Giuseppe Berto'nun Texas esir kampında yazdığı "Gök Kırmızı" başlıklı romanı, İkinci Dünya Savaşı'nda ailesiz kalan dört gencin bir yıllık yaşam mücadelesini anlatır. Eser, İtalya'nın gerçeklerinden ve kültürel çevresinden uzak bir ortamda, Amerika'da yazıldığı halde, İtalya'nın savaş sonrasındaki sefaletini de gözler önüne serer. İçeriği, anlatım tekniği, dili, verdiği politik ve dini mesajları ile Neorealizm ortamında değerlendirilmiş ve savaş sonrasının en başarılı romanı olarak 1948'de Floransa Edebiyat Ödülünü kazanmıştır.
II romanzo "II cielo e rosso" che originariamente aveva il titolo 'La gente perduta' scritto nel 1944 da Giuseppe Berto nel campo di concentramento di Hereford nel Texas, espone un anno faticoso di quattro ragazzi rimasti senza famiglie, che cercano di vivere tra le rovine della cittâ di Treviso dopo la Seconda Guerra Mondiale. L'opera che ha vinto nel 1948 il Premio Lctterario Firenze avendo messo in luce tutta la realtâ italiana del dopoguerra, e stata considerata nell'ambiente del neorealismo per il suo contenuto, per la sua tecnica di espressione, per il suo linguaggio, per i suoi messaggi religiosi e politici.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2003 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2003 Cilt: 43 Sayı: 1 |
Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi - dtcfdergisi@ankara.edu.tr
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.