DİJİTAL MEDYADA SOSYALLEŞME ÜZERİNE BİR ANALIZ VE BİR KAVRAM DENEMESİ OLARAK SİHİRLİ AYNA YAKLAŞIMI

Yıl 2023, Cilt: 11 Sayı: 2, 1621 - 1653, 30.09.2023

Ayşe Gül Soncu , Şeyma Altıkardeş

https://doi.org/10.19145/e-gifder.1336974

Öz

Dijital medyanın hayatı renklendiren tavrı onun “sosyal medya” adıyla anılmasına vesile olsa da aslında bireyi sosyalleştiren bir unsur olarak değerlendirilememektedir. Bu durumda araştırmanın temel problemi, sosyal medya adıyla anılan bu mecraların kullanıcıları üzerinde gerçek bir sosyalleşme etkisi oluşturup oluşturmadığı üzerine odaklanmaktadır. Dijital medyadaki sosyalleşme kavramı Baudrillard’ın Simülasyon Kuramı üzerinden irdelenirken aynı zamandan Cengiz Anık’ın Birey, Toplum ve Bilgi Üçgenindeki Epistemik Modelle de bilginin bireylere sirayeti aktarılmaya çalışılmaktadır. Araştırmanın amacı, bu mecralardaki sosyalleşmenin gerçek bir sosyalleşme olmadığı yalnızca simülasyon olduğunu göstermektedir. Simülasyonun en bariz örneklerini içermesi sebebiyle çalışma alanı olarak Instagram seçilmiştir. Bireylerin bu mecralarda sosyalleşmemesi herhangi bir etki altında kalmadıkları anlamına gelmemektedir. Kullanıcıların bu alanda maruz kaldıkları etki “sihirli ayna” kavramı ile açıklığa kavuşturulmaya çalışılmaktadır. Bireylerin, Instagram gibi enformasyon paylaşım platformlarında sosyalleşmediği yalnızca kendilerine iyi gelen ve duymak istediklerini duymalarını sağlayan bir sihirli aynaya da vakit geçirdikleri yaklaşımı dijital etnografi yöntemi ile ortaya konmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Dijital medya, Enformasyon Paylaşım Platformları, Sihirli Ayna, Simülasyon

Kaynakça

• ADIGÜZEL, Y. (2010). İletişim Sosyolojisi. İstanbul: istanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi.
• ANIK, C. (2006). Bilgi Sosyolojisine Göre Bilginin İşlevi ve Bir Model Denemesi. Bilig / Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi(39), 1-29.
• ANIK, C. (2014). İletişim Sosyolojisi Kuramsal temeller. İstanbul: Derin yayınları.
• ANIK, C. (2014). İletişim Sosyolojisi Kuramsal Temeller. İstanbul: Derin Yayınları.
• ANIK, C. (2014). İletişim Sosyolojisi Kuramsal Temeller. İstanbul: Derin Yayınları.
• ANIK, C. (2020). İletişim Bilimine Dair Paradigmaların İşlemezliği. C. Anık, & C. Anık (Dü.) içinde, Dijital Medyanın Ekonomi Politiği (s. 117-164). İstanbul: Nobel Yayıncılık.
• ANIK, C., & Kurt, M. C. (2021). Bireyden Topluma Dilin İşlev ve Özellikleri. Aksaray İletişim Dergisi, 3(1), 165-181.
• ANIK, C., Kırık, A. M., & Soncu, A. G. (2017). Sosyal Medyanın Göstergebilimsel Dili: Emojiler. AJIT-e: Online Academic Journal of Information Technology, 8(26), 41-54.
• AZİZ, A. (1982). Toplumsallaşma ve kitlesem iletişim. Ankara: Ankara Üniversitesi Basın-Yayın Yüksek Okulu Yayınları.
• BAUDRİLLARD, J. (2020). Simülakrlar ve Simülasyon. (O. Adanır, Dü.) Ankara: Doğu Batı Yayınları.
• BERGER, P. L., & Luckman, T. (1966). The Social Construction of Reality: A Treatise in the Sociology of Knowledge. Socialization: The Internalization of Reality. Randomhouse.