Yapay Zekânın Kamu Yönetimine Etkisi

Yıl 2024, Sayı: 82, 11 - 25, 24.10.2024

Veysel Erol

https://doi.org/10.51290/dpusbe.1476745

Öz

21.yüzyılda önemli bir değişim ve gelişim süreci yaşanmaktadır. Dijitalleşme çağı olarak adlandırılan bu yüzyılın, en önemli gelişmelerinden biri ise hiç şüphesiz yapay zekânın etkin bir şekilde kullanılmaya başlanmasıdır. Dijitalleşmenin en önemli parçalarından biri olarak karşımıza çıkan yapay zekâ uygulamasına yönelik birçok soru işaretleri bulunsa da yapay zekâ önemli avantajlar sağlamaktadır. Yapay zekâ, birçok alanda olduğu gibi kamu yönetimi alanında da uygulanmakta ve bu alandaki araştırmalara önemli bir boyut kazandırmaktadır. Günümüzde birçok kamu kurumu, değişen ve gelişen dünyaya uyum sağlamak ve vatandaşların istek ve beklentilerini karşılamak için yapay zekâ gibi dijital uygulamaları bünyesine entegre etmekte ve bu uygulamalardan etkin bir şekilde yararlanmaktadır. Alanyazın taraması yöntemi ile yapılan bu çalışmanın amacı, işlemlerin daha hızlı ve etkili sunulmasını sağlayan yapay zekâ uygulamasının kamu yönetimindeki yeri ve önemini göstermektir.

Anahtar Kelimeler

Dijitalleşme, Yapay zekâ, Doğal zekâ, Kamu yönetimi, Kamu hizmeti

The Effect of Artificial Intelligence on Public Administration

Öz

There is a significant change and development process in the 21st century. One of the most important developments of this century, which is called the digitalization age, is undoubtedly the effective use of artificial intelligence. Although there are many question marks regarding the application of artificial intelligence, which is one of the most important parts of digitalization, artificial intelligence provides significant advantages. Artificial intelligence is applied in the field of public administration as well as in many other fields and adds an important dimension to the research in this field. Today, many public institutions integrate digital applications such as artificial intelligence into their bodies and make effective use of these applications in order to adapt to the changing and developing world and to meet the demands and expectations of citizens. The purpose of this study, which was conducted with the literature review method, is to show the place and importance of artificial intelligence applications in public administration, which enable faster and more effective presentation of transactions.

Anahtar Kelimeler

Digitalization, Artificial intelligence, Natural intelligence, Public administration, Public service

Kaynakça

• Abanoz, M. ve Acar, E. (2023). Yapay zekâ ve ontolojik güvensizlik: bireysel ve toplumsal kaygı dinamikleri üzerine bir değerlendirme. Lefke Avrupa Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(I), 22-51.
• Allahverdi, N. (2002). Uzman sistemler bir yapay zeka uygulaması (1. Baskı). İstanbul: Atlas Yayıncılık.
• Avaner, T. ve Çelik, M. (2021). Türkiye’de dijital dönüşüm ofisi ve yapay zekâ yönetimi: Büyük Veri ve Yapay Zekâ Daire Başkanlığı’nın geleceği üzerine. Medeniyet Araştırmaları Dergisi, 6(2), 1-18.
• Aydın, A. O. (2013). Yapay zekâ: Bütünleşik bilişe doğru. İstanbul: İstanbul Gelişim Üniversitesi Yayınları.
• Bozdoğanoğlu, B., Haspolat, İ. ve Yücel, A. (2024). Kamu idarelerinde yapay zekâ kullanımının ülke uygulamaları ve temel kamusal ilkeler çerçevesinde değerlendirilmesi. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(1), 1-32.
• Bozüyük, T., Yağci, C., Gökçe, İ. ve Görkem, A. (2005). Yapay zeka teknolojilerinin endüstrideki uygulamaları. Erişim adresi: https://teknoloji.isparta.edu.tr/assets/uplo ads/sites/134/files/is-yeri-egitimi-6-hafta-odev-notu-08052020.pdf.
• Chatterjee, S. (2020). Impact of AI regulation on intention to use robots: From citizens and government perspective. International Journal of Intelligent Unmanned Systems, 8(2), 97-114.
• Daxue Consultıng. (2019, Eylül 5), The aı ecosystem ın China. Erişim adresi: https://www.slideshare.net/DaxueConsulting/ai-technology-in-china-by-daxueconsulting.
• Demirci, M. (2024). İklim değişikliği ve yapay zekâ teknolojisinde yaşanan gelişmeler ışığında ilerleme düşüncesinin evrimi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 80, 249-269.
• Dilmegani, C. (2024, Ocak 12). AI in government: Examples, challenges & best practices. Erişim adresi: https://research.aimultiple.com/ai-government/.
• Dutton, T. (2018, Haziran 25). An overview of national aı strategies. Erişim adresi: https://medium.com/politics-ai/an-overview-of-national-ai-strategies-2a70ec6edfd.
• Efe, A. ve Özdemir, G. (2021). Yapay zekâ ortamında kamu yönetiminin geleceği üzerinde bir değerlendirme. Kaytek Dergisi, 3(1), 34-60.
• Ford, M. (2022). Robotların iktidarı-yapay zekâ dünyaya nasıl hükmedecek? (1. Baskı) (K. Y. Us, Çev.). İstanbul: Kronik Yayıncılık.
• Giarrantano, J. C. ve Riley, G. (1998). Expert systems: Principles and programming (3. Edition). PWS Publishing Company.
• Görz, G. ve Nebel, B. (2005). Yapay zekâ (Ö. Pozan, Çev.). İstanbul: İnkılap Yayıncılık.
• İşler, B. ve Kılıç, M. Y. (2021). Eğitimde yapay zekâ kullanımı ve gelişimi. Yeni Medya Elektronik Dergisi, 5(1), 1-11.
• Nabiyev, V. V. (2010). Yapay zekâ insan-bilgisayar etkileşimi (3. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• New Scientist (2017). Düşünen makineler- yaklaşan yapay zekâ çağı ve insanlığın geleceği (1. Baskı) ( S. Öksüz, Çev.). Ankara: Say Yayınları.
• Öztürk, K. ve Şahin, M. E. (2018). Yapay sinir ağları ve yapay zekâ’ya genel bir bakış. Takvim-i Vekayi, 6(2), 25-36.
• Pirim, H. (2006). Yapay zekâ. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 1(1), 81-93.
• Russell, S. J. ve Novig, P. (1995). Artificial intelligence: A modern approach. Englewood: Prentice Hall.
• Russell, S., Dewey, D. ve Tegmark, M. (2015). Research priorities for robust and beneficial Artificial Intelligence. AI Magazine, (0), 105-114.
• SavunmaTR Haber Merkezi. (2020, 20 Temmuz). Estonya, ulusal yapay zeka stratejisini başlattı. Erişim adresi: https://www.savunmatr.com/estonya-ulusal-yapay-zeka-stratejisini-baslatti/.
• Say, C. (2019). 50 soruda yapay zekâ (13. Baskı). İstanbul: Bilim Gelecek Kitaplığı.
• Scherer, M. U. (2016). Regulating artificial ıntelligence systems: Risks, challenges, competencies, and strategies. Harvard Journal of Law &Technology, 29(2), 354-400.
• Tanrıverdi, A. (2021). Yapay zekânın kamu hizmetinin sunumuna etkileri. Adalet Dergisi, (66), 293-314.
• Townsend, C. ve Feucht, D. (1986). Designing and programming personal expert systems. Tab Books.
• Turban, E. (1993). Decision support and expert systems: Management support systems (3. Edition). N.Y.: Macmillan Publishing Company.
• Uslu, H. (2023). Dijital dönüşüm ve kamu hizmetleri yönetimde yenilikçi yaklaşımlar ve zorluklar. Uluslararası Politik Araştırmalar Dergisi, 9(3), 15-31.
• Wirtz, B. W., Weyerer, J. C. ve Geyer, C. (2019). Artificial intelligence and the public sector-applications and challenges. International Journal of Public Administration, 42(7), 596-615.
• Yıldız, B. (2009). Finansal analizde yapay zekâ (1. Baskı). Ankara: Detay Yayıncılık.
• Zhou J. ve Chen F. (2019). AI in the public interest. C. Bertram, A. Gibson, and A. Nugent (Eds.). in Closer to the machine: Technical, social, and legal aspects of al. Melbourne: Office of the Victorian Information Commissione.