Osmanlı Devleti'ne çeşitli dönemlerde farklı amaçlarla çok sayıda batılı seyyah gelmiştir. Bu seyyahlar arasında Constantin-François Volney 1757-1820 veya Jean Jan Potocki 1761-1815 gibi Doğu kültürüne özgü gelenek ve görenekleri, yaşam biçimini, inanç değerlerini ve toplum yapısını gözlemlemek, incelemek ve Batıya anlatmak amacıyla yola çıkanlar olduğu gibi ticaret yapmak için gelenler de vardır. Seyyahlar arasında misyonerlerin yanı sıra Doğu'ya kariyer elde etmekten ziyade, Helen sevgisiyle yoğrulan F.C.H.L. Pouqueville 1770-1838 gibi kaybolan antikiteyi ihya etmek için seyahat eden veya gazetelerin maddî destekleriyle izlenimlerini düzenli bir şekilde kaleme alan Theophile Gautier 1811-872 gibi seyyahlar da bulunmaktadır. Seyyahların kaleme aldıkları “seyahatnameler” sadece olayları ve arkeolojik bulguları gösteren kaynaklar değil, aynı zamanda insanların zihniyetini, dünyaya bakış açılarını ortaya koyan bilgi birikimleridir. Gezip görülen ve incelenen toplumun iktisadi, sosyal, dini ve etnolojik yapısını gösteren seyahat bilgi ve bulguları tarihe malzeme veren kaynaklar arasına dâhil edilmiştir. “Seyahatnamelerin romanlara değil, tarihe ait olduğunu düşünüyorum.” sözüyle bu kaynakların tarihsel veriler olduğuna işaret eden Fransız seyyah ve müsteşrik Constantin-François Volney 1757-1820 Voyage en Syrie et en Egypte adlı eserinde “Suriye ve Mısır”ı keşfederek bu coğrafyanın kültürel zenginliğini Oryantalizmin hizmetine sunmuştur. Tabiatta uzun yürüyüşler yaparak, at sırtında dolaşarak ve aç-susuz kalarak her türlü ziki şartlara hazırlık yaptıktan sonra Doğu'ya seyahat eden Fransız felsefeci, lolog, etnolog, müsteşrik Volney, Amerika ve Avrupa ülkelerinden önce Doğu'ya yakın bir ilgi duymuştur. Bu makalede Volney'in “Suriye ve Mısır Seyahatnamesi”nde Suriye etnolojik ve lolojik özellikler de dikkate alınarak siyasi ve kültürel bakımdan irdelenecektir.
Constantin-François Volney Suriye Dürzîler Ensariye Motouali Osmanlı Devleti Seyahatname
Many Western travelers visited the Ottoman Empire for various purposes in different times. Among the travelers, there were those ones such as Constantin-François Volney 1757-1820 or Jean Potocki 1761-1815 who set out to observe and investigate the custom and usage, life style, and belief values special for East culture, and to tell the West about these, besides those who came for business. Molded by love of Helen, F.C.H.L. Pouqueville 1770-1838 , who travelled to recreate the antiquity, and Theophile Gautier 1811-872 , who wrote about his experience thanks to newspaper support, were also among the travelers, who did not pursue a career in the East. The travel books written by travelers are accumulation of knowledge that not only reveals the events and archeological evidence, but mentality and points of view to the world. Travel information and evidence that shows the economic, social, religious and ethnological structures of the visited and investigated society is included in the sources that contribute to the history. Quoted as saying, “I believe travel books do not belong to novels, but the history.”, Constantin-François Volney 1757-1820 stated that these sources were historical data, and put the cultural diversity of the region into the service of orientalism by discovering “Syria and Egypt” in his work “Voyage en Syrie et en Egypte”. French philosopher, philologist, ethnologist, orientalist, Volney, who travelled to the East after he made the preparations for any kinds of physical conditions by going hiking in the nature, roaming in the saddle, and being hungry, was interested in the East, before America and European countries. In this article, Syria and Egypt travel book by Volney will be analyzed in terms of political and cultural aspects, along with ethnological and philological ones.
Constantin-François Volney Syria The Druze Ansaria Motouali The Ottoman Empire Travel Book
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 56 Sayı: 2 |
Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi - dtcfdergisi@ankara.edu.tr
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.