Artvin Yusufeli’nde Yerel Halkın Ekoturizme Yönelik Algı ve Tutumları

Yıl 2017, Cilt: 13 Sayı: 2, 9 - 19, 29.12.2017

Hilal Surat

Öz

Ekoturizm, yerel toplulukların gelişiminde özellikle önemli bir role sahiptir. Ayrıca yerel halkın, ekoturizme yönelik tutumları, ekoturizmin gelişiminde olumlu veya olumsuz etkilere neden olabilir. Bu çalışmanın amacı yerel halkın ekoturizme yönelik algı ve tutumlarını, Yusufeli örneğinde irdelemektir. Çalışma, alanın ekoturizm potansiyelinin ortaya konulması, yerel halkın algı ve tutumlarının tespit edilmesi olmak üzere iki aşamada yürütülmüştür. Çalışmaya ilişkin verilerin toplanmasında, arazi gözlemleri ve anket yöntemi kullanılmıştır. Anket verileri tek yönlü varyans analizi ile değerlendirilmiştir. Sonuçlar, Yusufelin'de ekoturizm potansiyelinin bulunduğunu, yerel halkın ekoturizmin ekonomi ve sosyo-kültürel gelişmelere olumlu etkileri hakkında bilgisi sahibi olduğunu göstermiştir. Aynı zamanda Yusufeli sakinlerinin ekoturizm konusunda olumlu bir tutumu olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Ekoturizm, yerel halk, Yusufeli

Kaynakça

• Anonim 2006. Yusufeli barajı ve HES projesi çevresel etki değerlendirme raporu. Taslak Rapor (Rev F), Türkiye Cumhuriyeti Enerji ve Tabi Kaynaklar Bakanlığı, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü, Ankara.
• TÜİK 2017. Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları - Dönemi: 2016, https://biruni.tuik.gov.tr/medas/ (erişim tarihi: 04/04/2017).
• Demirel Ö. 2002. Çoruh havzası (Yusufeli kesimi-Kaçkar dağları) doğal ve kültürel kaynak değerlerinin doğa turizmi ve kırsal rekreasyon planlaması açısından değerlendirilmesi, Türkiye Dağları 1. Ulusal Sempozyumu, S.281-285, Kastamonu.
• Doğan H., Üngüren E. 2012. Yerel halkın Isparta turizmine yönelik görüşleri üzerine bir çalışma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(1):103-122.
• Kavak M. 2015. Edremit körfezi kuzey kıyılarında yerel halkın ekoturizme yönelik bilinç algısı ve tutumları. Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Müdürlüğü.
• Kiper T., Uzun O., Özdemir G., Topal T. Ü. 2016. Orman köylerinde ekoturizm planlama sürecinde turistlerin rolü: Kıyıköy örneği. Düzce Üniversitesi, Ormancılık Dergisi 12(2): 94-107.
• Kurdoğlu O. 2010. Ekoturizm: söylenmesi kolay yapılması zor, http://www.vizyon21y.com/documan/Genel_Konular/Doga_Cevre/Ekoturizm.pdf (erişim tarihi: 08/06/2017).
• Balkız Ö. 2011. Kaçkar dağları sürdürülebilir orman kullanımı ve koruma projesi, Kaçkar dağları Yusufeli bölgesi, ekosistem ve biyolojik çeşitlilik hususlarına dayalı bölgesel çok sektörlü yönetim planı. Ankara: TEMA, Türkiye Erozyonla Mücadele, Ağaçlandırma ve Doğal Varlıkları Koruma Vakfı.
• Mansuroğlu S. 2006. Turizm gelişmelerine yerel halkın yaklaşımlarının belirlenmesi: Akseki/Antalya örneği. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19(1): 35-46.
• Mvula C. D. 2001. Fair trade in tourism to protected areas- a micro case of study of wildlife tourism to South Luangwa National Park, Zambia. International Journal Of Tourism Research 3: 393-405.
• Nayir O. 2009. Isparta yöresi korunan doğal alanlarda ekoturizm talep ve eğilimlerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
• Sarıkaya, A.N. 2004. Dilek Yarımadası-Büyük Menderes Deltası Milli Parkı'nın ekoturizm yaklaşımı çerçevesinde irdelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, 103 s.
• Sekhar N.U. 2003. Local people’s attitudes towards conservation and wildlife tourism around Sariska Tiger Reserve, India. Journal of Environmental Management, 69: 339-347.
• Surat H. 2011. Analitik hiyerarşi süreci kullanılarak ekoturizmin planlanmasında katılımcı yaklaşımla etkinlik seçimi: Yusufeli örneği. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Temurçin İ., Kervankıran K. 2013. Afyonkarahisar ilinde ekoturizme yönelik yerel halkın yaklaşımları. Coğrafyacılar Derneği Yıllık Kongresi Bildiriler Kitabı, Fatih Üniversitesi, İstanbul.
• Trakolis D. 2001. Local people’s perceptions of planning and management. Issues in prespes lakes national park, greece. Journal of Environmental Management, 61: 227-241.
• Yılmaz E. 2001. Yaban hayatı ve ekoturizm. Tarsus Doğu Akdeniz Ormancılık Çalışma Müdürlüğü. Journal of Doa, 7: 55 – 81.
• Yoon Y., Gursoy D., Chen J.S. 2001. Validating a tourism development theory with structural equation modeling. Tourism Management, 22(4): 363-372.
• Yücel C. 2002. Turizmde yükselen değer: ekoturizm. Türsab Dergi, 219: 4-9.