NİETZSCHE VE ARİSTOTELES'TE “HAKİKAT” MESELESİ

Yıl 2017, Cilt: 57 Sayı: 2, 1528 - 1546, 01.01.2017

Zülfükar Emir Özer

Öz

Foucault, “felsefeler hakikatin bir ya da birkaç unsuru ile ilişkilenmeleri bakımından birbirinden ayrılırlar” der Foucault 33 . Bu makalede Aristoteles ve Nietzsche felsefelerinde “hakikat” anlayışına yoğunlaşarak, bu iki felsefenin farklılıklarına ve benzerliklerine vurgu yapmaya çalışılacaktır. Aristoteles'in hakikat anlayışının bir uygunluk teorisiyle ele alınabileceği, Nietzsche felsefesinin bu hakikat anlayışına eleştirileri ve bu felsefede nasıl bir hakikat anlayışının mümkün olduğu gösterilmeye çalışılacaktır. İki lozofun da hakikat anlayışlarını birlikte incelememizi, onların varlık anlayışlarının hakikat anlayışlarıyla doğrudan bağlantılı olması sağlayacaktır ve bu makalede iki düşünürün hakikat yaklaşımlarının varlık anlayışlarından nasıl köklendiği gösterilecektir.

Anahtar Kelimeler

Hakikat, Uygunluk Teorisi, Varlık, Ontoloji

THE PROBLEM OF “TRUTH” IN PHILOSOPHIES OF NIETZSCHE AND ARISTOTLE

Öz

Foucault states that “philosophies are distinguished from each other by each having grasped one or several elements of truth” Foucault 33 . In this article, focusing on Nietzsche's and Aristotle's understandings of truth, I will point out the differences and similarities of their understandings. I will show that, rst, Aristotle's understanding of truth can be considered in terms of a correspondence theory, then how Nietzsche criticizes truth theories like Aristotle's, and then how a possible understanding of truth in the philosophy of Nietzsche can be derived. However, the thing that enables us to examine both thinkers' understandings of truth together is their common position according to which being and truth are connected and I will delineate how their notions of truth arise out of their understandings of being or ontologies.

Anahtar Kelimeler

Truth, Correspondence Theory, Being, Ontology

Kaynakça

• Aristoteles. Categories. Trans. Hugh Tredennick. Cambridge: Harward University
• --. Nichomachean Ethics. Trans. H. Rackham. Cambridge: Harward University Press, 1934.
• --. On the Soul. Trans. W.S. Hett. Cambridge: Harward University Press, 1957.
• --. The Metaphysics. Trans. Harold P. Cooke. Cambridge: Harward University Press, 1938.
• Bayar Bravo, Işıl. “Antikçağ’da Varlık ve Bilgi Problemleri Üstüne.” FLSF Dergisi 4.1 (2007): 43-58.
• Chouraqui, Frank. Ambiguity and the Absolute: Nietzsche ve Merleau-Ponty on the Question of Truth. New York: Fordham University Press, 2014.
• Deleuze, Gilles. Nietzsche and Philosophy. Trans. Hugh Tomlison. London, New York: Continuum, 2002.
• Foucault, Michel. Lectures on Will to Know and Oedipal Knowledge. Trans. Graham Burchell. Hampshire: Palgrave Macmillan, 2013.
• Lingis, Alphonso. “The Will to Power.” The New Nietzsche: Contemporary Styles of Interpretation. Ed. David B. Allison. New York: Dell Publishing, 1977.
• Marsden, Jill. After Nietzsche: Notes towards a Philosophy of Ecstasy. Hampshire and New York: Palgrave Macmillan, 2002.
• Nietzsche, Friedrich. Beyond Good and Evil. Trans. Reginal J. Hollingdale. Indianapolis, London: Penguin, 1990.
• --. Dawn: Thoughts on the Presumptions on Morality. Trans. Brittain Smith. Stanford: Stanford University Press, 2011.
• --. “On Truth and Lie in an Extra-Moral Sense.” Writings from the Early Notebooks. Eds. R. Geuss and A. Nehamas, trans. L. Löb. Cambridge: Cambridge University Press, 2009.
• --. Philosophy in the Tragic Age of the Greeks. Trans. Marianne Cowan. Washington: Regnery Publishing, 1962.
• --. The Gay Science. Trans. Walter Kaufmann. New York: Random House, 1974.
• --. The Will to Power. Trans. Walter Kaufmann and Reginal J. Hollingdale. New York: Random House, 1968.
• --. Twilight of Idols. Trans. Judith Norman. Cambridge: Cambridge University
• --. Untimely Meditations. Trans. Reginal J. Hollingdale. Cambridge: Cambridge University Press, 1997.