Barış Çalışmalarında Değişim, Dönüşüm ve Eğilimler

Yıl 2020, Sayı: 66, 187 - 199, 26.10.2020

Burak Ercoşkun , Emrah Konuralp

Öz

Barış ve çatışma temaları neredeyse tüm dinlerin, kültürlerin ve etnik tartışmalarının esas ilgi alanı olsa da barış kavramının tarihsel ve ampirik gerçekliği, yaşanan savaş ve çatışma olgularıyla karşılaştığında oldukça ütopik kalmıştır. Bu durum ise barışı doğrudan tartışan düşünürlerin sayısının sınırlı oluşuna ve değerlendirmelerinin genellikle ideolojik sınırlar içine sıkışıp pratikle bağının kopmasına yol açmıştır. Modernite ile birlikte “barış”ın içeriğinin de değiştiği varsayımından yola çıkarak, bu çalışmanın temel amacı Aydınlanma düşünürlerinin eserlerinden Barış Çalışmaları öncülerine kadar barış temasını kavramaktır. Bu bağlamda, metodolojik olarak konuşursak, bu çalışma, Hobbes, Locke, Rousseau ve Kant gibi siyaset filozoflarının barış kavramsallaştırmalarını ve bunların günümüze doğru ve günümüzdeki bağlamsal evrimini incelemiştir. Son tahlilde, barış anlayışının dönüşümüne ışık tutan bu incelemede artık siyasi aktörlerin eylemleri yoluyla vuku bulan devletlerarası rekabetin barışa çıkış yoluna ilham vermediği; ancak, sosyal değişim, adalet ve yapısal şiddet gibi sosyal fenomenlerin daha kapsamlı bir şekilde değerlendirilmesinin gerçek barışa ruh verebileceği sonucuna ulaşmıştır.

Anahtar Kelimeler

Çatışma, barış çalışmaları, pozitif-negatif barış

Change, Transformation, and Trends in Peace Studies

Öz

Although the themes of peace and conflict have been the central area of interest in almost all religions, cultures, and ethnic debates, the historical and empirical reality of peace has remained utopian when actual wars and conflicts are considered. This situation led to a limited number of thinkers who directly discussed peace. Their evaluations had been stuck into ideological boundaries and lost their connection with the empirical world. Departing from the hypothetical assumption that the content of “peace” has changed along with the modernity, the main objective of this study was to come to terms with the theme of peace from the works of the Enlightenment thinkers up to pioneers of Peace Studies. In this respect, methodologically speaking, this study examined the conceptualizations of peace in reference to the political philosophers like Hobbes, Locke, Rousseau, and Kant and their contextual evolution through and in the contemporary era. In the final analysis, this examination sheds light on the transformation of peace understanding that no more interstate rivalry through the actions of political actors inspires the way out for peace. Nonetheless, a more comprehensive analysis of the social phenomena, including social change, justice, and structural violence, gives spirit to real peace.

Anahtar Kelimeler

Conflict, peace studies, positive peace.

Kaynakça

• Angell, N. (1911). The Great Illusion a Study of the Relation of Military Power in Nations to Their Economic and Social Advantage. New York and London: The Knicker Press.
• Arendt, H. (2005). Kant’ın Siyaset Felsefesi Üzerine Dersler. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Arslan, H. K. (2018). Neden Barış Çalışmaları. Barış Çalışmaları (s. ıx-x). Ankara: Adres Yayınları.
• Baylis, J. (2008). Uluslararası İlişkilerde Güvenlik Kavramı. Uluslararası İlişkiler, 5(18), 69–85.
• Belloni, R. (2007). Rethinking “Nation-Building:” The Contradictions of the Neo-Wilsonian Approach to Democracy Promotion. The Whitehead Journal of Diplomacy and International Relations, 97–109.
• Boulding, K. E. (1978). Stable Peace. University of Texas Press.
• Deutsch, K. (1968). The Analysis of International Relations. New Jersey: Prentice-Hall Inc.
• Doyle, M. W. (2004). Liberal internationalism: peace, war and democracy.
• Doyle, M. W. (2005). Three Pillars of Liberal Peace. The American Political Science Review, 99(3), 463–466.
• Gaines, A. (2009). Woodrow Wilson Great American Presidents Series. Infobase Puslishing.
• Galtung, J. (1969). Violence, Peace, and Peace Research. Journal of Peace Research, 6(3), 167–191.
• Galtung, J. (1976). Three Approaches to Peace: Peacekeeping, Peacemaking, and Peacebuilding. Peace, war and defense: essays in peace research (ss. 282–304). Copenhagen: Ejlers.
• Galtung, J. (1990). Cultural Violence. Journal of Peace Research, 27, 291–305.
• Galtung, J. (2004). Violence, war, and their impact: On visible and invisible effects of violence. Forum for Intercultural Philosophy, 5, 12–32.
• Galtung, J. (2010). Peace Studies and Conflict Resolution: The Need for Transdisciplinarity. Transcultural Psychiatry, 47(1), 20–32.
• Galtung, J., & Webel, C. (2007). Peace and conflict studies: looking back, looking forward. Handbook of Peace and Conflict Studies (s. 423). Abingdon, Oxon: Routledge Taylor & Francis Group.
• Goldstein, J. S. (2001). International Relations. New York: Longman Publishers.
• Grotius, H. (1967). Savaş ve Barış Hukuku. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
• Hobbes, T. (2007). Leviathan - Bir Din ve Dünya Devletinin İçeriği, Biçimi ve Kudreti. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Holsti, K. L. (1996). The State, War, and the State of War. New York: Cambridge University Press.
• Huffman, C. C. (2009). The Role of Identity in Conflict. D. J. D. Sandole (Ed.), Handbook of Conflict Analysis and Resolution (ss. 19–31). London and New York: Routledge.
• Kant, I. (1968). Zum ewigen Frieden. Berlin: Walter de Gruyter.
• Kelman, H. C. (1991). A behavioral science perspective on the study of war and peace. Perspectives on behavioral science: The Colorado lectures (ss. 245–275). Westview Press.
• Lederach, J. P. (1999). The Journey Toward Reconciliation. Scottdale: PA: Herald Press.
• Locke, J. (2010). Hükümet Üstüne İkinci Tez. İzmir: İlya Yayınları.
• Mitrany, D. (1948). The Functional Approach to World Organization. International Affairs, 24(3), 350–363.
• Richmond, O. P. (2006). Patterns of Peace. Global Society, 20(4), 367–394.
• Rousseau, J. J. (2004). İnsanlar Arasındaki Eşitsizliğin Kaynağı. İstanbul: Say Yayınları.
• Rousseau, J. J. (2005). Ekonomi Politik. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
• Sandıklı, A., & Kaya, E. (2012). Uluslararası İlişkiler Teorileri ve Barış. Teoriler Işığında Güvenlik, Savaş, Barış ve Çatışma Çözümleri (ss. 133–164). İstanbul: Bilgesam Yayınları.
• Sharp, G. (1990). Civilian-Based Defense: A Post-Military Weapons System. Princeton: NJ: Princeton University.
• Sharp, G. (2011). Sharp’s Dictionary of Power and Struggle. Oxford: Oxford University Press.
• Steinberg, G. M. (2007). Postcolonial Theory and the Ideology of Peace Studies. Israel Affairs, 13(4), 786–796.
• Türkmen, F. (2018). Woodrow Wilson. Barış Çalışmaları (ss. 63–85). Ankara: Adres Yayınları.
• Wallensteen, P. (2002). Understanding Conflict Resolution: War, Peace and the Global System. London: SAGE.
• Wallensteen, P. (2011). Peace Research: Theory and Practice. London: Routledge.
• Waltz, K. (1954). Man, the State and War: A Theoretical Analysis. New York: Columbia University Press.
• Zartman, W. (2000). Ripeness: The hurting stalemate and beyond. International Conflict Resolution After the Cold War (ss. 225–250). National Academies Press.