Arap edebiyatında şiir Emevî devrinin sonlarından başlamak üzere bir öğretim aracı olarak kullanılmıştır. Câhilîye devri şiirinde bu konu, genel olarak kaside bütünlüğü içinde bir tema olarak görülmektedir. Emevî devrinde görülen urcûzeler dil çalışmaları için bir kaynak oluşturmuş ve bu manzumeler didaktik birer şiir kabul edilmiştir. Abbâsî devrinde urcûze formu tamamı ile didaktik veya bilimsel konulu manzumelere kalmış, çeşitli konularda çok uzun urcûzeler yazılmıştır.
Poetry in Arabic literature was used as a means of didactic tool starting from the end of the Umayyad period. During the Jahiliyyah period poems, this is generally seen as a theme in the entirety of qasîdah. The urjûzas seen during the Umayyad period, formed a source for the language studies and these verses were accepted as didactic poems. During the Abbasid period the form of urjûzah wholly is left to didactic or scientific themed poems, very long urjûzas were written on various themes.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2007 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2007 Cilt: 47 Sayı: 2 |
Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi - dtcfdergisi@ankara.edu.tr
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.