Rekreasyon Amaçlı Mekânların Kullanımı Üzerine Bir Araştırma: “Düzce Üniversitesi Konuralp Kampüsü Örneği”

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 1, 483 - 496, 31.01.2022

Serir Uzun

https://doi.org/10.29130/dubited.1030435

Öz

Üniversiteler, öğrencilerin akademik eğitimle meslek edindikleri kurumlar olmalarının yanı sıra sosyal, kültürel ve psikolojik olarak da kendilerini geliştirdikleri, yetiştirdikleri ve olgunlaştıkları yerlerdir. Öğrencilerin hem bireysel hem de toplumsal gelişimleri üniversite kampüslerinin sahip olduğu rekreasyon amaçlı mekanları ve bu mekanların kullanımları ile doğrudan ilişkilidir. Bu çalışma ile öğrencilerin kampüslerin rekreasyon amaçlı mekanlarına ait kullanımlarını, kullanım tercihlerini ve yeterliliklerini değerlendirmeleri amaçlanmıştır. Çalışmanın yapıldığı Şubat-Haziran 2019 tarihleri arasında eğitim-öğretim gören 15.339 ön lisans ve lisans öğrencileri evreni oluşturmuş ve 388 öğrenci ile yüz yüze görüşme yöntemiyle anket çalışması uygulanmıştır. Çalışma sonucunda kız öğrencilerin yeşil alanları, erkek öğrencilerin spor alanlarını daha çok kullandıkları belirlenmiştir. Kız öğrenciler yeşil alanları sohbet etmek amaçlı kullanırken, erkeklerin en çok futbol sahalarını, sağlıkçıların ise yüzme havuzlarını kullandıkları görülmüştür. Öğrencilerin genel olarak kampüsteki yeşil alanları, spor alanlarını ve kültürel alanları yetersiz buldukları belirlenmiştir. Sosyal alanında eğitim gören öğrenciler tiyatro, sergi vb. alanlarını, fen alanında eğitim gören öğrenciler ise konferans salonlarını yetersiz bulmuşlardır.

Anahtar Kelimeler

Rekreasyon, rekreasyon amaçlı mekan, kampüs, Düzce Üniversitesi

A Study on the Use of Recreational Spaces: “The Case of Düzce University Konuralp Campus”

Öz

Universities are the places where students develop, train and mature themselves socially, culturally and psychologically, as well as being institutions where they gain a profession through academic education. Both the individual and social development of students are directly related to the recreational spaces of the university campuses and the use of these spaces. With this study, it is aimed to evaluate the use, usage preferences and qualifications of the recreational areas of the campuses. The universe of 15,339 associate and undergraduate students studying between February and June 2019, when the study was conducted, formed the universe and a survey was conducted with 388 students by face-to-face interview method. As a result of the study, it was determined that female students use green areas more and male students use sports areas more. It was observed that while female students used the green areas to chat, boys mostly used the football fields and the health professionals used the swimming pools. It was determined that the students generally found the green areas, sports areas and cultural areas on the campus insufficient. Students studying in the field of social work, theater, exhibition, etc. students in the field of science found the conference halls insufficient.

Anahtar Kelimeler

Recreation, Recreational space, Campus, Duzce University

Kaynakça

• [1] İ. C. Kaba, “Türkiye’deki üniversitelerde kampüs rekreasyonu’nun mevcut durumu ve kampüs rekreasyon modellemesi,” Yüksek Lisans tezi, Spor Yönetim Bilimleri Anabilim Dalı, Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye, 2009.
• [2] A. N. Irgatoğlu, “Üniversite kampüsleri fiziksel gelişim ve tasarımı: Yozgat Bozok Üniversitesi Erdoğan Akdağ Kampüsü örneği,” Yüksek Lisans tezi, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye, 2011.
• [3] L. Şahin, “Kampüslerin dış mekân tasarım ilkeleri açısından irdelenmesi; Işık Ayazağa Kampüsü örneği,” Yüksek Lisans tezi, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi, Tekirdağ, Türkiye, 2019.
• [4] G. Ayvacı, “Üniversite kampüslerindeki dış mekân tasarımında kullanıcı gereksinimlerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma,” Doktora tezi, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul, Türkiye, 2009.
• [5] P. V. Turner, “Campus an American planning tradition,” Landscape Journal, vol. 5, no. 1, pp. 66-67, 1986.
• [6] K. Sönmezler, “Üniversiteler,” Yüksek Lisans tezi, Mimarlık Bölümü, Mimar Sinan Üniversitesi, İstanbul, Türkiye, 1995.
• [7] U. Erkman, Büyüme ve Gelişme Sorunları Açısından Üniversite Kampüslerinde Planlama ve Tasarım Sorunları, İstanbul, Türkiye: İTÜ Mimarlık Fakültesi Baskı Atölyesi, 1990.
• [8] R. P. Dober, Campus Desing, John Wiley & Sons Inc., U.S.A. 1992.
• [9] B. S. Sıramkaya ve K. Çınar, “Üniversite Kampüs yerleşkelerinde ortak kullanım mekânlarının incelenmesi: Selçuk Üniversitesi Aleaddin Keykubat kampüsü örneği,” Selçuk Üniversitesi Mühendislik, Bilim ve Teknoloji Dergisi, c. 27. s. 2, ss. 61-72, 2012.
• [10] C. Çağlar, “Kampus tipi üniversite modeline yaklaşım ve bunun Eskişehir Kentinde uygulanması,” Yüksek Lisans tezi, Güzel Sanatlar Fakültesi, Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye, 1976.
• [11] M. N. Türeyen, Yükseköğretim Kurumları Kampüsler, İstanbul, Türkiye: Tasarım Yayın Grubu, 2002.
• [12] B. Erçevik ve F. Önal, “Üniversite kampüs sistemlerinde sosyal mekân kullanımları,” Megaron Journal, c. 6, s. 3, ss. 151-161, 2011.
• [13] İ. Tekeli, “Büyük kent dışı üniversitelerin kuruluş yeri sorunları üzerine,” Mimarlık Dergisi, c. 10, s. 12, ss. 36-40, 1972.
• [14] T. Yamane, Temel Örnekleme Yöntemleri. (Çev: A. Esin, M. A. Bakır, C. Aydın ve E. Gürbüzsel), 1. baskı, İstanbul: Literatür Yayıncılık, ss. 53, 2001.
• [15] M. B. Tolon, “Üniversite kampüslerı dış mekân tasarım ilkeleri ve Ankara Üniversitesi Gölbaşı Kampüsü peyzaj tasarımı,” Yüksek Lisans tezi, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye, 2006.
• [16] B. Erçevik, “Üniversitelerde sosyal mekân kullanımlarının incelenmesi: kent üniversitesi, kent içi ve kent dışı kampüsler,” Yüksek Lisans tezi, Mimarlık Bölümü, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul, Türkiye, 2008.
• [17] N. Çınar, “Üniversite kampüslerindeki peyzaj erişilebilirliğinin engelliler açısından irdelenmesi,” Yüksek Lisans tezi, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye, 2010.
• [18] T. Düzenli, “Kampüs açık mekân olanaklarının gençlerin psikososyal yapısına bağlı olarak incelenmesi: K.T.Ü. Kanuni kampüsü örneği,” Doktora tezi, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon, Türkiye, 2010.
• [19] T. Düzenli, S. Mumcu ve D. Akyol, “Üniversite kampüsü açık mekânlarının gençler tarafından kullanım amaçlarının belirlenmesi,” Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, c. 10, s. 49, ss. 766-772, 2017.
• [20] SPSS Base 12.0, Bilgisayar Programı, SPSS Institute Inc., 2003.
• [21] K. Özdamar, Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi, 4. baskı, Eskişehir, Türkiye: Kaan Kitabevi, 2002.
• [22] Ş. Kalaycı, SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, 7. baskı, Ankara, Türkiye: Asil Basın Yayın Dağıtım, 2016.
• [23] A. L. McFarland, T. Waliczek and J. Zajicek. “The relationship between student use of campus green spaces and perceptions of quality of life,” HortTechnology, vol. 18, no. 2, pp. 232-238, 2008.
• [24] T. M. Abu-Ghazzeh, “Communicating behavioral research to campus design – factors affecting the perception and use of outdoor spaces at the University of Jordan,” Environment and Behavior, vol. 31, no. 6, pp. 764-804, 1999.
• [25] J. Speake, S. Edmondson and H. Nawaz, “Everyday encounters with nature: Students’ perceptions and use of university campus green spaces,” Human Geographies: Journal of Studies and Research in Human Geography, vol. 7, no. 1, pp. 21-31, 2013.
• [26] H. Müderrisoğlu ve S. Uzun, “Abant İzzet Baysal Üniversitesi Orman Fakültesi öğrencilerinin rekreasyonel eğilimleri,” Turkish Journal of Forestry, c. 5, s. 2, ss. 108-121, 2009.
• [27] J. J. Coakley and A. White, “Making decisions: Gender and sports participations among British adolescents,” Sociology of Sport Journal, vol. 9, pp. 20-35, 1992.
• [28] S. L. Greendorfer, “Gender role stereotypes and early childhood socializations,” Psychology of Women Quarterly, vol. 11, pp. 327-340, 1993.