sloanc.org/publications/jaln/v10n3/pdf/v10n3_8picciano.pdf, 2012).
  • Quality Matters of Distance Learning. (http://e-xcellencelabel.eadtu.eu/, 2013).
  • Race, P. (1998). 500 Tips for Open and Flexible Learning. London: Kogan Page.
  • Romiszowski, A. (2004). How’s the e-learning baby? Factors Leading to Success or Failure of an Educational
  • Technology Innovation, Educational Technology, January-February. Sherry, L. (1996). Issues in Distance Learning, International, Journal of Educational Telecommunications, 1(4), s: 337-3
  • Simonso, M., Smaldino, S., Albright, M. ve Zvacek, S. (2003). Teaching an Learning at a Distance. Ohio Columbus.
  • Taylor, R. W. (2002). Pros and Cons of Online Learning - A Faculty Perspective, Journal of European Industrial Training.
  • Tekin, H. (1996). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Yargı Yayınevi.
  • Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Webster, F. (2001). Theories of the Information Age. 2. Basım. S. 30. Routledge.
  • Williams, M. L. ve Pabrock, K. (1999). Distance Learning: The Essencial Guide., Thousand Oaks. CA: Sage Publications. Inc. (2008). Blended Learning: Implications for Growth and Access.

UZAKTAN EĞİTİME GENEL BİR BAKIŞ

Yıl 2014, Sayı: 39, - , 20.06.2015

Öz

Günümüz öğrenme süreçlerinde uluslararası sınırlar ortadan kalkmış; bilgiye ulaşmak, bilgiyi elde etmek ve bilgiyi kullanmak kolay bir faaliyet hâline gelmiştir. Bu öğrenme-öğretme süreci İnternet olarak adlandırılan sanal dünya kurgusu üzerinde gerçekleştirilmektedir. Her ne kadar bu öğrenme-öğretme süreci sanal olarak ifade edilse de bilgiyi her anlamda edinme, somut bir sonuç olarak ortaya çıkmaktadır. Son yıllarda sınırları belirlenmiş bir disiplin hâline gelen bu süreç uzaktan eğitim olarak adlandırılmaktadır. Bu öğrenme-öğretme yönteminde e-içerik, öğrenme yönetim sistemi, sanal sınıf, ölçme-değerlendirme kavramları temel bileşenler olarak ortaya çıkmaktadır. Çalışmada bu bileşenlerle birlikte uzaktan eğitimin çok yönlü tanımı, modelleri, özellikleri ve gerçekleşmesindeki roller hakkında genel bir bilgi verilmiştir

Kaynakça

  • Alkan, C. (1987). Açıköğretim. Ankara: Ankara üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yay. No:157
  • Alkan, C. (1998). Eğitim Teknolojisi ve Uzaktan Eğitimin Kavramsal Boyutları, Uzaktan Eğitim Yaz 1998/Kış1999.
  • Allen, M. (2006). “Creating Successful E-Learning : A Rapid System For Getting It Right First Time, Every Time”, Pfeiffer.
  • Bell, D. (1976). The Coming of Post-Industrial Society: A Venture in Social Forecasting, Basic Books.
  • Casey, M. D. (2008). The Historical Development of Distance Education Through Technology, TechTrends.
  • March/April, Volume 52, Number 2. Castells, M. (1999). The Information Age, Volumes 1-3: Economy, Society and Culture, Wiley-Blackwell.
  • Definitions of Distance Education. (www.usdla.org, 2011).
  • Driscoll, Margaret (2002). Blended Learning: Let’s get beyond the hype, e-learning Magazine.
  • Instruments of E-courses and Communication. (www.moodle.org , 2013).
  • Karaağaçlı, M. ve Erden, O. (2008). Internet Destekli Uzaktan Eğitimde Dokuz Aşamalı Öğretim Durumunun
  • Tasarımı, Bilişim Teknolojileri Dergisi, C: 1, S: 2, Mayıs. Karakaya, M. ve Aksoy H. H. (2005). Uzaktan Eğitim Yüksek Lisans Çalışması. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
  • Kaya, Z. (2002). Uzaktan Eğitim. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Key Players in Distance Education. (http://www.uiweb.uidaho.edu/eo/dist1.html#key, 2013).
  • Moore, M. ve Kearsley, G. (2005). Distance Education : A System View. Canada: Wadsworth.
  • Midkiff, S. P. ve Dasiva, L. A. Leveraging the Web for Synchronous Versus Asynchronous Distance Learning. (www.shockandawe.us/mscis/313/Midkiff.pdf 2012).
  • NEA - National Education Association. (2000). A Survey of Traditional and Distance Learning Higher Education
  • Members. Washington. DC. Özer, M., Gür, B. S. ve Küçükcan, T. (2010). Yükseköğretimde Kalite Güvencesi. Ankara: (SETA) Vakfı. Picciano,
  • (http://www.sloanc.org/publications/jaln/v10n3/pdf/v10n3_8picciano.pdf, 2012).
  • Quality Matters of Distance Learning. (http://e-xcellencelabel.eadtu.eu/, 2013).
  • Race, P. (1998). 500 Tips for Open and Flexible Learning. London: Kogan Page.
  • Romiszowski, A. (2004). How’s the e-learning baby? Factors Leading to Success or Failure of an Educational
  • Technology Innovation, Educational Technology, January-February. Sherry, L. (1996). Issues in Distance Learning, International, Journal of Educational Telecommunications, 1(4), s: 337-3
  • Simonso, M., Smaldino, S., Albright, M. ve Zvacek, S. (2003). Teaching an Learning at a Distance. Ohio Columbus.
  • Taylor, R. W. (2002). Pros and Cons of Online Learning - A Faculty Perspective, Journal of European Industrial Training.
  • Tekin, H. (1996). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Yargı Yayınevi.
  • Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Webster, F. (2001). Theories of the Information Age. 2. Basım. S. 30. Routledge.
  • Williams, M. L. ve Pabrock, K. (1999). Distance Learning: The Essencial Guide., Thousand Oaks. CA: Sage Publications. Inc. (2008). Blended Learning: Implications for Growth and Access.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ekrem Demir Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 20 Haziran 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Sayı: 39

Kaynak Göster

APA Demir, E. (2015). UZAKTAN EĞİTİME GENEL BİR BAKIŞ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(39).
AMA Demir E. UZAKTAN EĞİTİME GENEL BİR BAKIŞ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Haziran 2015;(39).
Chicago Demir, Ekrem. “UZAKTAN EĞİTİME GENEL BİR BAKIŞ”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 39 (Haziran 2015).
EndNote Demir E (01 Haziran 2015) UZAKTAN EĞİTİME GENEL BİR BAKIŞ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 39
IEEE E. Demir, “UZAKTAN EĞİTİME GENEL BİR BAKIŞ”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 39, Haziran 2015.
ISNAD Demir, Ekrem. “UZAKTAN EĞİTİME GENEL BİR BAKIŞ”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 39 (Haziran 2015).
JAMA Demir E. UZAKTAN EĞİTİME GENEL BİR BAKIŞ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2015.
MLA Demir, Ekrem. “UZAKTAN EĞİTİME GENEL BİR BAKIŞ”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 39, 2015.
Vancouver Demir E. UZAKTAN EĞİTİME GENEL BİR BAKIŞ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2015(39).

Dergimiz EBSCOhost, ULAKBİM/Sosyal Bilimler Veri Tabanında, SOBİAD ve Türk Eğitim İndeksi'nde yer alan uluslararası hakemli bir dergidir.