Öz
Bu çalışmada, orta katmanda lif levha (HDF) ve üst tabakada üç farklı
ağaç türü olarak kayın, meşe ve merbau’nun dört farklı yapıştırıcı olarak üre
formaldehit (UF), fenol formaldehit (FF), melamin-üre formaldehit(MUF) ve
polivinil asetat (PVA) tutkalları kullanılarak üretilen konrtparkelerin bazı fiziksel
ve mekanik özellikleri incelenmiştir. Orta katman olarak kullanılan HDF’nin de
bazı fiziksel ve mekanik özellikleri belirlenmiştir. Üretilen lamine parkelerin
fiziksel özelliklerinden; yoğunluk, 2 ve 24 saat su alma ve kalınlık artımı
değerleri, mekanik özelliklerinden eğilme direnci ve elastikiyet modülü değerleri
tespit edilmiştir.
Sonuç olarak, eğilme direnci fenol formaldehit tutkalı ile üretilmiş lamine
parkelerde en yüksek 78 N mm-2, en düşük PVA tutkalı ile üretilmiş lamine
parkelerde 44.28 N mm-2, eğilmede elastikiyet modülü fenol formaldehit tutkalı
ile üretilmiş lamine parkelerde en yüksek 8049 N mm-2, PVA tutkalı ile
üretilmiş lamine parkelerde en düşük 5183 N mm-2 olarak tespit edilmiştir. 24
saat suya daldırma sonucunda kalınlık artımı fenol formaldehit tutkalı ile
üretilmiş lamine parkelerde en düşük, PVA tutkalı ile üretilmiş lamine
parkelerde en fazla olarak bulunmuştur. Özellikle boyutsal stabilizasyonun
istendiği ve yüksek direnç özelliklerinin arandığı kullanım alanlarında fenol
formaldehit tutkalı ile üretilmiş orta katmanı HDF olan lamine parkeler tercih
edilebilir.