Yığılca (Düzce) Balköy Bal Ormanı Florası

Yıl 2020, Cilt: 16 Sayı: 2, 45 - 69, 30.12.2020

Elif Ayşe Yıldırım , Neval Güneş Özkan , Nurgül Karlıoğlu Kılıç

Öz

Bu çalışmada, Yığılca (Düzce) Balköy Bal Üretim Ormanı’ nın florası incelenmiştir. Çalışma alanı, Batı Karadeniz Bölgesi içerisinde yer almaktadır ve toplam 150 ha büyüklüğündedir. Alanın yükseltisi 700-1100 metre arasında değişmektedir. Bölge Flora of Turkey’in kareleme sistemine göre A3 karesi içerisinde yer almaktadır. 2019-2020 yılları arasında yapılan arazi çalışmaları ile toplam 159 bitki toplanmıştır. Bitki teşhisleri sonucunda 46 familyaya ve 97 cinse ait toplam 138 takson tespit edilmiştir. Alanda sadece bir endemik takson saptanmış ve A3 karesi için yeni bir kayıt belirlenmiştir. Çalışma alanında tespit edilen bitki taksonları fitocoğrafik bölgelere göre şu şekilde dağılım göstermektedir: Avrupa-Sibirya elementleri: %41.3, İran-Turan elementleri: %0.72, Akdeniz elementleri: %3.62’dir. %55.07’si ise geniş yayılışlı veya fitocoğrafik bölgesi bilinmeyen taksonlardır. En çok cins içeren familya 15 cins ile Asteraceae, en çok tür içeren familya da 21 tür ile yine Asteraceae familyasıdır. En büyük cins ise 5 taksonla Cirsium olarak belirlenmiştir. Raunkiaer (1934)’in yaşam formlarına göre bitki taksonları incelendiğinde şu şekilde bir dağılım oluşmuştur: 28 takson (%20.29) Fanerofitler, 2 takson (%1.45) Kamefitler, 89 takson (%64.49) Hemikriptofitler, 10 takson (%7.25) Kriptofitler [8 takson (%5.80) Geofitler + 2 takson (%1.45) Hidrofitler] ve 9 takson (%6.52) Terofitler.

Anahtar Kelimeler

Bal Ormanı, Flora, Yığılca

Destekleyen Kurum

Düzce Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri

Proje Numarası

2019.02.02.1031

Teşekkür

Bu çalışma Düzce Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri tarafından desteklenmiştir (Proje no: 2019.02.02.1031).

Kaynakça

• A. Güner, A. Kandemir, Y. Menemen, H. Yıldırım, S. Aslan, G. Ekşi, I. Güner ve A.Ö. Çimen, Resimli Türkiye Florası Cilt 2, İstanbul, Türkiye: ANG Vakfı Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Yayınları, 2018.
• Aksoy, N. (2006). Elmacık Dağı (Düzce) Vejetasyonu, Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.
• Anonim, (2020). http://www.duzce.gov.tr/jeolojik-yapi. Erişim Tarihi: 20.09.2020.
• Chase, M.W. (2009). The angiosperm phylogeny group an update of the “Angiosperm phylogeny group” classification for the orders and families of flowering plants: APG III. Botanical Journal of the Linnean Society, c. 161, ss. 105-121.
• Çepel, N. (1997). Biyoçeşitlilik Önemi ve Korunması, Türkiye Erozyonla Mücadele. İstanbul: Ağaçlandırma ve Doğal Varlıkları Koruma Vakfı Yayınları.
• Davis P. H. (1965). Flora of Turkey and thu East Aegean Islands. Volume I-IX. Edinburgh : Edinburgh University Press.
• Doğru Koca, A., Yıldırımlı Ş., (2007). Flora of Akçakoca (Düzce-Turkey) District. Phytologia Balcanica, vol. 3.
• Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H.,Aytaç, Z. ve Adıgüzel, N. (2000): Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı, TTKD&YYÜ No:18- Ankara.
• Erdoğan, Y., Dodoloğlu, A., Zengin, H. (2005). Farklı Çevre Koşullarının Bal Kalitesi Üzerine Etkileri. Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi 36 (2): 157-162.
• Güneş Özkan, N. (2009). Hasanlar Baraj Gölü (Düzce) ve Çevresinin Florası. Yüksek Lisans Tezi. Düzce Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Düzce, Türkiye.
• Koçer, N. (2012). Samandere Vadisi ve Uğur Köyü Şimşirlik Mevkii (Düzce) Florası. Yüksek Lisans Tezi. Düzce Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Düzce, Türkiye.
• MGM (2020, Eylül). Meteroloji veri değerlendirmeleri, Erişim adresi: https://www.mgm.gov.tr/veridegerlendirme/il-ve-ilceler-istatistik.aspx?m=DUZCE
• OGM, (2013-2017), Bal Ormanı Eylem Planı, Erişim adresi: https://www.ogm.gov.tr/ekutuphane/Yayinlar/Bal%20Orman%C4%B1%20Eylem%20Plan%C4%B1%20%282013-17%29.pdf
• Özhatay, N., Koçyiğit, M., ve Bona M. (2010). İstanbul’un Balllı Bitkileri. İstanbul: BAL-DER.
• Raunkiaer C. (1934). The Life Forms of Plants and Statistical Plant Geography. Great Britain, United Kingdom: Oxford at the Clarendon Press.
• Sıralı, R., Deveci, M. (2002). Bal Arısı (Apis mellifera L.) İçin Önemli Olan Bitkilerin Trakya Bölgesinde İncelenmesi. Uludağ Arıcılık Dergisi 2(1):17-26.
• Yaltırık, F., ve Efe, A. (1996). Otsu Bitkiler Sistematiği. İstanbul: İ.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü Yayınları.
• Yılmaz, A., Işık, Ö., ve Yıldırım, S. (2017). Yığılca Balköy Bal Üretim Ormanı Uygulama Projesi. Orman Genel Müdürlüğü, Düzce, Yığılca.
• Zorlu, Y. (2019). Karadere Vadisi Florası (Düzce-Bolu). Yüksek Lisans Tezi, Düzce Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Düzce, Türkiye.