İnsanlar özellikle tarımı öğrenip geliştirdikten sonra çevrelerindeki arazileri yıllar boyu süren gözlemler sonucunda en iyi hangi şekilde kullanabileceklerini öğrenmişlerdir. Yüzyıllar geçtikçe nüfusun artmasına bağlı olarak kentler giderek genişlemiş ve gelişen teknolojinin de yardımıyla arazi kullanımında değişiklikler ortaya çıkmıştır. Türkiye'de sanayileşmeye verilen önem nedeniyle tesisler çoğunlukla en yüksek getirileri sağlayacak alanlarda kurulmuştur. Bu bağlamda, düzlük olması, kolay inşaat yapılması, karayollarına yakınlık gibi faktörlerin etkisiyle ova tabanları özellikle büyük kentlerin yakınındaki sanayi tesisleri ile kaplanmaya başlamıştır. Türkiye 'de tarım yapılabilen alanlardaki sorunlar sadece fiziksel koşullara dayanmamaktadır. Bunların dışında toprakların yanlış kullanımı, toprağa uygun olmayan ürünlerin yetiştirilmesi de söz konusudur. Bir yandan verimli topraklar, başta erozyonun etkisiyle olmak üzere, kaybedilirken diğer yandan az verimli alanlar büyük yatırımlar ve yoğun bir iş gücü ile daha verimli hale getirilmeye çalışılmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2000 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2000 Cilt: 40 Sayı: 3-4 |
Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi - dtcfdergisi@ankara.edu.tr
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.