Öz
Today, traditional political communication is being replaced
by online political communication. For successful online political
communication, the effective and correct use of social networks is of utmost
importance. In this context, political actors use their personal accounts in
social networks to create their own candidate images and interact with voters.
In Instagram, Turkey is one of the most important online political
communication social networks in terms of the number of online users increasing
every day and the frequency of use. In this study, it is aimed to reveal how
and effective to what extent political leaders use their Instagram accounts. In
this direction, all the posts made by Recep Tayyip Erdoğan, leader of the
ruling party, and Kemal Kılıçdaroğlu, leader of the opposition party, on
Instagram were subjected to content analysis. Frequency distributions, mean,
standard deviation, correlation, Mann Withney U and Kruskal Wallis H tests were
used in the analysis of the data obtained. It has been observed that the
political actors in Turkey can not benefit from the opportunities of the online
political communication. As a conclusion, it has been revealed that the
political actors in Turkey can not yet comprehend the online political
communication features and the effects of interaction opportunities and they
are trying to use it unidirectionally, in the same way as they use traditional
mass media.
Anahtar Kelimeler
Political Communication Instagram Online Political Communication Content Analysis
Kaynakça
- AKAR, Emre (2011). Sosyal Medya Pazarlaması: Sosyal Web’te Pazarlama Stratejileri, Ankara: Efil Yayınları.
- AKYAZI, Ayşenur (2019). “Mahremiyetin Dönüşümü: Ünlülerin Instagram Paylaşımları Üzerine Bir Araştırma”, Gaziantep University Journal of Social Sciences, 18 (1), s.197-216.
- AZİZ, Aysel. (2007). Siyasal İletişim, Ankara: Nobel Yayınları.
- BAYKAL, Deniz. (1970). Siyasal Katılma, Ankara: A.Ü.S.B.F. Yayınları.
- BİLGİN, Nuri (2006). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi Teknikler ve Örnek Çalışmalar, Ankara: Siyasal Kitabevi.
- CHRİSTAKİS, Nicholas A. ve FOWLER, James H. (2012). Sosyal Ağların Şaşırtıcı Gücü Ve Yaşantımızı Biçimlendiren Etkisi, (Çev: Derya Yüksel .) İstanbul: Varlık Yayınları.
- ÇAKIR, Hamza ve TUFAN, Seda (2016). “Siyasal İletişim Sürecinde Sosyal Medya: Türkiye’de Siyasi Liderlerin Instagram Kullanım Pratikleri Üzerine Bir İnceleme”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2, s.7-22.
- DOĞAN, Adem, ERTAN, Tülay (2016). “Sı̇yasal İletı̇şı̇m Aracı Olarak Abd Başkanlık Seçı̇mlerı̇nde Twı̇tter’ın Kullanımı: Hillary Clinton Ve Donalt Trump Örneğı̇”, Atatürk İletişim Dergisi, 11, s.139-158
- GÜÇDEMİR, Yeşim ve GÖKSU, Oğuz (2015). Sosyal Medyanın Siyasal İletişim Aracı Olarak Kullanımı: Barack Obama’nın 2012 Başkanlık Seçim Kampanyası İle Recep Tayyip Erdoğan’ın 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçim Kampanyasının İncelenmesi, (Editör), F. Aydoğan, İletişim Çalışmaları, İstanbul: Der’in Yayınları, s.45-61.
- KASSARJIAN, Harold (1977), “Content Analysis in Consumer Research”, Journal of Consumer Research, 4 (1), p.8-18.
- KENTEL, Ferhat. (1991). “Demokrasi, Kamuoyu Ve İletişime Dair”, Birikim Dergisi, 30, s.35-55 .
- KUTLU, Ömer. (2018). Siyasal İletişimde Olumsuz Reklam Kullanımı. Ankara: Gece Kitaplığı.
- KUTLU, Ömer. (2019). Çevrimiçi Siyasal İletişim, (Editör), Mestan Küçük, Çevrimiçi İletişim ve Yansımaları, Ankara: Gece Kitaplığı, s.111-137.
- OKTAY, Mahmut (1991). “Demokratik Sürecin Sağlıklı İşleyişi Açısından Siyasal İletişimde Sosyal Sorumluluk Meselesi”, Marmara İletişim Dergisi, 2, 75-11.
- ÖZKAN KUTLU, Tezcan (2013). Sosyal Medya ve Sosyal Medyanın Dili, (Editör), İncilay Cangöz, Medyada dil Kullanımı. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
- ÖZKAN KUTLU, Tezcan (2016). Sosyal Medya, (Editör), Halil İbrahim Gürcan. İnternet Yayıncılığı, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını
- SOTİROVİC, Mira. ve MCLEOD , Jack. M. (2004). Knowledge As Understanding: The Information Processing Approach To Political Learning, (Ed.), Lydae Lee Kaid, Handbook Of Political Communication Research, London: Lawrence Erlbaum Associates, s.357-394
- ABACHNİCK, Barbara ve FİDELL, Linda (2013). Using Multivariate Statistics (sixth ed.), Boston: Pearson.
- USLU, Karahan Zeynep, (1996). “Siyasal İletişim Ve 24 Aralık 1995 Genel Seçimleri”, Yeni Türkiye Dergisi, 11, s.790-802.
- WE ARE SOCİAL ve HOOTSUİT (2019). Digital 2019 in Turkey , https://dijilopedi.com/2019-turkiye-internet-kullanim-ve-sosyal-medya-istatistikleri/, Erişim Tarihi: 03.03.2019
- WEBER, Robert (1989), Basic Content Analysis, London: Sage.
- YILDIRIM, Ali ve ŞİMŞEK, Hasan (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin.
SİYASAL İLETİŞİMDE INSTAGRAM KULLANIMI: TÜRKİYE’DE LİDERLERİN INSTAGRAM KULLANIM PRATİKLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA
Öz
Günümüzde geleneksel siyasal iletişim
yerini çevrimiçi siyasal iletişime bırakmaktadır. Başarılı bir çevrimiçi
siyasal iletişim için sosyal ağların etkin ve doğru bir biçimde kullanılması
büyük önem taşımaktadır. Bu bağlamda siyasi aktörler sosyal ağlardaki kişisel
hesaplarını kendi aday imajlarını oluşturmada ve seçmenlerle etkileşim kurmakta
kullanmaktadırlar. Instagram’da Türkiye her gün artan kullanıcı sayısı ve
kullanım sıklığı açısından çevrimiçi siyasal iletişimdeki sosyal ağların en
önemlilerinden biridir. Bu çalışmada, siyasal liderlerin Instagram hesaplarını
nasıl ve ne derece etkin kullandıklarının ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Bu
doğrultuda iktidar ve ana muhalefet liderleri olan Recep Tayyip Erdoğan ve
Kemal Kılıçdaroğlu’nun Instagram’da yaptıkları tüm paylaşımlar içerik analizine
tabi tutulmuştur. Elde edilen verilerin analizinde frekans dağılımları,
ortalama, standart sapma, korelasyon, Mann Withney U ve Kruskal Wallis H
testleri kullanılmıştır. Türkiye’deki
siyasal aktörlerin çevrimiçi siyasal iletişimin sunduğu fırsatlardan
yararlanamadığı görülmektedir. Sonuç olarak Türkiye’deki siyasal aktörlerin
çevrimiçi siyasal iletişimin özelliklerini ve etkileşim imkanlarının
sağlayabileceği etkileri henüz kavrayamadıkları, geleneksel kitle iletişim
araçlarını nasıl kullanıyorlarsa aynı şekilde tek yönlü olarak kullanmaya
çalıştıkları ortaya konulmuştur.
Anahtar Kelimeler
Siyasal İletişim Instagram Çevrimiçi Siyasal İletişim İçerik Analizi
Kaynakça
- AKAR, Emre (2011). Sosyal Medya Pazarlaması: Sosyal Web’te Pazarlama Stratejileri, Ankara: Efil Yayınları.
- AKYAZI, Ayşenur (2019). “Mahremiyetin Dönüşümü: Ünlülerin Instagram Paylaşımları Üzerine Bir Araştırma”, Gaziantep University Journal of Social Sciences, 18 (1), s.197-216.
- AZİZ, Aysel. (2007). Siyasal İletişim, Ankara: Nobel Yayınları.
- BAYKAL, Deniz. (1970). Siyasal Katılma, Ankara: A.Ü.S.B.F. Yayınları.
- BİLGİN, Nuri (2006). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi Teknikler ve Örnek Çalışmalar, Ankara: Siyasal Kitabevi.
- CHRİSTAKİS, Nicholas A. ve FOWLER, James H. (2012). Sosyal Ağların Şaşırtıcı Gücü Ve Yaşantımızı Biçimlendiren Etkisi, (Çev: Derya Yüksel .) İstanbul: Varlık Yayınları.
- ÇAKIR, Hamza ve TUFAN, Seda (2016). “Siyasal İletişim Sürecinde Sosyal Medya: Türkiye’de Siyasi Liderlerin Instagram Kullanım Pratikleri Üzerine Bir İnceleme”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2, s.7-22.
- DOĞAN, Adem, ERTAN, Tülay (2016). “Sı̇yasal İletı̇şı̇m Aracı Olarak Abd Başkanlık Seçı̇mlerı̇nde Twı̇tter’ın Kullanımı: Hillary Clinton Ve Donalt Trump Örneğı̇”, Atatürk İletişim Dergisi, 11, s.139-158
- GÜÇDEMİR, Yeşim ve GÖKSU, Oğuz (2015). Sosyal Medyanın Siyasal İletişim Aracı Olarak Kullanımı: Barack Obama’nın 2012 Başkanlık Seçim Kampanyası İle Recep Tayyip Erdoğan’ın 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçim Kampanyasının İncelenmesi, (Editör), F. Aydoğan, İletişim Çalışmaları, İstanbul: Der’in Yayınları, s.45-61.
- KASSARJIAN, Harold (1977), “Content Analysis in Consumer Research”, Journal of Consumer Research, 4 (1), p.8-18.
- KENTEL, Ferhat. (1991). “Demokrasi, Kamuoyu Ve İletişime Dair”, Birikim Dergisi, 30, s.35-55 .
- KUTLU, Ömer. (2018). Siyasal İletişimde Olumsuz Reklam Kullanımı. Ankara: Gece Kitaplığı.
- KUTLU, Ömer. (2019). Çevrimiçi Siyasal İletişim, (Editör), Mestan Küçük, Çevrimiçi İletişim ve Yansımaları, Ankara: Gece Kitaplığı, s.111-137.
- OKTAY, Mahmut (1991). “Demokratik Sürecin Sağlıklı İşleyişi Açısından Siyasal İletişimde Sosyal Sorumluluk Meselesi”, Marmara İletişim Dergisi, 2, 75-11.
- ÖZKAN KUTLU, Tezcan (2013). Sosyal Medya ve Sosyal Medyanın Dili, (Editör), İncilay Cangöz, Medyada dil Kullanımı. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
- ÖZKAN KUTLU, Tezcan (2016). Sosyal Medya, (Editör), Halil İbrahim Gürcan. İnternet Yayıncılığı, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını
- SOTİROVİC, Mira. ve MCLEOD , Jack. M. (2004). Knowledge As Understanding: The Information Processing Approach To Political Learning, (Ed.), Lydae Lee Kaid, Handbook Of Political Communication Research, London: Lawrence Erlbaum Associates, s.357-394
- ABACHNİCK, Barbara ve FİDELL, Linda (2013). Using Multivariate Statistics (sixth ed.), Boston: Pearson.
- USLU, Karahan Zeynep, (1996). “Siyasal İletişim Ve 24 Aralık 1995 Genel Seçimleri”, Yeni Türkiye Dergisi, 11, s.790-802.
- WE ARE SOCİAL ve HOOTSUİT (2019). Digital 2019 in Turkey , https://dijilopedi.com/2019-turkiye-internet-kullanim-ve-sosyal-medya-istatistikleri/, Erişim Tarihi: 03.03.2019
- WEBER, Robert (1989), Basic Content Analysis, London: Sage.
- YILDIRIM, Ali ve ŞİMŞEK, Hasan (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2019 |
| Gönderilme Tarihi | 24 Nisan 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 2 |
