'Yeterlik' kelimesinin tanım ve kapsamını belirlemeye yönelik bilimsel araştırma ve çalışmalar 1960'lı yıllardan bu yana dilbilim çalışmalarının temel konularından birisi olmuştur. Yeterlik üzerine yapılan bilimsel araştırmalar dilbilim çalışmalarını yapısal sınırlamaların dışarısına taşımış ve özellikle psikoloji, sosyoloji, ve kültürel çalışmalar ile desteklenen multidisipliner çok disiplinli bir alan haline getirmiştir. Bu araştırma dilbilime konu olan yeterlik türleri üzerine yapılan çalışmaların, dili kullananların dili nasıl üretip, algıladığını daha iyi anlamalarına olanak sağladığını tartışmakla kalmayıp aynı zamanda dili kullananların farkındalıklarını artırarak, kültürlerarası etkileşim ve bunun altındaki kuramsal bilgiyi çok daha iyi anlamaları gerektiğini ortaya koymuştur. Bu araştırma özellikle edimbilimsel yeterlik üzerinde durmuş ve bu konuyu ilgili çalışmaların geldiği son bir nokta olarak ele almıştır çünkü edimbilimsel yeterliğin gelişmesi, öngörülemeyen bağlamlarda söylemlerde bile dili kullanan kişinin biliş ve algısının gelişmesi için gerekli olan beceri ve kapasiteleri ele almaktadır.
Yeterlik Söylem Dilsel Yeterlilik İletişimsel Yetkinlik Edimbilimsel Yeterlik İnsan Algısı İnsan Eylemi
Scientic research and studies concerning the denition and scope of the term 'competence' have been one of the major elds within linguistic studies since the 1960s. Research on this subject liberated linguistic studies from structural boundaries and helped linguistics to become a multidisciplinary eld nourished especially by psychology, sociology and cultural studies. This paper argues that the study of the competence types in linguistics not only paved the way to a better understanding of how language is produced and perceived by language users, but also increased the language users' awareness to become more knowledgeable in cross-cultural interactions and their underlying theories. This research is particularly interested in pragmatic competence as the utmost point of related studies since the development of pragmatic competence embodies the skills and abilities to utilize the cognition and perception of the language user even in unforeseen discourses.
Competence Discourse Linguistic Competence Communicative Competence Pragmatic Competence Human Perception Human Action
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 57 Sayı: 1 |
Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.