Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Examination of Eco-Cities in terms of Sustainability

Yıl 2020, Sayı: 1, 58 - 70, 29.06.2020

Öz

Environmental problems previously considered to be insignificant or
neglected, starting from the settlements, which are called as the city, reaches global
dimensions in terms of the damages it causes. To reduce pollution in the world,
protect living things, many international agreements are made to prevent damage to
natural resources or historical sites, and many ideas and urban models are proposed
to reduce these problem areas. Creating clean, healthy, sustainable, zero-waste
living spaces has become a global view in terms of environmental sustainability.
To build cities with ecology in the focus, which can produce the amount of energy
consumed in a self-sufficient sense and one of the models put forward in order to
ensure the sustainability of the cities and leave a less damaged environment to the
next generations is the “eco-city” model. Since this model accepts the city and the
environment as an integral whole, it includes many features such as renewable
energy, waste management, and energy-efficient buildings. The eco-city model is a
very important model within the framework of a sustainable city, as it values the
environment and establishes a balanced relationship between the environment and
the economy. The main purpose of the article, to explain the content of the concept
of sustainability that we use in almost every field, to explain the concepts of
environmental awareness and environmental education which are necessary and
essential in order to ensure the effectiveness of this concept in cities and in the light
of this information, it is to handle eco-cities in the context of sustainability, which
constitutes the basic logic of eco-cities.

Kaynakça

  • Altuntaş, A. 2012. “Sürdürülebilir Toplumlar ve Metropollerin Baskılarından Kurtulmak için Alternatif Bir Yol: Sürdürülebilir Kentler”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 9 (17). Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/182958
  • Altuntaş, C. ve Türker, D. 2012. “Sürdürülebilir tedarik zincirleri: Sürdürülebilirlik raporlarının içerik analizi”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 14 (3). Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/53306
  • Ayık, C. 2011. “Sürdürülebilir Kentsel Tasarım Kriterleri Çerçevesinde Geleneksel ve Çağdaş Şehirlerde (Eko-Şehirler) Kamusal Mekânların Karşılaştırılması” (Yüksek Lisans Tezi), İTÜ-Fen Bilimleri Enstitüsü. Erişim: https://polen.itu.edu.tr/xmlui/handle/11527/2324
  • Çetinkaya, Ç. 2013. “Eko-Kentler: Kent ve Doğa İlişkisinde Yeni Bir Sistem Tasarımı”, Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi 6 (1). Erişim: https://docplayer.biz.tr/5632404-Ekokentler- kent-ve-doga-iliskisinde-yeni-bir-sistem-tasarimi.html
  • Çetinkaya, Z. Ve Ciravoğlu, A. 2016. “Sürdürülebilir Yerleşim Modellerinin Karşılaştırılması: Eko-Kent ve Yavaş Kent”, İdeal Kent Dergisi (18). Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/464555
  • Çoban, A. 2015. Yerel Yönetim, Kent ve Ekoloji, Ankara, Türkiye: İmge Kitabevi Yayınları.
  • Eryıldız, S. 2007. Yeşil Yerel Yönetim, Ankara, Türkiye: Algı Yayın.
  • Erten, S. 2006. “Çevre Eğitimi ve Çevre Bilinci Nedir, Çevre Eğitimi Nasıl Olmalıdır?”, Çevre ve İnsan Dergisi, Çevre ve Orman Bakanlığı Yayın Organı, sayı. 65-66, Ankara. Erişim: http://yunus.hacettepe.edu.tr/~serten/makaleler/cevre.pdf
  • Ecocitybuilders.org. t.y. Erişim: https://ecocitybuilders.org/what-is-an-ecocity/
  • Göşker, Ö. 2018. “Ekokentlerin Sürdürülebilirliğe Etkisi: Batıkent ve Ecoviikki Örnekleri Kapsamında bir Değerlendirme”, (Yüksek Lisans Tezi), Doğuş Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.Erişim:https://openaccess.dogus.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/11376/3346/ogos ker_2018.pdf?sequence=1&isAllowed=y
  • Ilgar, R. 2007. “Çevre Eğitiminde Yaygın Eğitimin Rolü ve Önemi”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (23). Erişim: https://arastirmax.com/tr/system/files/1066/uvt_72728.pdf
  • Işıldar, G.Y. 2012. 2011 “Avrupa Yeşil Başkenti Hamburg: Eko-Kent Kriterleri ve Performans Göstergeleri Açısından İncelenmesi”, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 12 (23). Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/articlefile/ 288976
  • İşçioğlu, D. ve Mengi, A. 2018. Kentsel Politikalar, Ankara, Türkiye: Palme Yayıncılık.
  • Karakurt Tosun, E. 2013. “Sürdürülebilir Kentsel Gelişim Sürecinde Kompakt Kent Modelinin Analizi,” Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 15 (1) Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/53315
  • Kaypak, Ş. 2011. “Küreselleşme Sürecinde Sürdürülebilir Bir Kalkınma İçin Sürdürülebilir Bir Çevre”, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 13 (20) Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/107329
  • Keskin, E.B. 2012. “Sürdürülebilir Kent Kavramına Farklı Bir Bakış: Yavaş Şehirler (Cittaslow), PARADOKS Ekonomi,” Sosyoloji ve Politika Dergisi 8 (1). Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/pub/paradoks/issue/16354/171237
  • Meydan Yıldız, S.G. 2016. “Çevre Bilinci ve Eko-Kent Planlaması: Gölbaşı Özel Çevre Koruma Bölgesi Örneği”, (Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyal Çevre Bilimleri Anabilim Dalı, Ankara. Erişim: https://studylibtr.com/doc/1520976/%C3%A7evre-bi%CC%87li%CC%87nci%CC%87- ve-eko-kent-planlamasi--g%C3%B6lba%C5%9Fi-%C3%B6zel
  • Mfa.gov.tr.(t.y.) Erişim: http://www.mfa.gov.tr/surdurulebilir-kalkinma.tr.mfa
  • Mnd.gov.sg. t.y. Erişim: https://www.mnd.gov.sg/tianjinecocity/our-work#master
  • Mutlu, A., Reyhan, H. ve Doğan, H.H. 2016. Kentleşme, Ankara, Türkiye: Palme Yayıncılık.
  • Oktay, Ş. 2005. Ekolojik Kentleşme ve Çevre Koruma, Ankara, Türkiye: Lazer Ofset Matbaa.
  • Özer, İ. 2004. Kentleşme, Kentlileşme ve Kentsel Değişme, Bursa. Türkiye: Ekin Kitabevi.
  • Özmehmet, E. 2008. “Dünyada ve Türkiye Sürdürülebilir Kalkınma Yaklaşımları,” Journal of Yaşar University 3 (12). Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/179214
  • Sınmaz, S. 2013. “Yeni Gelişen Planlama Yaklaşımları Çerçevesinde Akıllı Yerleşme Kavramı ve Temel İlkeleri,” Megaron Dergisi 8 (2). Erişim: https://www.journalagent.com/megaron/pdfs/MEGARON-35220-ARTICLE-SINMAZ.pdf
  • Taşdoğan, C., Mollavelioğlu, M.Ş. ve Mıhcı, H. 2014. “Türkiye’nin Kentsel Çevresel Sürdürülebilirliğinin Veri Zarflama Analiziyle Değerlendirilmesi,” Ankara Üniversitesi SBF Dergisi 69 (1).
  • Tüzgen, Y. ve Yücel Işıldar, G. 2018. “İklim Dostu Şehirlerin Baskın Ekonomik Faaliyet Alanı İle Etkileşimi,” Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi 10 (4). Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/622750
  • Topal, A. K. 2004. “Kavramsal Olarak Kent Nedir ve Türkiye’de Kent Neresidir?”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 6 (1). Erişim: http://www.sbe.deu.edu.tr/Dergi/cilt6.say%C4%B11/6.1%20topal.pdf
  • Tukcev.org. t.y. Erişim: http://www.tukcev.org.tr/cevre-egitimi

Eko-Kentlerin Sürdürülebilirlik Çerçevesinde İncelenmesi

Yıl 2020, Sayı: 1, 58 - 70, 29.06.2020

Öz

Önceden önemsiz olarak görülen veya göz ardı edilen çevre sorunları, kent
olarak tabir edilen yerleşim yerlerinden başlayarak ortaya çıkardığı zararlar
bakımından küresel boyutlara ulaşmaktadır. Dünyadaki kirliliği azaltmak, canlıları
korumak, doğal kaynaklara veya tarihi mekânlara zarar verilmesini önlemek adına
birçok uluslararası anlaşma yapılmakta ve bu sorun alanlarının azaltılması adına
birçok düşünce ve kent modeli ortaya atılmaktadır. Temiz, sağlıklı, sürdürülebilir,
sıfır atıklı yaşam alanlarının oluşturulması çevresel sürdürülebilirlik açısından
global bir görüş haline gelmiştir. Kendi kendine yetebilen bir anlamda tükettiği
enerji miktarını kendi içinde üretebilen odak noktasında ekoloji olan kentler inşa
etmek ve kentlerin sürdürülebilirliğini sağlayarak gelecek kuşaklara daha az zarar
görmüş bir çevre bırakmak adına ortaya atılan modellerden bir tanesi de “eko-kent”
modelidir. Bu model kent ve çevreyi ayrılmaz bir bütün olarak kabul ettiği için
yenilenebilir enerji, atık yönetimi, enerji verimi sağlayan binalar gibi birçok özelliği
içinde barındırır. Eko-kent modeli, çevresine değer veren çevre ile ekonomi
arasında dengeli ilişki kurabilen sürdürülebilir kent çerçevesinde oldukça önemli
bir modeldir. Makalenin temel amacı, artık hemen hemen her alanda kullandığımız
sürdürülebilirlik kavramının içeriğini ortaya koymak, kentlerde bu kavramın
etkinliğini sağlayabilmek amacıyla gerekli ve temel olan çevre bilinci ve çevre
eğitimi kavramlarını açıklamak ve bu bilgiler ışığında eko-kentlerin temel
mantığını oluşturan sürdürülebilirlik bağlamında eko-kentleri ele almaktır.

Kaynakça

  • Altuntaş, A. 2012. “Sürdürülebilir Toplumlar ve Metropollerin Baskılarından Kurtulmak için Alternatif Bir Yol: Sürdürülebilir Kentler”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 9 (17). Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/182958
  • Altuntaş, C. ve Türker, D. 2012. “Sürdürülebilir tedarik zincirleri: Sürdürülebilirlik raporlarının içerik analizi”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 14 (3). Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/53306
  • Ayık, C. 2011. “Sürdürülebilir Kentsel Tasarım Kriterleri Çerçevesinde Geleneksel ve Çağdaş Şehirlerde (Eko-Şehirler) Kamusal Mekânların Karşılaştırılması” (Yüksek Lisans Tezi), İTÜ-Fen Bilimleri Enstitüsü. Erişim: https://polen.itu.edu.tr/xmlui/handle/11527/2324
  • Çetinkaya, Ç. 2013. “Eko-Kentler: Kent ve Doğa İlişkisinde Yeni Bir Sistem Tasarımı”, Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi 6 (1). Erişim: https://docplayer.biz.tr/5632404-Ekokentler- kent-ve-doga-iliskisinde-yeni-bir-sistem-tasarimi.html
  • Çetinkaya, Z. Ve Ciravoğlu, A. 2016. “Sürdürülebilir Yerleşim Modellerinin Karşılaştırılması: Eko-Kent ve Yavaş Kent”, İdeal Kent Dergisi (18). Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/464555
  • Çoban, A. 2015. Yerel Yönetim, Kent ve Ekoloji, Ankara, Türkiye: İmge Kitabevi Yayınları.
  • Eryıldız, S. 2007. Yeşil Yerel Yönetim, Ankara, Türkiye: Algı Yayın.
  • Erten, S. 2006. “Çevre Eğitimi ve Çevre Bilinci Nedir, Çevre Eğitimi Nasıl Olmalıdır?”, Çevre ve İnsan Dergisi, Çevre ve Orman Bakanlığı Yayın Organı, sayı. 65-66, Ankara. Erişim: http://yunus.hacettepe.edu.tr/~serten/makaleler/cevre.pdf
  • Ecocitybuilders.org. t.y. Erişim: https://ecocitybuilders.org/what-is-an-ecocity/
  • Göşker, Ö. 2018. “Ekokentlerin Sürdürülebilirliğe Etkisi: Batıkent ve Ecoviikki Örnekleri Kapsamında bir Değerlendirme”, (Yüksek Lisans Tezi), Doğuş Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.Erişim:https://openaccess.dogus.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/11376/3346/ogos ker_2018.pdf?sequence=1&isAllowed=y
  • Ilgar, R. 2007. “Çevre Eğitiminde Yaygın Eğitimin Rolü ve Önemi”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (23). Erişim: https://arastirmax.com/tr/system/files/1066/uvt_72728.pdf
  • Işıldar, G.Y. 2012. 2011 “Avrupa Yeşil Başkenti Hamburg: Eko-Kent Kriterleri ve Performans Göstergeleri Açısından İncelenmesi”, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 12 (23). Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/articlefile/ 288976
  • İşçioğlu, D. ve Mengi, A. 2018. Kentsel Politikalar, Ankara, Türkiye: Palme Yayıncılık.
  • Karakurt Tosun, E. 2013. “Sürdürülebilir Kentsel Gelişim Sürecinde Kompakt Kent Modelinin Analizi,” Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 15 (1) Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/53315
  • Kaypak, Ş. 2011. “Küreselleşme Sürecinde Sürdürülebilir Bir Kalkınma İçin Sürdürülebilir Bir Çevre”, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 13 (20) Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/107329
  • Keskin, E.B. 2012. “Sürdürülebilir Kent Kavramına Farklı Bir Bakış: Yavaş Şehirler (Cittaslow), PARADOKS Ekonomi,” Sosyoloji ve Politika Dergisi 8 (1). Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/pub/paradoks/issue/16354/171237
  • Meydan Yıldız, S.G. 2016. “Çevre Bilinci ve Eko-Kent Planlaması: Gölbaşı Özel Çevre Koruma Bölgesi Örneği”, (Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyal Çevre Bilimleri Anabilim Dalı, Ankara. Erişim: https://studylibtr.com/doc/1520976/%C3%A7evre-bi%CC%87li%CC%87nci%CC%87- ve-eko-kent-planlamasi--g%C3%B6lba%C5%9Fi-%C3%B6zel
  • Mfa.gov.tr.(t.y.) Erişim: http://www.mfa.gov.tr/surdurulebilir-kalkinma.tr.mfa
  • Mnd.gov.sg. t.y. Erişim: https://www.mnd.gov.sg/tianjinecocity/our-work#master
  • Mutlu, A., Reyhan, H. ve Doğan, H.H. 2016. Kentleşme, Ankara, Türkiye: Palme Yayıncılık.
  • Oktay, Ş. 2005. Ekolojik Kentleşme ve Çevre Koruma, Ankara, Türkiye: Lazer Ofset Matbaa.
  • Özer, İ. 2004. Kentleşme, Kentlileşme ve Kentsel Değişme, Bursa. Türkiye: Ekin Kitabevi.
  • Özmehmet, E. 2008. “Dünyada ve Türkiye Sürdürülebilir Kalkınma Yaklaşımları,” Journal of Yaşar University 3 (12). Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/179214
  • Sınmaz, S. 2013. “Yeni Gelişen Planlama Yaklaşımları Çerçevesinde Akıllı Yerleşme Kavramı ve Temel İlkeleri,” Megaron Dergisi 8 (2). Erişim: https://www.journalagent.com/megaron/pdfs/MEGARON-35220-ARTICLE-SINMAZ.pdf
  • Taşdoğan, C., Mollavelioğlu, M.Ş. ve Mıhcı, H. 2014. “Türkiye’nin Kentsel Çevresel Sürdürülebilirliğinin Veri Zarflama Analiziyle Değerlendirilmesi,” Ankara Üniversitesi SBF Dergisi 69 (1).
  • Tüzgen, Y. ve Yücel Işıldar, G. 2018. “İklim Dostu Şehirlerin Baskın Ekonomik Faaliyet Alanı İle Etkileşimi,” Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi 10 (4). Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/622750
  • Topal, A. K. 2004. “Kavramsal Olarak Kent Nedir ve Türkiye’de Kent Neresidir?”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 6 (1). Erişim: http://www.sbe.deu.edu.tr/Dergi/cilt6.say%C4%B11/6.1%20topal.pdf
  • Tukcev.org. t.y. Erişim: http://www.tukcev.org.tr/cevre-egitimi
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Siyaset Bilimi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Kübra Şahin 0000-0002-5397-4330

Yayımlanma Tarihi 29 Haziran 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Sayı: 1

Kaynak Göster

Chicago Şahin, Kübra. “Eko-Kentlerin Sürdürülebilirlik Çerçevesinde İncelenmesi”. Diplomasi Ve Strateji Dergisi 1, sy. 1 (Haziran 2020): 58-70.

Diplomasi ve Strateji Çalışmaları Derneği kurumsal yayınıdır.