THE DECORATIONS OF THE TRADITIONAL TURKISH HOUSES IN DENIZLI’S NEAR DISTRICTS

Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: 3, 444 - 462, 15.12.2017

İhsan Küreli Kadir Özkaya Rahmi Aras

Öz

Turkish architecture has a
long history of long-standing and traditional characteristic features. This
feature is based on stone, adobe, wood used in the region. These materials
exhibit the living standards and forms of the region. In this study, wood materials
used in the houses of Denizli’s near districts were chosen as a research
subject. It has been taken care that
the studied houses have not been restored and have not been lost their texture.
Especially, it was considered very important to document with photographs such
historical places in the Aegean region where Turkish red pine (Pinus brutia
Ten.) is used extensively. Many of the houses are in derelict condition. But
there are families living in the houses, although derelict. The picture
encountered during research was surprising. In the districts surveyed, much
more than expected –both in number and quality- traditional Turkish houses were
encountered. The material used was quite rich in labor that cannot be ignored.
However, this wealth could not have been preserved in the houses and they have
already faced demolition. Even more, after the study, the disappearance of some
of these houses was witnessed. Therefore, the protection of these houses is
obviously important, albeit efforts beyond photographic documentation are
needed. As a result, this research performed in Denizli’s near districts
(Babadağ, Buldan, Çal, and Tavas) is intended to be compared to the past and to
promote necessary measures.

Anahtar Kelimeler

Traditional Turkish houses, Denizli’s near districts, Wood material, Decoration

DENİZLİ’YE YAKIN İLÇELERDE GELENEKSEL TÜRK EVİ SÜSLEMELERİ

Öz

Türk mimarisi, uzun senelere dayanan köklü bir geçmişe sahip geleneksel bir
eser özelliği göstermektedir. Bu özellik bölgede kullanılan taş, ahşap, kerpiç
diye nitelendirilen malzemelere dayanmaktadır. Bu malzemeler bölgenin hayat
standartlarını, biçimlerini sergilemektedir. Bu çalışmada Denizli’nin yakın
ilçelerinde kullanılan ahşap

malzemelerden yapılan yapı elemanları araştırma
konusu olarak seçilmiştir.  Araştırmada
incelenen evlerin restore edilmemiş ve dokusunu kaybetmemiş olmasına dikkat
edilmiştir. Özellikle kızılçam (Pinus brutia Ten.) malzemenin fazla
kullanıldığı Ege bölgesinde böylesi mekânları fotoğraflamak önemliydi. Evlerin
çoğu metruk durumdadır. Fakat evler metruk durumda olmasına rağmen içinde
yaşayan aileler de bulunmaktadır. Araştırma esnasında karşılaşılan manzara
etkileyiciydi. Araştırma yapılan ilçelerde sanılandan daha çok ve tarihi
güzelliğe sahip evlerle karşılaşıldı. Kullanılan malzeme, yapılan işçilik ve
emek görmezden gelinemeyecek kadar zengindi. Fakat mekânlardaki bu zenginlik
korunamamakta hatta yıkılmaya yüz tutmuş vaziyettedirler. Evlerin sahipleri bu
durumdan haberdar değil ya da
ilgilenememektedirler. Hatta çalışmadan sonra bu evlerin bazılarının yok
olduğuna şahit olundu. Bu yüzden bu evlerin fotoğraflanmasının ötesinde
korunması da çok önemlidir. Sonuç olarak Denizli ilçelerinde (Babadağ, Buldan,
Çal ve Tavas) yapılan araştırma geçmişle karşılaştırma yapmak ve gerekli
tedbirlerin alınmasını sağlamak planlanmıştır.

 



Anahtar Kelimeler

Geleneksel Türk evleri, Denizli ilçeleri, Ahşap malzeme, Dekorasyon

Kaynakça

• [1]. www.en.wikipedia.org/wiki/Denizli_Province. 28.04.2016. [2]. Kapluhan, E., (2013). A Research in the Field of Industrial Geography: Denizli Textile Industry, www.yenimakale.com/a-research-in-the-field-of-industrial-geography-denizli- textile-industry, 28.04.2016. [3]. www.commons.wikimedia.org/wiki/File:Denizli_districts.png. 28.04.2016. [4]. www.kulturturizm.gov.tr/EN,98778/traditional-housing-units-of-yoruk-village-and-their-ar- . 28.04.2016. [5]. Dengiz, E., B., (2001). Boundaries of Gendered Space: Traditional Turkish House, Master Thesis of Fine Arts, the Department of Interior Architecture and Environmental Design and The Institute of Fine Arts of Bilkent University, pp.30-32. [6]. Küçükerman, Ö., (1985). Turkish House in Search of Spatial Identities, Istanbul: Turkish Touring Association, 63 – 87. [7]. Turgut, H., (1995). Normative Values and Their Cultural Roots in the Traditional Turkish House, Traditional Dwellings and Settlements Review, 6(2), 65-74. [8]. Günay, R., (1998). Türk Ev Geleneği ve Safranbolu Evleri/ Tradition of the Turkish House and Safranbolu Houses, YEM Yayınları, İstanbul. [9]. Torus, B., (2011). Learning from Vernacular Turkish House: Designing Mass-Customized Houses in Mardin, Intercultural Understanding, 1, 105-112. [10]. Öztank N., (2008). Traditional Timber Turkish Houses and Structural Details, 10th World Conference on Timber Engineering, Miyazaki, Japan, 235. [11]. Yıldırım, K., and Hidayetoğlu, (2006). A Research on the Varieties of the Features and the Construction Techniques of the Wooden Ceiling Decorations at the Traditional Turkish Houses, 9th International Symposium of Traditional Arts, İzmir. [12]. Küçük, B., and Hidayetoğlu, M., L., (2011). Effects of Change in Turkish Life Culture on Civil Architecture Works of Ottoman Period; Examples of Traditional Denizli Houses, 5th International Turkish Culture and Art Congress/Art Activity, Madrid / Spain. [13]. İnceoğlu, N., (2005). Traditional Turkish Architecture-Denizli, Design Publishing Group. [14]. www.v3.arkitera.com/yt69-geleneksel-turk-mimarisi-denizli. 19.05.2016. [15]. Avşar, Başoğlan, O., (2014). Evaluation the Change Process of traditional Residential Architecture, in the case of Denizli, Altintop Quarter, ARTIUM, 2(2), 165-179. [16]. Aras, R., Kureli, I., Isler, E., Erbuyur, M., (2015). Traditional Turkish houses ceilings, Proceedings of the 27th International Conference Research for Furniture Industry, Turkey