Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Kızılkum’da (Bartın) Bulunan İki Yaşlı Doğu Çınarının Anıtsal Özellikleri

Yıl 2018, Cilt: 14 Sayı: 2, 71 - 79, 28.12.2018

Öz

Bu
çalışmada Bartın Kızılkum Köyünde bulunan 2 adet doğu çınarının (Platanus orientalis L.) anıt ağaç olma
niteliği değerlendirilmiştir. Anıt Ağaç Envanter Karnesi ve Anıt Ağaç
Değerlendirme Formunda belirtilen ölçülebilir ve ölçülemeyen özellikler çerçevesinde
her iki ağacında 41 Anıtsal Değer (ŞAD) puanı aldığı belirlenmiştir. Literatürde
doğu çınarı için belirlenen Minimum Anıtsal Değer (MADTür) 39’dur.
Buna göre; ŞAD > MADTür olduğu için her iki Doğu çınarı ağacının
boyutsal anıt ağaç olarak tescil edilmesi gerekmektedir. 1 numaralı Doğu
çınarının negatif puantoplamı -2 iken 2 numaralı ağacın negatif puan toplamı
-23 olarak hesaplanmıştır. Dolayısıyla 2 numaralı ağaçacilen bakıma alınmalı ve
korunmalıdır.

Kaynakça

  • Akkemik, Ü. 2004. Dendrokronoloji: İlkeleri-Biyolojik Temelleri-Yöntemleri-Uygulama Alanları.
  • Akkemik, Ü. 2014. Ağaçların Dilinden. Çekül Vakfı Yayınları, Stil Matbaacılık, 182 sayfa, İstanbul.
  • Akkemik, Ü., Köse, N., Poole, I. 2005. Sequoioiodae (Cupressaceae) woods from the upper Oligocene of European Turkey (Thrace). Phytologia Balcanica, 11: 119-131.
  • Aras, A., Aksoy, N., Batı, Z., Sakinç, M., Erdogan, M. 2003. Living fossil Sequoiadendron giganteum (Agacli Querry): Its xylology, palynology and age. – In: Okan, T. (ed.), Proc. Turkey Workshop of Quaternary IV. Pp. 186-194. Istanbul Techn. Univ. Press, Istanbul (in Turkish).
  • Asan, Ü. 1992. Anıt Ağaçların Birey ve Toplum Psikolojisi Üzerine Etkileri. Yeşile Çerçeve Dergisi, sayı 18.
  • Asan, Ü. 1999. Anıtsal Karaçamlar. 1. Uluslararası Ehrami Karaçam Sempozyumu (ed. A. Tatlı, H. Ölçer, N. Bingöl ve H. Akan), s.611-622, Kütahya.
  • Aslanboğa, İ., Hepcan, Ş. 1995. Anıt Ağaçlar. Bilim ve Teknik Dergisi, 333: 68-73.
  • Boydak, M. 1998. Türkiye’de Sedir, Ardıç ve Kızılçamda Yeni Saptanan Anıt Orman ve Ağaçlar. İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, 38A(2): 54-68.
  • Genç, M., Güner Ş. T. 2003. Göller Bölgesi’nin Anıt Ağaçları. Isparta Valiliği İl Özel İdare Müdürlüğü Yayını, 322 s., Isparta.
  • Sarıbaş, M. 2015. Batı Karadeniz Bölgesi’nin Kayda Girmemiş Anıt Ağaçları. Ege Üniv. Ziraat Fak. Dergisi, 52(1): 13-21.
  • Schweingruber, H. F. 2007. Wood Structure and Environment. Springer-Verlag, Berlin, Heidelberg.
  • TSE 2005. Anıt Ağaçlar – Envanter, Seçim Kuralları ve İşaretleme. Türk Standardı, TS 13137.
  • URL-1. Monumental Trees. https://www.monumentaltrees.com/en/ [10.11.2018].
  • Yaman, B. 2005. Tarihin Canlı Tanıkları: Anıt Ağaçlar. Bilim ve Gelecek Dergisi, 20, 54-57.
  • Yaman, B., Sarıbaş, M. 2007. Zonguldak-Dirgine Ormanlarında Yeni Bir Anıt Ağaç: Elemen Karaçamı. Ekoloji, 63, 62-68.
Yıl 2018, Cilt: 14 Sayı: 2, 71 - 79, 28.12.2018

Öz

Kaynakça

  • Akkemik, Ü. 2004. Dendrokronoloji: İlkeleri-Biyolojik Temelleri-Yöntemleri-Uygulama Alanları.
  • Akkemik, Ü. 2014. Ağaçların Dilinden. Çekül Vakfı Yayınları, Stil Matbaacılık, 182 sayfa, İstanbul.
  • Akkemik, Ü., Köse, N., Poole, I. 2005. Sequoioiodae (Cupressaceae) woods from the upper Oligocene of European Turkey (Thrace). Phytologia Balcanica, 11: 119-131.
  • Aras, A., Aksoy, N., Batı, Z., Sakinç, M., Erdogan, M. 2003. Living fossil Sequoiadendron giganteum (Agacli Querry): Its xylology, palynology and age. – In: Okan, T. (ed.), Proc. Turkey Workshop of Quaternary IV. Pp. 186-194. Istanbul Techn. Univ. Press, Istanbul (in Turkish).
  • Asan, Ü. 1992. Anıt Ağaçların Birey ve Toplum Psikolojisi Üzerine Etkileri. Yeşile Çerçeve Dergisi, sayı 18.
  • Asan, Ü. 1999. Anıtsal Karaçamlar. 1. Uluslararası Ehrami Karaçam Sempozyumu (ed. A. Tatlı, H. Ölçer, N. Bingöl ve H. Akan), s.611-622, Kütahya.
  • Aslanboğa, İ., Hepcan, Ş. 1995. Anıt Ağaçlar. Bilim ve Teknik Dergisi, 333: 68-73.
  • Boydak, M. 1998. Türkiye’de Sedir, Ardıç ve Kızılçamda Yeni Saptanan Anıt Orman ve Ağaçlar. İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, 38A(2): 54-68.
  • Genç, M., Güner Ş. T. 2003. Göller Bölgesi’nin Anıt Ağaçları. Isparta Valiliği İl Özel İdare Müdürlüğü Yayını, 322 s., Isparta.
  • Sarıbaş, M. 2015. Batı Karadeniz Bölgesi’nin Kayda Girmemiş Anıt Ağaçları. Ege Üniv. Ziraat Fak. Dergisi, 52(1): 13-21.
  • Schweingruber, H. F. 2007. Wood Structure and Environment. Springer-Verlag, Berlin, Heidelberg.
  • TSE 2005. Anıt Ağaçlar – Envanter, Seçim Kuralları ve İşaretleme. Türk Standardı, TS 13137.
  • URL-1. Monumental Trees. https://www.monumentaltrees.com/en/ [10.11.2018].
  • Yaman, B. 2005. Tarihin Canlı Tanıkları: Anıt Ağaçlar. Bilim ve Gelecek Dergisi, 20, 54-57.
  • Yaman, B., Sarıbaş, M. 2007. Zonguldak-Dirgine Ormanlarında Yeni Bir Anıt Ağaç: Elemen Karaçamı. Ekoloji, 63, 62-68.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm İç Anadolu’da Ağaçlandırma Çalışmaları
Yazarlar

Barbaros Yaman

Yayımlanma Tarihi 28 Aralık 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 14 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yaman, B. (2018). Kızılkum’da (Bartın) Bulunan İki Yaşlı Doğu Çınarının Anıtsal Özellikleri. Düzce Üniversitesi Orman Fakültesi Ormancılık Dergisi, 14(2), 71-79.

........