CONSUMPTION AND OBJECTS IN EUGÈNE IONESCO’S THE NEW TENANT

Yıl 2022, , 997 - 1013, 20.12.2022

Ece Yassıtepe Ayyıldız

https://doi.org/10.33171/dtcfjournal.2022.62.2.6

Öz

Absurd playwright Eugène Ionesco, prominently reveals a portrait of the people of the XXth century and the consumer society in his play entitled The New Tenant: The bourgeois character named "Man", rents an apartment in Paris and moves into this flat. Man’s biggest challenge in moving into this flat is the excess of his belongings; these items, gradually increasing throughout the play and not fitting in the apartment, not only fill completely new place, but also will invade the whole city. Therefore, due to his excess belongings, Man will have difficulty settling in the apartment, and therefore he will not have any living space in his apartment that will turn into a grave. In this play, the term "prolifération ionescienne" which means the proliferation of items, is clearly seen in this play. Ionesco brings out the characteristics of the absurd theater by combining it with the art of irony. The desire of consumption of a modern man, the domination of the objects and reflection of consumption society will be clearly seen in this play. Ionesco's play The New Tenant leads us to Jean Baudrillard's work The System of Objects. In his work, Baudrillard talks about the effect of objects on people and their desire for consumption.
In this article, our aim is to examine the superiority of objects in the play entitled The New Tenant, which Ionesco calls a "mechanical deterioration", by the ideas of Baudrillard through the character of Man. And also, these objects become subjects rather than objects. Therefore, due to their proliferation and the effect of this process on the character will be examined by the ideas of Baudrillard.

Anahtar Kelimeler

Eugène Ionesco, The New Tenant, Jean Baudrillard, Objects, Consumption Society

EUGÈNE IONESCO’NUN YENİ KİRACI ADLI OYUNUNDA TÜKETİM VE NESNELER

Öz

Absürd tiyatro yazarı Eugène Ionesco, XX. yüzyıl insanını ve tüketim toplumunun bir portresini Yeni Kiracı adlı oyunda belirgin bir şekilde ortaya koymaktadır. “Bay” ismindeki burjuva karakter Paris’te bir apartman dairesi kiralamıştır ve kiraladığı bu daireye taşınacaktır. Bay’ın bu daireye taşınmasındaki en büyük zorluk, eşyalarının fazlalılığıdır; oyun boyunca gitgide artan ve evin içine sığmayan bu eşyalar bütün evi doldurmakla kalmayıp bütün şehri istila edecektir. Bu nedenle, fazla eşyaları yüzünden Bay eve yerleşmekte güçlük çekecek, aynı zamanda kendisi için evinde bir yaşam alanı kalmayacaktır ve ev onun mezarına dönüşecektir. Bu oyunda, Ionesco tiyatrosunu tanımlamak için kullanılan “prolifération ionescienne”, Türkçe ifadesiyle eşyaların çoğalmasını ifade etmektedir. Ionesco bu oyunda toplumsal eleştiri ve absürd tiyatro kuramını tam anlamıyla ortaya koymaktadır. Modern insanın tüketme arzusu, nesnelerin bireye olan üstünlüğü ve tüketim toplumunun yansıması açık bir şekilde gözlemlenmektedir. Ionesco’nun Yeni Kiracı oyunu bizi Jean Baudrillard’ın Nesneler Sistemi adlı çalışmasına yönlendirmektedir. Baudrillard, bu çalışmasında, nesnelerin insanlar üzerindeki etkisinden ve tüketim arzusundan söz etmektedir.
Bu makalede amacımız, Baudrillard’ın Nesneler Sistemi adlı eserinden yola çıkarak Ionesco’nun “mekanik bir bozulma” olarak adlandırdığı Yeni Kiracı oyununda yer alan nesnelerin üstünlüğünü Bay karakteri üzerinden incelemektir. Ionesco’nun Yeni Kiracı adlı oyununda taşınılacak eve ait olan bu nesnelerin özneleşmesini, giderek çoğalmasını ve bunun karakter üzerindeki etkisini ele alırken çalışmamız Baudrillard’ın kuramı çerçevesinde incelenecektir.

Anahtar Kelimeler

Eugène Ionesco, Yeni Kiracı, Jean Baudrillard, Nesneler, Tüketim Toplumu

Kaynakça

• AKKOÇ, A. (2019). Tüketim Toplumunun Toplumsal Değerler Üzerindeki Etkisi. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 22(2), 1–25.
• BARUT, B. (2012). Le Nouveau Locataıre. Erişim Tarihi. 02.3.2022, https://hal.archives-ouvertes.fr/hal-01524310/document
• BAUDRILLARD, J. (2010). Nesneler Sistemi (O. Adanır, A. Karamollaoğlu, Çev.). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
• BAUDRILLARD, J. (2008). Tüketim Toplumu (H. Deliceçaylı, F. Keskin, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• DEMARCY-MOTA, E. (2018). Ionesco Suite. Erişim Tarihi. 02.3.2022, https://www.theatredelavilleparis.com/files/70b98b48/ionesco_suite_pedago.pdf
• ER, A. (2002). EugèNe Ionesco’nun Amédée ya da Ondan Nasıl Kurtulmalı adlı oyununda bir imge Ceset. Frankofoni, 14, 223-231.
• ESSLIN, M. (1999). Absürd Tiyatro (G. Siper, Çev.). Ankara: Dost Kitabevi.
• FEAL, G. (2001). Ionesco un théâtre onirique. Paris: Editions Imago.
• HUBERT, M.C. (1990). Eugène Ionesco. Paris: Editions du Seuil.
• IONESCO, E (2020). Notlar ve Karşı Notlar (H. Güven, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• IONESCO, E. (2006). Toplu Oyunları 5 Yeni Kiracı (P. Güzelyürek, Çev.). İstanbul: Mitos Boyut Yayınları.
• IONESCO, E. (1965). Kel Şarkıcı (G. Erkal, Ü. Tamer, Çev.) İstanbul: De Yayınları.
• PADIS, M-C. (1991). Marie-Claude Hubert : Eugène Ionesco. Erişim Tarihi. 02.3.2022, https://esprit.presse.fr/article/marc-olivier-padis/marie-claude-hubert-eugene-ionesco-11811