Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

جريمة العنصرية في الفقه الإسلامي

Yıl 2023, , 168 - 197, 31.12.2023
https://doi.org/10.61272/duid.1358391

Öz

يعد داء العنصرية من أقدم الأمراض الموجودة في المجتمعات وأخطرها، فالعنصرية وجدت منذ أن خلق الله آدم عليه السلام عندما تكبّر عليه إبليس، وامتنع عن السجود بحجة أنه أفضل منه على اعتبار أنه مخلوق من نار، وآدم مخلوق من طين، واليوم أصبحت العنصرية وسيلة للتفريق بين الشعوب، وكسب الأصوات السياسية على حساب اللاجئين. وقد تناول العلماء الحديث عن العنصرية من الناحية الأخلاقية تناولًا مفصلًا إلا أنهم لم يتناولوها من الناحية الفقهية بوصفها جريمة جنائية، وتعد الشريعة الإسلامية سبّاقة في محاربة العنصرية، إذ جاء الإسلام وكان أول شعار له أن الناس متساوون في أصل الخلق، فقد ساوى بين السيد والعبد، وبين الغني والفقير، وبين الرجل والمرأة، وأعلن أنه لا فضل لأحد على أحد إلا بما يقدم الفرد من أعمال صالحة مفيدة، وقد طبقت هذه المساواة عمليًا في مجتمع المدينة المنورة؛ إذ أصبح بلال الحبشي، وسلمان الفارسي، وزيد بن حارثة، وغيرهم من العبيد والموالي سادة من سادات المدينة المنورة يُرجع لهم، ويؤخذ برأيهم، ولا فرق بينهم وبين عمر بن الخطاب، وأبي بكر الصديق، وعثمان بن عفان، وطبقت المساواة بين المهاجرين الذين هاجروا إلى المدينة المنورة والأنصار، إذ قاسمهم الأنصار أموالهم وبلادهم وأرضهم، فقدموا أروع مثال في المساواة ومحاربة العنصرية، ولم تقتصر الشريعة الإسلامية على الدعوة إلى المساواة، وتحريم العنصرية بل عدت العنصرية جريمة يعاقب من يرتكبها بعقوبة تعزيرية، لذلك سأتناول في هذا البحث العنصرية بوصفها جريمة جنائية في الفقه الإسلامي، وأتحدث عن أركان الجريمة، فهذه الجريمة قد تتضمن جريمتين: الأولى التحريض على العنصرية كما نشاهده اليوم من خلال التحريض ضد اللاجئين، والثانية ارتكاب جريمة بدوافع عنصرية، وأتحدث عن عقوبتها في الفقه الإسلامي و بموجب قوانين الأمم المتحدة.

Kaynakça

  • Ahmed b. Hanbel, Ebû Abdullah Ahmed b Muhammed. Müsnedü’l-İmâm Ahmed b. Hanbel. 45 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 2001.
  • Beyhakî, Ebû Bekr Ahmed b. Hüseyin. Şü’abü’l-îmân. thk. Abdülalî Hâmid. 14 Cilt. Riyad: Mektebetü’r-Rüşd, 2003.
  • Beyzâvî, Abdullah b. Ömer b. Muhammed. Tefsîrü’l-Beyzâvî. thk. Muhammed Abdurrahman el-Maraşlî. 5 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, 1418.
  • Buhârî, Ebû Abdillâh Muhammed b. İsmail. el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ. thk. Muhammed Züheyr b. Nasr. 8 Cilt. b.y.: Dâru Tavki’n-Necât, 2. Basım, 1422/2001.
  • Hâkim en-Nîsâbûrî, Muhammed b. Abdullah. el-Müstedrek ale’s-Sahîhayn. thk. Mustafa Abdülkadir Atâ. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1411/1990.
  • İbn Manzûr, Ebü’l-Fazl Muhammed b. Mükerrem b. Ali el-Ensârî. Lisanü’l-Arab. 45 Cilt. Beyrut: Dâru Sâdır, 3. Basım, ts.
  • Kandehlevî, Muhammed Yusuf b. Muhammed. Hayâtü’s-sahâbe. thk. Beşşâr Avvâd Ma’rûf. 5 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1990.
  • Kâra, Abdülazîz. el-İslâm ve’l-’unsuriyye ve tefadüli’l-kabâil ve zevi’l-elvân fî mîzâni’l-İslâm. Suudi Arabistan: Dâru’l-Beşîr, 2. Basım, 1995.
  • Kardâvî, Yusuf. es-Sahvetü’l-İslâmiyye beyne’l-ihtilâfi’l-meşrû’ ve’t-teferruku’l-mezmûm. b.y.: Dâru’ş-Şurûk, 1421/2001.
  • el-Mevsûatü’l-Arabiyye. “et-Temyîzü’l-Unsurî”. 10 Eylül 2023. https://arab-ency.com.sy/law/details/25765/2
  • Nesefî, Abdullah b. Ahmed. Tefsîrü’n-Nesefî. thk. Yûsuf Ali Bedîvî. 2 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kelimi’t-Tayyib, 1419/1998.
  • Udeh, Abdülkadir. et-Teşrîü’l-cinâiyyi’l-İslâmî: mukârenen li-kânûni’l-vaz’î. 2 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kâtibi’l-Arabî, ts.
  • Zeydân, Abdülkerîm. el-Medhal li-dirâseti’ş-şerîati’l-İslâmiyye. Beyrut : Müessesetü’r-Risâle, 2005.
  • Zuhaylî, Vehbe. el-Fıkhu’l-İslâmî ve edilletuhu. Dımeşk: Dâru’l-Fikr, 1985.

The crime of racism in Islamic jurisprudence

Yıl 2023, , 168 - 197, 31.12.2023
https://doi.org/10.61272/duid.1358391

Öz

The disease of racism is one of the oldest and most dangerous diseases in societies. Racism has existed since God created Adam, peace be upon him, when Satan was arrogant over him, and he refrained from prostrating on the pretext that he was better than him on the grounds that he was created from fire, and Adam was created from clay, then images of racism were repeated throughout history from Through the enslavement of humans, the discrimination of white over black, and the division of society into classes.
Today, racism has become a means of dividing peoples and winning political votes at the expense of refugees. Scholars have dealt with the discussion of racism from a moral point of view in detail, but they did not deal with it from a jurisprudential point of view as a criminal offense independently.
Islamic law is considered a forerunner in combating racism, as Islam came and its first slogan was that people are equal in the origin of creation, as it equated between the master and the slave, and between the rich and the poor, and between the man and the woman, and declared that there is no preference for one over another except for what the individual offers of good and useful deeds. And this equality was practically applied in the councils of Medina, where Bilal al-Habashi, Salman al-Farsi, Zaid bin Haritha, and other slaves and loyalists became masters of Medina to be referred to, and their opinion was taken, and there was no difference between them and Umar ibn al-Khattab, and Abu Bakr al-Siddiq. And Othman bin Affan, and equality was applied between the immigrants who migrated to Medina and the Ansar, where the Ansar shared their money, their country, and their land with them, so they presented the most wonderful example of equality and fighting racism.
Therefore, in this research, I will deal with racism as a criminal offense in Islamic jurisprudence, and I will talk about the elements of the crime, as this crime may include two crimes, the first is incitement to racism as we see it today through incitement against refugees, and the second is the commission of a racist crime, and I will talk about its punishment in Islamic jurisprudence, and according to the laws of nations United.

Kaynakça

  • Ahmed b. Hanbel, Ebû Abdullah Ahmed b Muhammed. Müsnedü’l-İmâm Ahmed b. Hanbel. 45 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 2001.
  • Beyhakî, Ebû Bekr Ahmed b. Hüseyin. Şü’abü’l-îmân. thk. Abdülalî Hâmid. 14 Cilt. Riyad: Mektebetü’r-Rüşd, 2003.
  • Beyzâvî, Abdullah b. Ömer b. Muhammed. Tefsîrü’l-Beyzâvî. thk. Muhammed Abdurrahman el-Maraşlî. 5 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, 1418.
  • Buhârî, Ebû Abdillâh Muhammed b. İsmail. el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ. thk. Muhammed Züheyr b. Nasr. 8 Cilt. b.y.: Dâru Tavki’n-Necât, 2. Basım, 1422/2001.
  • Hâkim en-Nîsâbûrî, Muhammed b. Abdullah. el-Müstedrek ale’s-Sahîhayn. thk. Mustafa Abdülkadir Atâ. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1411/1990.
  • İbn Manzûr, Ebü’l-Fazl Muhammed b. Mükerrem b. Ali el-Ensârî. Lisanü’l-Arab. 45 Cilt. Beyrut: Dâru Sâdır, 3. Basım, ts.
  • Kandehlevî, Muhammed Yusuf b. Muhammed. Hayâtü’s-sahâbe. thk. Beşşâr Avvâd Ma’rûf. 5 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1990.
  • Kâra, Abdülazîz. el-İslâm ve’l-’unsuriyye ve tefadüli’l-kabâil ve zevi’l-elvân fî mîzâni’l-İslâm. Suudi Arabistan: Dâru’l-Beşîr, 2. Basım, 1995.
  • Kardâvî, Yusuf. es-Sahvetü’l-İslâmiyye beyne’l-ihtilâfi’l-meşrû’ ve’t-teferruku’l-mezmûm. b.y.: Dâru’ş-Şurûk, 1421/2001.
  • el-Mevsûatü’l-Arabiyye. “et-Temyîzü’l-Unsurî”. 10 Eylül 2023. https://arab-ency.com.sy/law/details/25765/2
  • Nesefî, Abdullah b. Ahmed. Tefsîrü’n-Nesefî. thk. Yûsuf Ali Bedîvî. 2 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kelimi’t-Tayyib, 1419/1998.
  • Udeh, Abdülkadir. et-Teşrîü’l-cinâiyyi’l-İslâmî: mukârenen li-kânûni’l-vaz’î. 2 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kâtibi’l-Arabî, ts.
  • Zeydân, Abdülkerîm. el-Medhal li-dirâseti’ş-şerîati’l-İslâmiyye. Beyrut : Müessesetü’r-Risâle, 2005.
  • Zuhaylî, Vehbe. el-Fıkhu’l-İslâmî ve edilletuhu. Dımeşk: Dâru’l-Fikr, 1985.

İslam hukukunda ırkçılık suçu

Yıl 2023, , 168 - 197, 31.12.2023
https://doi.org/10.61272/duid.1358391

Öz

Irkçılık hastalığı toplumların en eski ve en tehlikeli hastalıklarından biridir. Irkçılık, Allah'ın Adem aleyhisselam'ı yarattığı, şeytanın ona karşı kibirlendiği, kendisinin ateşten, Adem'in ise çamurdan yaratıldığı gerekçesiyle kendisinden daha hayırlı olduğu bahanesiyle secde etmekten kaçındığı zamandan beri vardır. , ardından insanların köleleştirilmesi, beyazların siyahlara karşı ayrımcılığı ve toplumun sınıflara bölünmesi yoluyla ırkçılık görüntüleri tarih boyunca tekrarlandı.
Bugün ırkçılık, mülteciler pahasına halkları bölmenin ve siyasi oy kazanmanın bir aracı haline geldi. Alimler ırkçılık tartışmasını ahlaki açıdan detaylı bir şekilde ele almışlar ancak bunu ceza gerektiren bir suç olarak hukuki açıdan ele almamışlardır.
İslam geldiğinde ve ilk sloganı, efendi ile köle, zengin ile fakir ve insan arasında eşit olduğu için, insanların yaratılışın kökeninde eşit olduğu yönünde olduğundan, İslam hukuku ırkçılıkla mücadelede öncü olarak kabul edilir. ve kadına, kişinin sunduğu hayır ve faydalı amellerden başka kimsenin diğerine üstünlüğünün olmadığını bildirmiştir. Ve bu eşitlik, Bilal el-Habeşi, Selman el-Farsi, Zeyd bin Harise ve diğer kölelerin ve sadıkların Medine'nin efendileri haline geldiği ve onların görüşlerinin alındığı Medinede pratik olarak uygulandı ve orada Ömer ibn el-Hattab ve Ebu Bekir el-Sıddık ile aralarında hiçbir fark yoktur. Osman bin Affan da, Medine'ye hicret eden muhacirlerle Ensar arasında eşitlik uygulanmış, Ensar da onlarla parasını, evleri, topraklarını paylaşmış, böylece eşitliğin ve ırkçılıkla mücadelenin en güzel örneğini sunmuşlardı.
Dolayısıyla bu araştırmada İslam hukukunda cezai bir suç olarak ırkçılığı ele alacağım ve bu suçun iki suçu içerebilmesi nedeniyle suçun unsurlarından bahsedeceğim, birincisi bugün gördüğümüz şekliyle ırkçılığa öldürmeye azmettirmedir. mültecilere karşı kışkırtma, ikincisi ise ırkçı bir suçun işlenmesidir ve bunun İslam hukukunda ve birleşik milletlerin kanunlarına göre cezasından bahsedeceğim.

Kaynakça

  • Ahmed b. Hanbel, Ebû Abdullah Ahmed b Muhammed. Müsnedü’l-İmâm Ahmed b. Hanbel. 45 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 2001.
  • Beyhakî, Ebû Bekr Ahmed b. Hüseyin. Şü’abü’l-îmân. thk. Abdülalî Hâmid. 14 Cilt. Riyad: Mektebetü’r-Rüşd, 2003.
  • Beyzâvî, Abdullah b. Ömer b. Muhammed. Tefsîrü’l-Beyzâvî. thk. Muhammed Abdurrahman el-Maraşlî. 5 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, 1418.
  • Buhârî, Ebû Abdillâh Muhammed b. İsmail. el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ. thk. Muhammed Züheyr b. Nasr. 8 Cilt. b.y.: Dâru Tavki’n-Necât, 2. Basım, 1422/2001.
  • Hâkim en-Nîsâbûrî, Muhammed b. Abdullah. el-Müstedrek ale’s-Sahîhayn. thk. Mustafa Abdülkadir Atâ. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1411/1990.
  • İbn Manzûr, Ebü’l-Fazl Muhammed b. Mükerrem b. Ali el-Ensârî. Lisanü’l-Arab. 45 Cilt. Beyrut: Dâru Sâdır, 3. Basım, ts.
  • Kandehlevî, Muhammed Yusuf b. Muhammed. Hayâtü’s-sahâbe. thk. Beşşâr Avvâd Ma’rûf. 5 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1990.
  • Kâra, Abdülazîz. el-İslâm ve’l-’unsuriyye ve tefadüli’l-kabâil ve zevi’l-elvân fî mîzâni’l-İslâm. Suudi Arabistan: Dâru’l-Beşîr, 2. Basım, 1995.
  • Kardâvî, Yusuf. es-Sahvetü’l-İslâmiyye beyne’l-ihtilâfi’l-meşrû’ ve’t-teferruku’l-mezmûm. b.y.: Dâru’ş-Şurûk, 1421/2001.
  • el-Mevsûatü’l-Arabiyye. “et-Temyîzü’l-Unsurî”. 10 Eylül 2023. https://arab-ency.com.sy/law/details/25765/2
  • Nesefî, Abdullah b. Ahmed. Tefsîrü’n-Nesefî. thk. Yûsuf Ali Bedîvî. 2 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kelimi’t-Tayyib, 1419/1998.
  • Udeh, Abdülkadir. et-Teşrîü’l-cinâiyyi’l-İslâmî: mukârenen li-kânûni’l-vaz’î. 2 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kâtibi’l-Arabî, ts.
  • Zeydân, Abdülkerîm. el-Medhal li-dirâseti’ş-şerîati’l-İslâmiyye. Beyrut : Müessesetü’r-Risâle, 2005.
  • Zuhaylî, Vehbe. el-Fıkhu’l-İslâmî ve edilletuhu. Dımeşk: Dâru’l-Fikr, 1985.
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Arapça
Konular İslam Hukuku
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Muhammer Nur Hamden 0000-0003-4749-5672

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2023
Gönderilme Tarihi 11 Eylül 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023

Kaynak Göster

ISNAD Hamden, Muhammer Nur. “جريمة العنصرية في الفقه الإسلامي”. Düzce İlahiyat Dergisi 7/2 (Aralık 2023), 168-197. https://doi.org/10.61272/duid.1358391.

Düzce İlahiyat Dergisi, Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.