In an Accidental Electrocution Cousing Death, Victim Given to Family Without Death Certificate or Forensic Declaration. Is Phisician Faulty?

Yıl 2013, Cilt: 3 Sayı: 1, 19 - 22, 26.03.2013

Bora Büken Erhan Büken Ferhan Kandemir

Öz

Today, one of the most important issues of all physicians is assessment of judicial problems after a death. In this case,victim was a child who had injured from electric shock and arrived to hospital in cardiopulmonary arrest condition. Noresuscitative attempts were successful. The child was dead. Without any death certificate of forensic declaration, hisbody was given to the family and police was informed of this death after electric shock. The body was seized by PublicProsecution Office and investigated. The cause of death was declared as electric shock. It was asked to our forensicmedicine department if the physician had a fault or an omission in this case. By this way, with the existing laws andregulations we argued the approach and responsibility of a physician to these kind of forensic conditions.

Anahtar Kelimeler

Turkish Penal Code, electrocution, failure to report a crime

Elektrik Çarpması Sonucu Ölüm Olgusunda Defin Ruhsatı Düzenlenmeden, Adli Bildirim Yapılmadan, Cesedin Aileye Teslim Edilmesi: Hekim Kusurlu Mu?

Öz

Günümüzde tüm hekimlerin karşılaştığı en önemli sorunlardan birisi, ölüm sonrası ortaya çıkan hukuki problemlerin değerlendirilmesidir. Hastane acil servisine ölü duhul olarak getirilen ve kardiyopulmoner canlandırma işlemlerine yanıt vermeyen çocuk olgunun, her hangi bir işlem yapılmaksızın ailesine teslim edildiği. Polise telefon ile çocuğun elektrik çarpmasından öldüğünün ihbar edildiği. Çocuğun cesedine Cumhuriyet Savcılığı tarafından el konulduğu ve ölü muayenesinde ölümün elektrik çarpması sonucu olduğunun belirlendiği. Adli Tıp Anabilim Dalı’na hekimin olayda kusuru veya ihmali bulunup bulunmadığının sorulduğu olgudan yola çıkarak mevcut kanun ve yönetmelikler çerçevesinde hekimin adli olgulara yaklaşımı ve sorumluluğu tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Türk Ceza Kanunu, elektrik çarpması, adli bildirimde eksiklik

Kaynakça

• Umumi Hıfzıssıhha Kanunu [Internet]. [04.04.2013]. Erişim adresi: http://www.tkhk.gov.tr/TR,1632/1593-sayili-umumihifzissihha-kanunu.html.
• Sağlık Hizmetlerinin Yürütülmesi Hakkında Yönerge [Internet]. [002013]. Erişim adresi: http://www.ttb.org.tr/mevzuat/index.php?option=com_conten t&task=view&id=240&itemid=34.
• Koç S, Yorulmaz C. Hekimin yasal sorumlulukları. Soysal Z, Çakalır C, editörler. Adli Tıp. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayınları; 1999. s. 45-60.
• Çekin N, Gülmen MK, Hilal A, Salaçin S. Türkiye’de Hekimlerin İhbar Yükümlülüğü İle İlgili Etik Sorunlar. Adli Tıp Bülteni. 1999; 4(1): 12-5.
• Türk Ceza Kanunu [Internet]. [04.04.2013]. Erişim adresi: http://www.tbmm.gov.tr/kanunlar/k5237.html.
• Adli Tabiplik Hizmetlerinin Yürütülmesinde Uyulacak Esaslar [Internet]. [002013]. Erişim adresi: http://www.ttb.org.tr/mevzuat/index.php?option=com_conten t&task=view&id=95&itemid=35.
• Ceza Davalarında Yüksek Sağlık Şurasına Başvuru Zorunluluğunun İptali İle İlgili Anayasa Mahkemesi Kararı [Internet]. [002013]. Erişim adresi: http://www.ttb.org.tr/mevzuat/index.php?option=com_conten t&task=view&id=816&Itemid=41.
• Gündoğmuş ÜN, Kurtaş Ö, Boz H, Biçer Ü, Çolak B. Kusur ve Kusur Oranlarının Belirlenmesinde Bilirkişilerin Fonksiyonu. Adli Bilimler Dergisi. 2002; 1(1): 63-7.
• Aşcıoğlu C. Tıbbi Yardım ve El Atmadan Doğan Sorumluluklar, Doktorların Devletin ve Özel Hastanelerin Sorumluluğu (Cezai ve Hukuki). Ankara: Tekışık Ofset Tesisleri; 1993.
• Gündoğmuş ÜN, Bilge Y, Kendi Ö, Hancı İH. Hekimlerin Yasal Sorumluluğu’nun Yüksek Sağlık Şurası Açısından İrdelenmesi. Adli Tıp Bülteni. 1997; 2(3): 127-30.
• Karagöz YM, Karagöz SD. Adli Tıp ve Hekim sorunları, Bir Anket Çalışması. Toplum ve Hekim. 1997; 12(80): 2-6.
• Çankaya H. Hekimlerin Hukuki ve Cezai Sorumluluğunun Temel Prensipleri ve Hekim Sorumluluğunda Kusurun Değerlendirilmesi [Uzmanlık tezi]. İstanbul: Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu Başkanlığı; 1992.
• Kolusayın Ö, Koç S. Ölüm. Soysal Z, Çakalır C, editörler. Adli Tıp. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayınları; 1999. s. 93-151.
• Gök Ş, Soysal Z. Elektrik Akımlarının Canlı Organizmada Meydana Getirdiği Lezyonlar ve Bu Lezyonların Adli Tıp Açısından Değerlendirilmesi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayınları; 1983.
• Camps FE, Robinson AE, Lucas BB, Thomas FC. Gradwohl’s Legal Medicine. 3rd ed. Bristol: John Wright and Sons; 1976. Bengidal MS, Keskinkılıç B, Kuvan L, Odabaşı O, Bengidal S. Acil Servislerde Adli Hekimlik. Sted. 2001; 10(7): 264-6. Hancı H. Malpraktis, Tıbbi Girişimler Nedeni ile Hekimin Ceza ve Tazminat Sorumluluğu. Ankara: Seçkin Matbaası; 200
• Albek E, Soysal Z, Eke M. İatrojenik hastalıklarla ilgili adli tıp sorunları. Soysal Z, Çakalır C, editörler. Adli Tıp. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayınları; 199 s. 61-71. Fincancı ŞK. Biçer Ü. TTB-ATUD İnsan Hakları İhlallerinin Önlenmesine Yönelik Adli Tıp Eğitim Projesi. Adli Tıp Bülteni. 1997; 2(2): 71-80.
• Çolak B, Biçer Ü, Gündoğmuş NG, Etiler N. Kocaeli İlinde Adli Görev ve Pratisyen Hekimler. Adli Tıp Dergisi. 2001; 15(2): 36-45.
• Büken B, Erkol Z, Büken E. Bolu ve Düzce Bölgesindeki Hekimlerin Adli Rapor Tanzimi ve Standart Adli Rapor Formlarına Yaklaşımı. Adli Bilimler Dergisi. 2004; 3(2): 455