A Comparative Overview of Political Theories' Social Policy Understanding

Yıl 2021, Sayı: 69, 415 - 432, 30.07.2021

Tuba Gün Çınğı

Öz

Social policy is the practice of social service that political ideologies with different management and market perspectives frequently discuss and criticize. Each political theory tries to draw the problems, dilemmas, or requirements of social policy and its limits, based on its management approach. This study's primary purpose is to discuss the perspectives of various political theories on the welfare state and its main arguments. In the study, firstly, a general framework of social policy/social state understanding is drawn and then social policy approaches of neoliberalism, conservatism, social democracy, socialism, and Marxism are evaluated respectively. Neoliberalism criticizes social policies as unnecessary and costly, and it advocates the conditional supply of public services. The conservative approach displays an image compatible with neoliberalism, but it advocates social policy practices by civil society and as a favor. The social democracy approach sees social policy practices as the duty of the state and the citizen's right. On the other hand, Socialist and Marxist approaches evaluate social policy practices as the concessions made by the capitalist order to ensure its legitimacy and criticize these practices. This study is critical because of the scarcity of studies in the literature that evaluate these approaches' perspectives towards social policies together.

Anahtar Kelimeler

Social policy, neoliberalism, conservatism, social democracy, socialism

Siyasal Teorilerin Sosyal Politika Anlayışlarına Karşılaştırmalı Bir Bakış

Öz

Sosyal politika, farklı yönetim ve piyasa tasavvurları olan siyasi ideolojilerin üzerinde sıklıkla tartıştığı ve eleştiri getirdikleri topluma hizmet uygulamalarıdır. Her bir siyasal teori, kendi yönetim anlayışından hareketle sosyal politikanın sorunlarını, açmazlarını veyahut gerekliliklerini ve bunun sınırlarını çizmeye çalışmaktadır. Bu çalışmanın temel amacı, çeşitli siyasi teorilerin sosyal devlete ve onun temel argümanlarına bakış açılarını ve ileri sürdükleri eleştirileri ele almaktır. Çalışmada öncelikle sosyal politika/ sosyal devlet anlayışının genel bir çerçevesi çizilmekte ve ardından sırasıyla neoliberalizm, muhafazakârlık, sosyal demokrasi, sosyalizm ve Marksizmin sosyal politika yaklaşımları değerlendirilmektedir. Neoliberalizm, sosyal politikaları gereksiz ve maliyetli görerek eleştirmekte ve kamusal hizmetlerin şartlı sunumunu savunmaktadır. Muhafazakâr yaklaşım, neoliberalizmle uyumlu bir görüntü sergilemekte, ancak sosyal politika uygulamalarını sivil toplum vicdanına yükleyerek yardım çerçevesinde sunulması şeklinde bir yaklaşım benimsemektedir. Sosyal demokrasi yaklaşımı, sosyal politika uygulamalarını devletin görevi ve vatandaşın hakkı olarak görmektedir. Sosyalist ve Marksist yaklaşımlar ise, sosyal politika uygulamalarını, kapitalist düzenin kendi meşruiyet ve devamlılığını sağlamak için verdiği tavizler olarak okumakta ve bu uygulamaları eleştirmektedir. Literatürde bu yaklaşımların sosyal politikalara yönelik bakış açılarını bir arada değerlendiren çalışmaların azlığı bu araştırmayı önemli kılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

sosyal politika, neoliberalizm, muhafazakarlık, sosyal demokrasi, sosyalizm

Kaynakça

• Arthur, C. J. (1985). Bernstein: Sosyal demokrasinin öncüsü. Dünyada ve Türkiye’de sosyal demokrasi. On Birinci Tez Kitap Dizisi içinde (ss. 60- 65). İstanbul: Uluslararası Yayıncılık.
• Buğra, A. ve Keyder, Ç. (2006). Sosyal politika yazıları. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Bulut, N. (2003). Küresellleşme: Sosyal devletin sonu mu?. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 52, 174- 197.
• Cem, İ. (1984). Sosyal demokrasi nedir, ne değildir. İstanbul: Cem Yayınevi.
• Çaklı, S. (2008). Devlet harcamaları: Birikim ve meşrulaştırma. Ekonomik Yaklaşım Dergisi, 19, 85-119.
• Deacon, B. (2006). Küreselleşme ve sosyal politika: Hakkaniyetli bir refahı tehdit. A. Buğra ve Ç. Keyder (Ed.), Sosyal politika yazıları içinde (ss. 101-158). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Dean, H. (2008). Sosyalist perspektif. P. Alcock, M. May ve K. Rowlingson (Ed.), Sosyal politika, kuramlar ve uygulamalar içinde (ss. 118-127). (B. Yıldırım, Çev.) Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Dişbudak, C. ve Bozkulak, S. (2010). Sosyal ve ekonomik haklar: Sözler ve sınırlar. İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 42, 83-110.
• Ellison, N. (2008). Neo-liberalizm. P. Alcock, M. May ve K. Rowlingson (Ed.), Sosyal politika, kuramlar ve uygulamalar içinde (ss. 87-97). (B. Yıldırım, Çev.) Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Ersel, H. (2009). Anglosakson ve kıta Avrupası modelleri. Erişim adresi: http://www.tepav.org.tr/tr/kose-yazisi/s/1167
• Esping-Andersen, G. (1990). The three worlds of welfare capitalism. Cornwall: Polity Press.
• Esping-Andersen, G. (2006a). Altın çağ sonrası? Küresel bir ekonomide refah devleti ikilemleri. A. Buğra ve Ç. Keyder (Ed.), Sosyal politika yazıları içinde (ss. 55-100). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Esping-Andersen, G. (2006b). Toplumsal riskler ve refah devletleri. A. Buğra ve Ç. Keyder (Ed.), Sosyal politika yazıları içinde (ss. 33-54). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Fincancı, Y. (1993). Günümüzde sosyal demokrasi. İstanbul: Anadolu Matbaa.
• Gombert, T. (2010). Sosyal demokrasinin temelleri. Sosyal demokrasi el kitabı 1 içinde İstanbul: Sena-Ofset.
• Gül, H. (2008). Keynesci refah devletinin temeli olarak sosyal demokrasi ve yeni liberal donusumun yansımaları. Toplum ve Demokrasi, 2, 107–132.
• Hayek, F. A. (2011). The constitution of liberty. R. Hamowy (Ed.), Chicago: The University of Chicago Press.
• Hayek, F. A. (2012). Liberalizm. A. Yayla (Ed.), Hayek’in liberalizm anlayışı içinde (ss. 33-80). (Ç. Ünsal, Çev.) İstanbul: Kesit Yayınları.
• İçke, M. A., Engin, C. ve Kızılkaya, E. (2012). Refah devletinden rekabet devletine dönüşüm tartışmaları. Journal of Faculty of Political Science, 46, 1-24.
• Karaman, M. (t.y.). Muhafazakarlığa içeriden bakmak. Erişim adresi: http://www.magrib.org/muhafazakarliga-iceriden-bakmak/
• Karagöz, Y. (2002). Liberal öğretide adalet, hak ve özgürlük. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 26, 267-295.
• Kars Kaynar, A. (t.y.). Devlet kuramları: Claus Offe’nin devlet kuramı. Erişim adresi: https://www.academia.edu/2294473/Devlet_Kuramlari_Claus_Offenin_Devlet_Kurami.
• Kleinman, M. (2006). Kriz mi? Ne krizi? Refah devletlerinde süreklilik ve değişim. A. Buğra ve Ç. Keyder (Ed.), Sosyal politika yazıları içinde (ss. 159-193). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Koray, M. ve Topçuoğlu, A. (1995). Sosyal politika. Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Koray, M. (2000). Sosyal politika. Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Kovancı, O. (2003). Hayır anlayışından sosyal devlete: İngiliz yoksul yasaları. Mülkiye Dergisi, 239, 255-278.
• Köse, T. (2011). Sosyal güvenlik alanında muhafazakâr eğilimler. Sosyal Güvenlik Dünyası, 72, 34-43.
• Lavalette, M. (2007). Marxism and welfarism. M. Lavalette ve A. Pratt (Ed.), Social policy theories, concepts and ıssues içinde (ss. 46-65). London: Sage Publication.
• Lavalette, M. ve Pratt, A. (2007). Social policy theories, concepts and issues. London: Sage Publication.
• Macpherson, C. B. (1989). Bir devlet kuramına ihtiyacımız var mı? (N. Ökten, Çev.) Erişim adresi: https://www.cafrande.org/bir-devlet-kuramina-ihtiyacimiz-var-mi-c-b-macpherson/
• Marshall, T. H. (2006). Yurttaşlık ve sosyal sınıf. A. Buğra ve Ç. Keyder (Ed.), Sosyal politika yazıları içinde (ss. 19-32). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Nozick, R. (1974). Anarchy, state, and utopia. New York: Basic Books.
• Offe, C. (1998). “Homogeneity” and constitutional democracy: Coping with identity conflicts through group rights. Journal of Political Philosophy, 6(2), 113-141.
• Offe, C., ve Ronge, V. (1975). Theses on the theory of the state. New German Critique, 6, 137-147.
• Olgun, H. (2013). “Yeni Sağ” ve sosyal devlet: Thatcher dönemi Britanyası’nda konut politikası. Amme İdaresi Dergisi, 46(3), 89-111.
• Özalp, A. (2008). Diyalektik düzlemde refah devleti ile yeni sağ ilişkisi. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 106-119.
• Özaydın, M. M. (2012). Sosyal politikanın tarihsel gelişimi. İ. Oral, Y. Şişman (Ed.), Sosyal politika. Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi Yayını.
• Page, R. M. (2008). Sosyal demokrasi. P. Alcock, M. May ve K. Rowlingson, (Ed.), Sosyal politika, kuramlar ve uygulamalar içinde (ss. 108-117). (B. Yıldırım, Çev.) Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Peck, J. (2001). Workfare states. London: The Guilford Press.
• Pinker, R. (2008). Muhafazakâr gelenek. P. Alcock, M. May ve K. Rowlingson, (Ed.), Sosyal politika, kuramlar ve uygulamalar içinde (ss. 98-107). (B. Yıldırım, Çev.) Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Pratt A. (2007). Neo-liberalism and social policy. M. Lavalette ve A. Pratt (Ed.), Social policy theories, concepts and issues içinde (ss. 9-25). London: Sage Publication.
• Rosanvallon, P. (2004). Refah devletinin krizi. (B. Şahinli, Çev.) Ankara: Dost Kitabevi.
• Tekin Önür, H. (2009). Muhafazakâr liberal söylemin yoksullukla mücadele açmazı: Ne muhafazakâr ne liberal. Uluslararası Sosyal Haklar Sempozyumu içinde (ss. 352-360). Ankara: Belediye- İş Sendikası Yayını.
• Topak, O. (2012). Refah devleti ve kapitalizm. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Turşucu, H. (2008). Sosyal demokrat teori ve pratiğe kısa bir giriş. Toplum ve Demokrasi, 2(2), 75–90.
• Türkbay, A. ve Polat, F. (2011). Neoliberalizmde özgürlük paradoksu