Türkiye'de Tarımsal Yükseköğretimde Tarımsal Yayım ve İletişim Dersinin Mevcut Durumu

Yıl 2022, , 335 - 350, 30.12.2022

Fatma Öcal Kara , Songül Akın , Gülsüm Ödemiş

https://doi.org/10.55007/dufed.1175962

Öz

Tarımsal Yayım ve İletişim dersi; danışmanlık hizmetlerinde kullanılacak yöntem ve uygulamalar gibi teknik konuların yanı sıra kırsal toplum yapısı gibi sosyal konuları içermesi nedeniyle ziraat mühendisliği mesleğine, nitelikli bir danışman-üretici ilişkisine katkı sunabilecek bir derstir. Buna rağmen, ziraat fakültelerinin tarım ekonomisi bölümü dışındaki bölümlerinde bu ders tercih edilmemektedir. Bu çalışmada, Türkiye'de lisans düzeyinde verilen Tarımsal Yayım ve İletişim dersinin mevcut durumunun ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Bu maksatla 2022 yılı itibariyle 41 üniversitenin ziraat fakülteleri tam sayım örnekleme yöntemi ile çalışma kapsamına alınmıştır. Tarım Ekonomisi Bölümü dışındaki diğer bölümlerde dersin zorunlu işlenme oranı tarla bitkileri bölümünde %45, bahçe bitkileri bölümünde %28 ve hayvan bilimleri bölümünde %14 olarak belirlenmiştir. Bu sonuç, "Ziraat mühendisi" unvanına sahip birçok mezunun mezun oldukları bölümlerin müfredatlarında bu dersin bulunmamasından dolayı insan kaynaklarının önemini ve özelliklerini iyi anlamadan kariyerlerine başladıkları şeklinde yorumlanabilir. Bu eksikliğin telafi edilebilmesi için Tarımsal Yayım ve İletişim dersinin diğer birçok servis dersi gibi tüm bölümlerde zorunlu olarak okutulması gerektiği değerlendirilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Tarımsal yayın ve iletişim dersi, Ziraat Fakültesi, Tarım danışmanı, Ziraat mühendisi

Current Situation of Agricultural Extension and Communication Course in Agricultural Higher Education in Türkiye

Öz

As it includes technical methods and practices to be used in consultancy services, along with the social subjects such as rural society structure, Agricultural Extension and Communication course can greatly contribute to the agricultural engineering profession with a qualified consultant-producer relationship. However, this course is not preferred by most departments in agricultural faculties other than the department of agricultural economics. In this study, it is aimed to reveal the current situation of the Agricultural Extension and Communication course given at the undergraduate level of education in Türkiye. For this purpose, as of the year 2022, agricultural faculties of 41 universities were included in the study with the complete enumeration sampling method. The inclusion rate of this course in curricula as compulsory course was determined to be 45%, 28% and 14% for the departments of field crops, horticultural crops and animal sciences respectively, except for the Department of Agricultural Economics. This result can be regarded that many graduates with the title of "Agricultural engineer" start their careers without a good understanding of the importance and characteristics of human resources due to the lack of this course in the curriculum of the departments they were graduated. For the compensation of this deficiency, we conclude that the Agricultural Extension and Communication course should be included in the curriculum of all departments as a compulsory course like many other core courses.

Anahtar Kelimeler

Agricultural extension and communication course, Agricultural consultant, Faculty of Agriculture, Agricultural engineer

Kaynakça

• F. Yavuz, “Türkiye Tarımına Yeniden Bakış”, Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı, İstanbul, 2019.
• Y. Aktaş, “Tarımsal Yayım ve Haberleşme’ye Giriş”. Dilara Yayınevi, Trabzon, 2005.
• C. K. Eicher, “Mozambique: An analysis of the implementation of the extension master plan”, Staff paper, Department of Agricultural Economics, Michigan State University, 2002.
• B. N. Swanson, “Agricultural Extension” a reference manual, Food and Agriculture Organization, Rome, 1984.
• E. Rehber, “Türkçede 'Yayım' Sözcüğünün Yanlış Kullanımı”. Tarım Ekonomisi Dergisi, vol. 27, no.1, pp.49-53, 2021.
• Z. D. Y. Üsküplü, “Eğitim Sosyolojisi Açısından 21. Yüzyıl Becerileri Türkiye’de Çocuk Üniversiteleri Modeli", Doktora Tezi, İstanbul Üni. Sosyal Bilimler Ens., İstanbul, 2019.
• N. Ç. Akçetin, S. Çevikbaş, E. Akçetin, “Bazı Türk ve Anglosakson Üniversitelerinde Felsefe Programları Ders İsimleri ve İçerikleri Arasında Bir Karşılaştırma”. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, vol. 12, no.2, pp. 601-634, 2019.
• D. B. Budak ve M. Kantar. “Cumhuriyetten Günümüze Kırsal Kesimde Örgün ve Yaygın Eğitim”. 6. Ulusal Sosyal Bilimler Kongresi, Ankara. 1999.
• M. R. Sevinç, M. K. Davran ve G. Sevinç, “Osmanlı İmparatorluğu’ndan Günümüze Kırsal Alanda Uygulanan Eğitim Politikaları”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, vol.15,no.56,ss. 253-272, 2016.
• C. Y. Çiftçi, “Türkiye Tarımsal Yüksek Öğretiminin ve Tarla Bitkileri Bölümünün Durumu”. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Ens. Dergisi, vol. 25, no.1, pp.255-279, 2016.
• B. T. Yalçın, “Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dekanı ile Tarım Yükseköğretimi Üzerine Söyleşi”, Tarım ve Mühendislik Dergisi, TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası, Ankara, 2015.
• F. Yavuz, “Türkiye Tarım Yükseköğretimi ve Lisans Programlarının Yapılanması Raporu”, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Ekonomisi Bölümü, Erzurum, 2017.
• C. Taluğ, “Yeniden Yapılanmayı Yeniden Tartışmak”, Tarım ve Mühendislik Dergisi, TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası, pp.8-15, Ankara, 2015.
• ECTS Users’ Guide, European Comission, Erişim Tarihi: 27 Eylül 2018.[Online]. Available: http://ec.europa.eu/education/ects/users-guide/docs/ects-users-guide_en.pdf.
• F. Yavuz, “Dünya ve Türkiye’deki Gelişmeler Işığında Tarım Ekonomisi Yükseköğretimine Yeniden Bir Bakış”, KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi, vol. 21, pp.215-220, 2018.
• YÖK, “Yüksek Öğretim’de Yeniden Yapılanma: 66 Soruda Bologna Süreci Uygulamaları”, Yükseköğretim Kurulu, Ankara, Erişim Tarihi: 14.08.2018.[Online]. Available: https://uluslararasi.yok.gov.tr/Documents/yay%C4%B1nlar/yuksekogretimde_ yeniden_yapilanma_66_soruda_bologna_2010.pdf.
• Y. Yılmaz, “Siyasal Sistem ve Medya Kuramları Bağlamında Türkiye’de Gazeteciliğin Mesleki Kimlik Sorunu ve Bir Alan Araştırması”, Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İletişim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Genel Gazetecilik Bilim Dalı İstanbul, 2011.
• M. Arslan, “İş ve Meslek Ahlakı”, 2. Baskı, Ankara: Siyasal Kitabevi, 2005.
• N. Cengiz, “Tarımsal Yayım ve Danışmanlık Hizmetlerinin Etkililiği Üzerine Bir Araştırma: Antalya İli Örneği”. Doktora Tezi, Namık Kemal Üni., Fen Bil. Ens., Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı,Tekirdağ,2018.
• H. Albrecht, H. Bergmann, G. Diederich, E. Großer, V. Hoffmann, Keller, “Agricultural Extension”: Examples and Background Material; Rural Development Series. GTZ, 1990.
• Z. Yurttaş, T. Atsan, A. Keskin, “Tarımsal Yayım ve İletişim Teknikleri”, Erzurum, 2007.
• A. W. Van den Ban, and H. S. Hawkins, “Agricultural Extension”, 2. Edition Oxford, London, Edinburgh, Malden, Paris, 1996.
• Y. Aktaş, “Tarımsal Yayım Önemli Midir?” Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, vol.9, no.2, pp.69-79,2005.
• F. Öcal Kara, “Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Öğrencilerinin Tarımsal Yayım ve Danışmanlık Konusunda Farkındalıklarının Belirlenmesi”. Journal Of Social, Humanities and Administrative Sciences, vol. 8, no. 50, pp.363-369, 2022.
• M. Boyacı, Ö. Yıldız, “Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Mezunlarının Eğitimlerinin Yeterliliği Hakkındaki Görüşleri”. Ege Üni, Ziraat Fak. Dergisi, vol. 48, no.2, pp.105-111, 2011.
• C. Kaynakçı ve İ. Boz, “Türkiye’de Tarım Danışmanlığı Modelinin İş ve Meslek Etiği Açısından Değerlendirilmesi”. Türkiye Biyoetik Dergisi, vol. 7, no. 3, pp.99-113, 2020.
• G. Nongtdu, R. Bordoloı, R. Saravanan, R. Sıngh, N. U. Sıngh, “Training Needs of Agricultural Extension Personnel in Meghalaya”. Indian Journal of Hil lFarming, vol. 25, no. 1, pp.1-8, 2012.
• K. H. Zahrani, F. O. Aldosari, M. B. Baigl, M. Y. Shalaby, G. S. Straquadine, “Assessing the Competencies and Training Needs of Agricultural Extension Workers in Saudi”.Journal of Agriculture Science Technology, vol. 19, pp. 33-46, 2017.
• A. Sezgin, T. E. Kaya, T. Atsan, H. Kumbasarolu, “Factors influencing agricultural extension staff effectiveness in public institutions in Erzurum”, African Journal of Business Management, vol. 4, no. 18, pp. 4106-4109, 2010.
• Ş. Kır, “Dijital Dönüşüm Sürecinde Yükseköğretim Kurumları ve Öğretim Elemanlarının Gelişen Rolleri”,AUAD, vol. 6, no. 3, pp.143-163, 2020.