The Flora of Samandere Valley and Uğur Köyü – Şimşirlik Site (Düzce)

Yıl 2016, Cilt: 12 Sayı: 2, 178 - 214, 15.12.2016

Nihan Koçer Necmi Aksoy

Öz

The study includes the flora of Samandere Valley and Uğur Köyü – Şimşirlik site has been carried out between 2010 and 2012. The study area is situated at the south eastern part of Düzce and its altitude between 240 m and 1550 m. The study area is in the A3 grid square according to the categorization of P.H.Davis. The study area is under the influences of Euxine sub-flora region of Euro-Siberian, Flora region of Meditterranean and Flora region of Irano-Turanian. 

1150 specimens were collected in 18 field surveys  between 2010 and 2012. 87 families, 309 genus and 532 taxa were determined. 18 of the determinated taxa are the new record for the A3 square. 22 of the collected taxa are endemic and endemism ratio is 4,13 %. Phytogeographically, Euro-Siberian elements are: % 33,64, Irano-Turanian elements: % 1,69, Mediterranean elements: % 7,70 and widespread or unknown: % 56,95.     The family including the most genus and specimen is Compositae with 31 genus, 46 taxa. The plant life forms of Raunkiaer systems are 72 (% 13,53) Phanerophytes, 31 (% 5,82) Chamaephytes, 229 (% 43,06) Hemicryptophytes, 65 (% 12,21) Cryptophytes [57 (% 10,71) Geophytes + 8 (% 1,50) Hydrophytes] ve 120 (% 22,25) Therophytes. 15 (% 2,81) taxa life forms are unknown.

Anahtar Kelimeler

Düzce, Flora, Raunkiaer, Samandere

Samandere Vadisi ve Uğur Köyü – Şimşirlik (Düzce) Mevkii Florası

Öz

Samandere Vadisi ve Uğur Köyü-Şimşirlik Mevkii’ni kapsayan bu araştırma, 2010 – 2012 yılları arasında gerçekleştirilmiştir. Düzce ilinin güney doğusunda yer alan araştırma alanının denizden yüksekliği 240 m ile 1550 m arasında değişmektedir. Araştırma alanı P.H. Davis’in kare sistemine göre A3 karesinde yer almaktadır. Araştırma alanı Avrupa-Sibirya Flora Alanının Öksin alt flora alanı ile İran-Turan Flora Alanı ve Akdeniz Flora Alanı etkisinde bulunmaktadır. 

2010-2012 yılları arasında yapılan 18 arazi çalışması sonucunda 1150 adet bitki toplanmıştır. Teşhisler 

sonucunda 87 familya ve 309 cinse ait 532 takson tespit edilmiştir. Teşhis edilen bitkilerden 18 taksonun A3 karesi için yeni olduğu saptanmıştır. Ayrıca 22 endemik taksonla endemizm oranı  % 4,13’tür. Alandaki bitki taksonlarının flora alanlarına göre şöyle dağılım göstermektedir; Avrupa-Sibirya elemanları: % 33,64, Akdeniz elemanları % 7,70, İran-Turan elemanları: % 1,69. % 56,95 ise geniş yayılışlı ya da fitocoğrafik bölgesi bilinmeyenlerdir. 

En çok cins ve tür içeren familya 31 cins, 46 tür ile Asteraceae (Compositae) olmuştur. Raunkiaer’in hayat formlarına göre dağılım ise şöyledir: 72 (% 13,53) Fanerofit, 31 (% 5,82) Hamefit, 229 (% 43,06) Hemikriptofit, 65 (% 12,21) Kriptofit [57(% 10,71) Geofit + 8 (% 1,50) Hidrofit] ve 120 (% 22,25) Terofit. 15 (% 2,81) taksonun hayat formu ise tespit edilememiştir.  

Anahtar Kelimeler

Düzce, Flora, Raunkiaer, Samandere

Kaynakça

• Abdülselamoğlu, Ş. H. M. 1959. Almacık Dağı ile Mudurnu ve Göynük Civarının Jeolojisi, İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Monografileri, Baha Maatbası, Sayfa14.
• Akman, Y. 1995. Türkiye Orman Vejetasyonu, Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Botanik Ana Bilim Dalı, 1. Baskı.
• Atay, S., Doğruöz, D., Orhun, C., Dağdeviren, Ö. 2009. Öbanet Gönüllü Kılavuzu, Rubicon Vakfı, Wageningen, Hollanda.
• Akdere, S. 1970. Abant gölü civarının tektonik ve yapısal jeolojisinin hava fotoğrafları ile kıymetlendirilmesi. Maden Tetkik ve Arama Dergisi 73: 39-49.
• Aksoy, N., Uzun, O. 2011. Distribution and conservation significance of endemic plants in the Düzce province. Inernational Journal of the Physical Science, 6 (8): 2143-2151.
• Akman, Y., Yurdakulol, E. 1981. Semen (Bolu) Dağı florasının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, A.Ü. Fen Fakültesi.
• Aksoy, N. 2001 Karakiriş Dağı (Seben-Nallıhan) florası. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi.
• Aksoy, N. 2006. Elmacık Dağı (Düzce) vejetasyonu, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi.
• Aksoy, N. 1998. Euro-Siberian (Avrupa-Sibirya) flora bölgesindeki Buxus sempervirens L.’nin yayılışı, doğal alanlarının yapısı ve floristik açıdan incelenmesi, Cumhuriyetimizin 75. yılında Ormancılığımız Sempozyumu Bildiri Kitabı, 238-246.
• Aksoy, N., Koçer, N., Aslan, S. 2010. The endemic plants of Duzce and their conservation status,XIII Optima Meeting, 148, Antalya.