MEDIUM OF ACUTALIZING THE REALITY: THE MEMORY POLICE

Yıl 2024, , 290 - 297, 31.12.2024

Sinem Türkel

https://doi.org/10.55179/dusbed.1389124

Öz

Tarihinin başlangıcından itibaren, insanlar büyük anlatı diye inandıkları hikayelerin içine doğmuşlardır. Bu büyük hikayeler otoriteyi ellerinde bulunduran güçler tarafından meşrulaştırılmış ve insanları sadece toplumda baskın olan grubun varlığını korumasını destekleyen sözde gerçeklik içerisine hapsetmiştir. Bu büyük hikayeler yaygın bir şekilde kabul edilerek, gerçek diye kabul edilirken, diğer hikayeler baskılanmış ve susturulmuştur. Bu araştırma, Yoko Ogawa’nın Hafıza Polisi adlı romanındaki büyük anlatının distopik bir gelecekte geçen ve hafızaları sistematik bir şekilde silinen toplum bireylerinin üzerindeki etkisini analiz etmektedir. Hafıza Polisinin zorla dayattığı hafıza silme tekniği ile, ada sakinleri gücü elinde tutan otoritenin istekleri doğrultusunda şekillenmiştir. Toplumun azınlık bir kesimi hafızalarını korumaya ve unutmamayı şans eseri başarabilir olsa bile, onların inandığı gerçeklik baskın olan ve genel kabul gören gerçeklik ile uyuşmadığından dolayı sessiz kalmaya mahkum olur.

Anahtar Kelimeler

Büyük anlatı, Hafıza, Tramva, Kolektif kimlik, İnşa edilmiş gerçeklik

MEDIUM OF ACTUALIZING THE REALITY: THE MEMORY POLICE

Öz

Since the beginning of mankind, people are born into big stories, which are believed to be grand narratives. These master narratives are legitimated by the authoritarian powers and confine people in a so-called reality which only support the dominant group’s maintanence. While grand narratives are widely accepted and therefore become the reality, others are supressed and silenced. Through Yoko Ogawa’s The Memory Police, this paper aims at analyzing the impact of the dominant narratives on the lives of the inhabitants of a dystopian society whose memories are erased systematically. Through enforced forgetfulness, the island inhabitants are molded in accordance with the demands of the authoritarian force. Though the minority of the society is by chance lucky enough to preserve their memories, their alternative narratives cannot find an audience since they do not allign with the dominant narrative which is constructed, supported and normalized by the ones holding the power.

Anahtar Kelimeler

Grand narratives, Memory, Trauma, Collective identity, Constructed reality

Kaynakça

• Caruth, C. (1196). Unclaimed Experience. Baltimore: Johns Hopkins University Press.
• Doina, M.D. (2014). The political role of memory and identity in dystopian societies. European Journal of Research and Reflection in Arts and Humanities 2(2), 7-17.
• Farrell, J.K. (2022). Memory, dystopias, and writers: attempting to subvert dystopia for the future. Nesir: Edebiyat Araştırmaları Dergisi 3, 61-74. https://doi.org/10.5281/zenodo.7221209
• Freedman, J. & Combs G. (1196). Narrative Therapy: The Social Construction of Preferred Realities. New York: W.W. Norton Company.
• Foong S.S & Chandran G. (2020). (Re)Imagining “Dystopian Space”: memory and trauma in yoko ogawa’s the memory police. Sare. 57(1), 100-122.
• Lyotard, J.F. (1979). The Postmodern Condition: A Report on Knowledge. UK: Manchester University Press.
• Mandel, N. (2006). Against the Unspeakable: Complicity, the Holocaust, and Slavery in America. Charlottesville: University of Virginia Press.
• Ogawa, Y. (2019). The Memory Police. (Translated by Stephen Snyder). New York: Pantheon Books. (Original work published 1994)
• Stanley, C.A. (2007). When Counter Narratives Meet Master Narratives in the Journal Editorial-Review Process. Educational Researcher. 36(14), 14-24.