Bursa Yeşil Camii Mihrabı

Yıl 2007, Cilt: 47 Sayı: 1, 165 - 177, 01.01.2007

Savaş Yıldırım

Öz

Yeşil Camii, mimari ve süsleme özellikleriyle Erken Osmanlı döneminin en önemli binalarından biridir. Bu çalışmada, eserin bütünüyle renkli sır tekniği çinilerle kaplanmış mihrabı motif, kompozisyon, renk ve teknik özellikleriyle ayrıntılı bir biçimde tanıtılmış ve karşılaştırmalarla Osmanlı çini sanatı içerisindeki yeri ortaya konmuştur.

Anahtar Kelimeler

Yeşil Camii, Mihraplar, Türk Çini Sanatı, Renkli Sır, Süsleme, El Sanatları, Erken Osmanlı Sanatı, Tebrizli Sanatçılar

Mihrap of Bursa Yesil Mosque

Öz

Yesil Mosque, is one of the most important Early Ottoman structures in point of the architectural and decoration features. In this study, mihrab, covered all with cuerda seca tiles, of the structure to be presented detailed with the motif, composition, color and technical features; and put forward its location in the Ottoman tile art through comparative method.

Anahtar Kelimeler

Yesil Mosque, Mihrabs, Turkish Tile Art, Coloured Glaze, Ornament, Handcrafts, Early Ottoman Art, Tabriz’s Artists

Kaynakça

• ALTUN, Ara-vd.(1997). Osmanlı’da Çini Seramik Öyküsü. İstanbul.
• ATASOY, Nurhan-Raby, Julian. (1990). İznik Seramikleri. Londra ve Singapur.
• AYVERDİ, Ekrem Hakkı. (1989). Osmanlı Mimarisi’nde Çelebi ve Sultan Murad Devri 806–855 (1403– 1451). İstanbul.
• BAYKAL, Kazım. (1950). Bursa ve Anıtları. Bursa.
• BEŞBAŞ, Nermin-DENİZLİ; Hikmet. (1983). Türkiye’de Vakıf Abideler ve Eski Eserler III. Ankara.
• DEMİRİZ, Yıldız. (1979). Osmanlı Mimarisinde Süsleme I, Erken Devir (1300-1453). İstanbul.
• ERSOY, Bozkurt. (1992). “Edirne Şah Melek Camii’nin Tanıtımı ve Mimari Özellikleri Hakkında Düşünceler”. Ege Üniversitesi Arkeoloji-Sanat Tarihi Dergisi VI. s.47-61.
• GÖK, Sevinç. (2000). Bursa’daki Türk Yapılarında Yer Alan Çini Süslemeler. (Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir.
• KOYUNLUOĞLU, Ahmet Memduh Turgut. (1935). (İznik) ve Bursa Tarihi. Bursa.
• KUNTER, Halim Baki. (1942). “Kitabelerimiz I”. Vakıflar Dergisi. S. II. s.431-455.
• KURAN, Aptullah. (1964). İlk Devir Osmanlı Mimarisinde Cami. Ankara.
• MANTRAN, Robert. (1954). “Les Inscriptions Arabes de Brousse”. Bulletin D’Etudes Orientales XIV. s.88-114.
• MARTINY, Günter. (1968). “Die Piyale Pasha Moschee”. Ars Islamica III. s.131-171.
• MIGEON, Gaston-SAKISIAN, Armenag. (1923). “La Ceramique d’Asie- Mineure et de Constantinople Du XIII Au XVIII Siecle”. Revue de l’Art Ancien et Moderne XLIII-XLIV’den ayrı basım. s.8-47.
• OTTO-DORN, Katharina. (1957). Türkische Keramik. Ankara.
• ÖNEY, Gönül. (1976). Türk Çini Sanatı. İstanbul.
• ÖNGE, Yılmaz. (1966). “Türk Çinicilik Sanatının Enteresan Örneklerinden İbrahim Bey İmareti (Zaviyesi)’nin Mihrabı”. Arkitekt. C.35. No.322, s.71-73.
• ÖZBEK, Yıldıray. (2002). Osmanlı Beyliği Mimarisinde Taş Süsleme (1300- 1453). Ankara.
• TAESCHNER, Franz. (1932-33). “Die Jesil Gami in Brussa ihre Historischen Inschriften und ihre Künstler”. Der Islam. Band 20-21. s.139-168.
• TOP, Mehmet. (1997). Erken Dönem Osmanlı Mihrapları (14.-15. YY.). C. I-II (Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, yayınlanmamış Doktora Tezi). Van.
• TÜFEKÇİOĞLU, Abdülhamit. (2001). Erken Dönem Osmanlı Mimarisinde Yazı. Ankara.
• UZUNÇARŞILI, İsmail Hakkı. (1998). Osmanlı Tarihi. C. I. Ankara.
• YENİŞEHİRLİOĞLU, Filiz. (1989). “Sinan Yapılarında Çini Kullanımı”. VI. Vakıf Haftası Kitabı. s.301-314.
• YILDIRIM, Savaş. (2005). “Diyarbakır Melek Ahmet Paşa Camii Çini Süslemeleri”. Türk Arkeoloji ve Etnoğrafya Dergisi. S. 5. s.71-80.