Dünya Tahıl Üretim ve Veriminin Karbon Dioksit Emisyonu Üzerine Etkisini İnceleyen İstatistiksel Bir Araştırma

Yıl 2022, , 111 - 123, 10.06.2022

Gizem Kamçı , Behiye Bicer

https://doi.org/10.55007/dufed.1081306

Öz

Bu çalışmada; Dünya tahıl üretim ve veriminin CO₂ emisyonu üzerine etkisi istatiksel olarak inceleyerek, elde edilen sonuçlar ışığında gelecekte üretimi yapılacak tahıl bitkilerinde kullanılan girdilerin daha bilinçli tüketilmesi gerektiği sonucunun ortaya çıkarılması hedeflenmiştir. Araştırmada Ocak 1961- Ocak 2018 yılları arasında Dünya’da tahıl üretim (MT), verim (kg/ha) ve CO₂ emisyonu (kt) arasındaki kısa ve uzun dönemli ilişkiler incelenmiş olup tahıl üretim, verim ve CO₂ emisyonu serilerinin logaritması kullanılarak seri değişkenler arasındaki uzun dönemli ilişki eşbütünleşme ve nedensellik analizleri ile incelenmiştir. Ardından etki-tepki ve varyans ayrıştırma analizleri oluşturulmuştur. Çalışmada değişkenler arasında uzun dönemli eşbütünleşme ilişkisinin varlığı tespit edilmiş, FMOLS, DOLS ve CCR yöntemlerine göre sırasıyla Tahıl verim, üretim ile CO₂ arasında uzun dönemde pozitif ilişki tespit edilmiştir. Buna göre Tahıl verimindeki %1’lik artış CO₂ emisyonunda %1.80’lik, Tahıl üretimindeki %1’lik artış CO₂ emisyonunda %1.30’luk artışa yol açtığı tespit edilmiş olup, Toda & Yamamoto test sonuçları incelendiğinde tahıl verimi ve üretiminden CO₂ emisyonuna doğru tek yönlü bir nedensellik ilişkisinin varlığı tespit edilmiştir. Varyans Ayrışma Analizi sonuçlarına göre; CO₂ emisyonu’ da meydana gelen değişimlerin yüksek oranda kendisinden ve modele dahil edilmeyen diğer değişkenlerden kaynaklandığını ifade etmek mümkündür. Fakat ilerleyen yıllarda CO₂’de meydana gelen değişimlerin tahıl üretimi ve veriminden artan oranda meydana geldiği söylenebilir. Tespit edilen oranların düşürülmesine yönelik çalışmaların yapılması gerektiği önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Tahıl verim, Tahıl üretim, Karbon dioksit emisyonu, İklim değişikliği

A Statistical Study Examining the Effect of World Grain Production and Yield on Carbon Dioxide Emissions

Öz

In this study; by examining the effect of world grain production and yield on CO₂ emissions statistically, it is aimed to reveal that the inputs used in the cereal crops to be produced in the future should be consumed more consciously in the light of the results obtained. In the study, the short and long-term relationships between grain production (MT), yield (kg/ha) and CO₂ emission (kt) in the world between January 1961 and January 2018 were examined, and the logarithm of grain production, yield and CO₂ emission series was used to determine the relationship between the serial variables. The long-term relationship was examined by cointegration and causality analyses. Then, impulse-response and variance decomposition analyzes were created. In the study, the existence of a long-term cointegration relationship between the variables was determined, and a long-term positive relationship was determined between grain yield, production and CO₂, respectively, according to FMOLS, DOLS and CCR methods. Accordingly, it was determined that 1% increase in grain yield led to 1.80% increase in CO₂ emission, 1% increase in grain production led to 1.30% increase in CO₂ emission. The existence of a two-way causality relationship has been determined. According to the results of Variance Decomposition Analysis; It is possible to state that the changes in CO₂ emission are mostly caused by itself and other variables that are not included in the model. However, it can be said that the changes in CO₂ in the following years occurred at an increasing rate from grain production and yield. It is suggested that studies should be carried out to reduce the detected rates.

Anahtar Kelimeler

Grain yield, Grain production, Carbon dioxide emission, Climate change

Kaynakça

• G. Akın, “Küresel ısınma, nedenleri ve sonuçları’’, Ankara Üniversitesi Dil Ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, vol. 46, no. 2, pp. 29-43, 2006.
• J. Bellarby, B. Foereid, A. Hastings, P. Smith, Cool farming: climate impacts of agriculture and mitigation potential. Greenpeace International, Amsterdam, The Netherlands, 2008.
• FAO. World food and agriculture – Statistical Yearbook, Rome, 2021.
• Z. Koday. “Türkiye'nin tahıl üretimi’’, Türk Coğrafya Dergisi, vol. 35, pp. 299-320, 2014. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/tcd/issue/21252/228015
• A. Muller, C. Aubert, The potential of organic agriculture to mitigate the ınfluence of agriculture on global warming. a review, S. Bellon, S. Penvern Eds, Organic Farming, Prototype for Sustainable Agricultures.. 2014. DOI 10.1007/978-94-007-7927-3_13
• P. K. Narayan, S. Popp, “A new unit root test with two structural breaks in level and slope at unknown time’’, Journal of Applied Statistics, vol. 37, no. 9, pp. 1425-1438, 2010.
• W. Enders, J. Lee, Oxford Bulletin of Economics and Statistics, vol. 74, no. 4, pp. 574-599, 2012.
• J. L. Carrion-i-Silvestre, A. Sanso, “Testing the null of cointegration with structural breaks. Oxford’’, Bulletin of Economics and Statistics, vol. 68, no. 5, pp. 623-646, 2006.
• A. W. Gregory, B. E. Hansen, “Practıtıoners Corner: Tests for Cointegration in Models with Regime and Trend Shifts’’, Oxford Bulletin of Economics and Statistics, vol. 58, pp. 555-560, 1996. https://doi.org/10.1111/j.1468-0084.1996.mp58003008.x
• Y. Arai, E. Kurozumi, “Testing for the null hypothesis of cointegration with a structural break’’, Econometric Review, vol. 2, pp. 705-739, 2007.
• M. L. Tseng, K. H. Tan, “ Sustainable consumption and production in emerging markets’’, International Journal of Production Economics, vol. 181, pp. 257-261, 2016.
• H. Y. Toda, T. Yamamoto, “ Statistical inference in vector autoregressions with possibly integrated processes’’, Journal of Econometrics, vol. 66, pp. 225–250, 1995.