KÜLTÜR VE HALKLA İLİŞKİLER İLİŞKİSİ: HALKLA İLİŞKİLER AKADEMİSYENLERİNİN ALANA İLİŞKİN DEĞERLENDİRMELERİ

Yıl 2021, Cilt: 9 Sayı: 2, 725 - 755, 30.09.2021

Pınar Güner Koçak Mustafa Akdağ

https://doi.org/10.19145/e-gifder.917199

Öz

Kültür genel olarak tüm yaşayış şeklini, inançları, gelenek ve görenekleri kapsayan bir kavramdır. İletişim vasıtasıyla aktarılır ve sürdürülür. Bu sebeple iletişim bilimleri içinde oldukça önemli bir yeri bulunmaktadır. Halkla ilişkiler faaliyetlerinin başarısında hedef kitlenin inançları, değerleri, normları, örf ve adetleri, gündelik yaşayış şekilleri özetle kültürü oldukça önemli olmaktadır. Bu sebeple kültürün halkla ilişkiler ile ilişkisinin incelenmesi bu araştırmanın konusunu oluşturmaktadır. Bu kapsamda halkla ilişkiler ve kültür arasında nasıl bir ilişki bulunduğu çalışmanın temel problemi olarak somutlaştırılmaktadır. Bu bağlamda kültür ve halkla ilişkiler arasındaki ilişkiden hareket edilerek, Türk kültürünün ve dinamiklerinin halkla ilişkiler faaliyetleri üzerindeki etkisi, Türk kültürünün iletişim yapısının Doğu ve Batı toplumlarıyla benzerlik ve farklılıklarının ortaya konulması da amaçlanmıştır. Halkla ilişkiler ile kültür arasındaki ilişkiyi tespit etmek amacıyla Türkiye’de halkla ilişkiler alanında eğitim veren akademisyenlerin algılarını, bilgilerini ve deneyimlerini birinci ağızdan elde edilen veriler çerçevesinde anlamlandırmak için uzman görüşme analizi ve yarı yapılandırılmış mülakat tekniği kullanılarak betimleyici bir çalışma yapılmıştır. Sonuç olarak kültürün halkla ilişkiler faaliyetlerinde belirleyici olduğu, yürütülen faaliyetlerin şekillenmesinde, uygulayıcıların tercih ettikleri medya ve mesaj stratejilerinin belirlenmesinde etkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Türk kültürünün iletişim yapısının, ülkenin siyasi, ekonomik, sosyal ve kültürel koşullarına göre şekillendiğini ve farklı ülkelerle ve kültürlerle kıyaslama yapıldığında öncelikle bu koşulların farklılığını göz önünde bulundurarak bir değerlendirme yapılması gerekliliği ortaya çıkmaktadır. Ayrıca halkla ilişkilerdeki en ideal yöntem olarak düşünülen iki yönlü simetrik iletişim yapısının her toplumda ve kültürde aynı şekilde işlemeyeceği de elde edilen çıktılardandır.

Anahtar Kelimeler

Kültür, Toplumsal Kültür, Halkla İlişkiler, Halkla İlişkiler Akademisyenleri

RELATIONSHIP WITH CULTURE AND PUBLIC RELATIONS: EVALUATIONS OF PUBLIC RELATIONS ACADEMICS ABOUT THE FIELD

Öz

Culture, in general, is a concept that encompasses all life styles, beliefs, traditions and customs. It is transmitted and maintained through communication. For this reason, it has an important place in communication sciences. In the success of public relations activities, the beliefs, values, norms, customs and customs of the target audience, In summary, culture is very important. For this reason, the study of the relationship between culture and public relations is the subject of this study. In this context, how the relationship between public relations and culture is concretized as the main problem of the study. In this context, it is aimed to reveal the effects of Turkish culture and dynamics on public relations activities, the similarities and differences of the communication structure of Turkish culture with Eastern and Western societies, based on the relationship between culture and public relations. In order to determine the relationship between public relations and culture, a descriptive study was conducted using expert interview analysis and semi-structured interview technique to make sense of the perceptions, knowledge and experiences of academicians training in the field of public relations in Turkey within the framework of first-hand data. As a result, it is concluded that culture is determinant in public relations activities, it is effective in shaping the activities carried out and determining the media and message strategies preferred by the practitioners. The communication structure of Turkish culture is shaped according to the political, economic, social and cultural conditions of the country, and when compared with different countries and cultures, it is necessary to make an evaluation considering the difference of these conditions. It is also one of the results obtained that the two-way symmetrical communication structure, which is the most ideal method in public relations, will not work in the same way in every society and culture.

Anahtar Kelimeler

Culture, Social Culture, Public Relations, Public Relations Academics.

Kaynakça

• Akdağ, Mustafa, Güner Koçak, Pınar (2018). Bibliometric Analysis on Personal Influence Model as a Public Relations Model. (Editörler) Bayram. O. Aydın, Emine Şahin ve Özlem Duğan. Public Relations and Advertising Theories: Concepts and Practices, Berlin: Peterlang, s.13-37.
• Aziz, Aysel (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri (10. Basım), Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Baltacı, Ali (2019). Nitel Araştırma Süreci: Nitel Bir Araştırma Nasıl Yapılır?, Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 368-388.
• Barutçugil, İsmet (2011). Kültürler Arası Yönetim (1. Baskı). İstanbul: Kariyer Yayıncılık
• Becerikli, Sema Yıldırım (2005).Uluslararası Halkla İlişkiler (1. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları
• Becerikli, Sema Yıldırım (2008). Ve halkla İlişkiler Şeytanın Avukatlığından Arabuluculuğa; Bir Disiplinin Eleştirel Analizi (1. Baskı). Ankara: Karınca Yayınları.
• Botan, Carl (1992). International Public Relations: Critique and Reformulation, Public Relations Review, 18 (2), 149-159
• Culbertson, Hugh and Chen, Ni (1996). International Public Relations: A comparative Analysis. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
• Curtin, Patricia A. and Gaither, T. Kenn (2007). International Public Relations: Negotiating, Culture, İdentity and Power. Sage Pub, USA.
• Dhanesh, Ganga S. and Sriramesh, Krishnamurthy M. (2017). Culture and Crisis Communication: Nestle India's Maggi Noodles Case, Journal of International Management, 24 (3), 204-214.
• Garcia, Cesar (2016). De-Westernizing Public Relations: a Comparative Analysis of Culture and Economics Structure in China and Mexico, Asia Pacific Public Relations Journal, 17 (2), 9-27.
• Grunig, James and Grunig, Larissa (2009). Public Relations in the United States: A Generation Of Maturation. (Ed.) K. Sriramesh ve D. Vercic. Global Public Relations Handbook (2.Baskı) Newyork and London: Routledge. s. 680-714.
• Karasar, Niyazi (2019). Bilimsel Araştırma Yöntemi Kavramlar İlkeler Teknikler (34. Baskı), Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kartarı, Asker (2016). Kültür, Farklılık ve İletişim-Kültürlerarası İletişimin Kavramsal Dayanakları (2. Basım), İstanbul: İletişim Yayınları.
• Kent, Michael and Taylor Maureen (2011). How Intercultural Communication Theory Informs Public Relations Practice in Global Settings. (Ed.) Bardhan, N. ve Weaver, C. K. Public Relations in Global Cultural Contexts. Newyork and London: Routledge. s.50-76.
• Krıyantono, Rachmat and Mckenna, Bernard (2017). Developing a Culturally-Relevant Public Relations Theory for Indonesia, Jurnal Komunikasi Malaysian Journal of Communication, 33(1), 1-16.
• Merriam, Saharan, B. (2018). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber (3. Baskı) (Çev. Ed. Selahattin Turan). Ankara: Nobel Yayınları.
• Nişancı, Zehra Nuray (2012). Toplumsal Kültür-Örgüt Kültürü İlişkisi ve Yönetim Üzerine Yansımaları, Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 1 (1), 1279-1293.
• Sriramesh, Krishnamurthy M. (2009). The Relatıonshıp Between Culture and Publıc Relatıons. (Ed.) K. M. Sriramesh ve D. Vercic Global Public Relations Handbook (2. Baskı). Newyork and London: Routledge, s. 52-67.
• Sriramesh, Krishnamurthy M. (2009). Globalisation and public relations: The past, present, and the future. PRism, 6(2), 1-11.
• Sriramesh, Krishnamurthy and Grunig, Edward James and Buffington, Jody (2005). Kurumsal Kültür ve Halkla İlişkiler. (Ed.) James E. Grunig, Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik (1. Baskı) (Çev. Elif Özsayar). İstanbul:Rota Yayıncılık, s.603-621.
• Sriramesh, Krishnamurthy and White, John (2005). Toplum Kültürü ve Halkla İlişkiler. (Ed.) James E. Grunig, Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik (1. Baskı) (Çev. Elif Özsayar). İstanbul: Rota Yayıncılık, s.623-640.
• Taylan, Ahmet (2015). Nitel ve Nicel Araştırmalarda Evren ve Örneklem Seçimi ve Sorunlar. (Ed.) Besim Yıldırım, İletişim Araştırmalarında Yöntemler Uygulama ve Örneklerle, Konya: Literatürk Academia Yayıncılık, s.47-83.
• Tonus, Hatice Zümrüt (2012). Uluslararası İşletmelerde İnsan Kaynakları Yönetimi. (Ed.) İ. Özalp Uluslararası İşletmecilik, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını, No.1560. s. 56-77.
• Vasquez, Gabriel M. and Taylor Maureen (1999). What Cultural Values Influence American Public Relations Practitioners?. Public Relations Review, 25 (4), 433-449.
• Verčıč, Dejan and Grunig, Larissa and Grunig, James E. (1996). Global and Specific Principles of Public Relations: Evidence from Slovenia. (Eds) Culbertson H. M. and Chen N. International Public Relations; A Comparative Analysis. USA: Lawrance Erlbaum Associates, s. 31-65.
• Yeo, Su Lin and Pang, Augustine (2016). Asian Multiculturalism in Communication: Impact of Culture in the Practice of Public Relations in Singapore, Public Relations Review, 43, 112-122.