AN ANALYSIS OF THE MINISTERS OF NATIONAL EDUCATION IN THE CONTEXT OF THEIR PROFESSIONS FROM 1920 TO THE PRESENT

Yıl 2024, , 222 - 234, 31.12.2024

Yakup Oflar , Tufan Arıca , Celal Gün

https://doi.org/10.55179/dusbed.1435232

Öz

Education is one of the important factors in shaping the future of people and therefore countries. For this reason, education as a system should be managed in the best way. In particular, formal education is given in schools by teachers. In our country, as in many countries, educational activities are carried out by the Ministry of National Education. In this study, the analysis has been made by considering the terms of office and professions of the Ministers of National Education since 1920, when the Turkish Grand National Assembly was opened. While making this analysis, important changes, developments and studies made in the Turkish Education system from 1920 to the present were also taken into account. Descriptive survey method was used in the study. For this purpose, related sources such as TBMM Albums, Turkish Parliamentary History books, education statistics, Grand National Assembly records were scanned. At the end of the study, it was seen that the Ministry of National Education was appointed 80 times since 1920. Among these 81 appointments, 67 different Ministers of National Education served. 34 of these ministers are of educational background (teachers, academics). Lawyers (lawyers, judges, prosecutors) take the second rank with 19 ministries. In addition to these, ministers from different professions such as soldiers and engineers also served. It is important that the study reveals the professions of the ministers of national education from 1920 to the present, in terms of their ministry periods and studies. As a result of the research, it is seen that a short executive period of 15 months is given to a minister on average. It is thought that this period is not sufficient for the stable execution of the relevant ministry.

Anahtar Kelimeler

Education, Minister, Ministers of National Education

1920’DEN GÜNÜMÜZE MİLLÎ EĞİTİM BAKANLARININ MESLEKLERİ BAĞLAMINDA BİR ANALİZİ

Öz

Eğitim insanların dolayısıyla ülkelerin geleceğini şekillendirmede önemli etkenlerden birisidir. Bu sebeple bir sistem olarak eğitimin en iyi şekilde yönetilmesi gerekir. Özellikle formal eğitim öğretmenler eliyle okullarda verilmektedir. Ülkemizde birçok ülkede olduğu gibi eğitim faaliyetleri Millî Eğitim Bakanlığı eliyle yürütülmektedir. Bu çalışmada, Türkiye Büyük Millet Meclisinin açıldığı 1920’den günümüze Millî Eğitim Bakanları görev süreleri ve meslekleri dikkate alınarak analizinin yapılmasıdır. Bu analiz yapılırken süreç içerisinde 1920’den günümüze Türk Eğitim sistemi içerisinde yapılmış olan önemli değişimler, gelişmeler ve çalışmalar da dikkate alınmıştır. Çalışmada betimsel tarama yöntemi kullanılmıştır. Bunun için TBMM Albümleri, Türk Parlamento Tarihi kitapları, eğitim istatistikleri, TBMM zabıt cerideleri gibi ilgili kaynaklar taranmıştır. Çalışmanın sonunda 1920’den günümüze 81 kez Millî Eğitim Bakanlığı atamasının yapıldığı görülmüştür. Bu 81 atama içerisinde 67 farklı Millî Eğitim Bakanı görev yapmıştır. Bu bakanların 34’ü eğitim kökenlidir (öğretmen, akademisyen). İkinci sırası 19 bakanlık görevi ile hukukçular (avukat, hâkim, savcı) almaktadır. Bunların yanında asker, mühendis gibi farklı mesleklerden bakanlar da görev yapmıştır. Çalışmanın 1920’den günümüze Millî eğitim bakanlarının mesleklerini, bakanlık süreleri ve yapılan çalışmalar bakımından ortaya koyması önemlidir. Araştırma sonucunda, bir bakana ortalama 15 ay gibi kısa bir yürütme süresinin düştüğü görülmektedir. Bu sürenin, ilgili bakanlığın istikrarlı bir biçimde yürütülmesi açısından yeterli olmadığı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Eğitim, Bakan, Milli Eğitim Bakanı

Kaynakça

• 1961 Anayasası. (2023). TC Anayasa Mahkemesi: https://www.anayasa.gov.tr/tr/mevzuat/onceki-anayasalar/1961-anayasasi/ (E.T.: 20.04.2023)
• Akşin, S. (2020). Kısa Türkiye Tarihi. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Akyıldız, A. (2022). SUBHİ PAŞA, Abdüllatif. TDV İslâm Ansiklopedisi: https://islamansiklopedisi.org.tr/subhi-pasa-abdullatif (E.T.: 17.10.2022)
• Akyüz, Y. (2010). Türk Eğitim Tarihi. Ankara: Pegem Akademi.
• Başar, E. (1999). Millî Eğitim Bakanlarının Eğitim Faaliyetleri (1960 - 1971). İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
• Başar, E. (2004). Millî Eğitim Bakanlarının Eğitim Faaliyetleri (1920 - 1960). İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
• Başaran, İ. E. (1984). Eğitime Giriş. Ankara: Sevinç Matbaası.
• Bilim, C. Y. (2002). Türkiye'de Çağdaş Eğitim Tarihi (1734 - 1876). Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Çınar, C., Çizmeci, F. & Akdemir, Z. (2007). 8 yıllık temel eğitim okullarında müfredatın gerektirdiği mekan standartlarının istanbul okulları üzerinden analizi. YTÜ Mimarlık Fakültesi E-Dergisi, 2(4), 188 - 203.
• Erdoğan, İ. (2001). Değişim yönetimi: Ders geçme ve kredili sistem üzerine bir araştırma. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 14(14), 73 - 98.
• Ergin, O. (1977). Türk Maarif Tarihi (Cilt 5). İstanbul: Eser Matbaası.
• Göknar, E. (2012). Türkçe Roman: Anlatı Geleneğinden Nobel Ödülü'ne. R. (Ed.) Kasaba içinde, Türkiye Tarihi 1839 - 2010 Modern Dünyada Türkiye (s.509-541). İstanbul: Kitap Yayınevi.
• Gündüz, M. (2010). Osmanlı Mirası Cumhuriyet'in İnşaası Modernleşme, Eğitim, Kültür ve Aydınlar. Ankara: Lotus Yayınevi.
• İnan, M.R. (1983). 1920'ler Türk Milli Eğitimi. M.E.B. içinde, Cumhuriyet Dönemi Eğitim (s. 53 - 67). İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
• Kapluhan, E. (2014). 1921 Maarif Kongresi’nin Türk Eğitim Tarihindeki Yeri Ve Önemi. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 4(8), 123 - 134.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi Kavramlar - İlkeler - Teknikler. Ankara: Nobel Yayın.
• Koçer, H. A. (1987). Türkiye'de Modern Eğitimin Doğuşu. Ankara: Uzman Yayınları.
• MEB a. (2022, 10 17). Örgün Eğitim İstatistikleri. https://istatistik.meb.gov.tr/ (E.T.: 08.05.2023)
• MEB b. (2022, 10 17). Ana Sayfa / Haberler. https://www.meb.gov.tr/mill-egitim-bakanliginin-2022-yili-butcesi-tbmm-plan-ve-butce-komisyonunda-kabul-edildi/haber/24464/tr (E.T.: 08.05.2023) MEB c. (2022, 02 24). Geçmişten Günümüze Milli Eğitim Şuraları. https://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_09/29165252_12_sura.pdf (E.T.: 08.05.2023)
• Oflar, Y. (2022). Atatürk Dönemi Öğretmen Milletvekilleri, Doktora Tezi. Bolu: Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
• Önal, İ. (2010). Tarihsel Değişim Sürecinde Yaşam Boyu Öğrenme ve Okuryazarlık: Türkiye Deneyimi. Bilgi Dünyası, 11(1), 101 - 121.
• T.B.M.M. Tutanak Dergisi. (1954). Dönem: IX, Cilt: 27, Topkantı: 4. Ankara: T.B.M.M. Matbaası.
• T.B.M.M. Zabıt Ceridesi. (1933). Devre: 4, Cilt: 15, İçtima Senesi: 2. Ankara: TBMM Matbaası.
• T.B.M.M. Zabıt Ceridesi. (1940). Devre: VI, Cilt: 10, İçtima: 1. Ankara: T.B.M.M. Matbaası.
• T.B.M.M. Zabıt Ceridesi. (1959). Devre: 1, Cild:1, İçtima Senesi 1. Ankara: T.B.M.M. Matbaası.
• T.C. Resmi Gazete. (1991, 09 02). https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/20979.pdf (E.T.: 05.03.2023)
• TBMM Genel Sekreterliği. (2010). TBMM Albümü (Cilt 1 - 4). Ankara: TBMM Basın ve Halkla İlişkiler Müdürlüğü Yayınları.
• Tertemiz, N. I. (1999). Sekiz Yıllık Zorunlu İlköğretim: Hedefler ve Uygulamalar. Bilanço '98 75 Yılda Eğitim, 171 - 176.
• Turan, F. (2016). Türkiye’nin Zorunlu Eğitim Politikaları -Tarihsel Perspektif-. Çağdaş Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(1) - 10.
• Turan, Ş. (2010). Türk Devrim Tarihi III Yeni Türkiye'nin Oluşumu (İkinci Bölüm) (1923 - 1938). Ankara: Bilgi Yayınevi.
• TÜİK. (2022). Nüfus ve Konut Sayımı, 2021. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Population-and-Housing-Census-2021-45866 (E.T.: 10.05.2023)
• Uluğbay, H. (2012). 4+4+4'ün bilimsel açıklaması yok. https://www.aksam.com.tr/guncel/444un-bilimsel-aciklamasi-yok--101039h/haber-101039 (E.T.: 04.05.2023)