Modern Halkla İlişkiler Anlayışının Tarihsel Kökenlerine Eleştirel Bir Bakış Ve Güncel Kampanya Örnekleri Üzerinden Bir Değerlendirme

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 1, 32 - 59, 25.06.2020

Kenan Demirci

Öz

Bu çalışma, halkla ilişkiler kampanyacılığının Amerika Birleşik Devletleri temelli tarihsel örneklerinin eleştirisi ve güncel kampanyalar üzerindeki etkilerine odaklanmaktadır. Bu bağlamda güncel kampanya örneklerinin bahsedilen kampanyacılık anlayışını aşma potansiyelleri ve bu durumun demokratik toplum açısından halkla ilişkiler uygulamasını geliştirici özelliklerinin tartışılması çalışmanın temel amacıdır. Bu kapsamda çalışmada önce bir asırdan uzun bir tarihe sahip olan halkla ilişkiler anlayışını oluşturan tarihsel, toplumsal ve ekonomik özellikler üzerinde durulmaktadır. Bu özellikler ışığında Ivy Lee ve Edward Bernays’ın halkla ilişkiler alanında temel kabul edilen kampanya örnekleri tartışılmakta ve toplumsal yarar kavramını göz ardı ettikleri gerekçesiyle eleştirilmektedir. Sonrasında çalışmada halkla ilişkilerin tam tersi bir bakış açısı içerisinde toplumsal yararı gözeterek demokratik topluma katkı sunma potansiyeli vurgulanmaktadır. Tartışmanın somutlaştırılabilmesi açısından çalışmada son yıllarda önemli iki kampanya örneği olan “The People’s Seat” ve “Save Your Country” kampanyaları örnek olay tekniğiyle analiz edilmektedir. Çalışma sonucunda halkla ilişkiler uygulaması toplum yararı kavramını odağına aldığında, topluma faydalı sonuçlar elde edilebildiği düşüncesinin bu kampanya örnekleriyle somutlaştığı ortaya konulmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Halkla ilişkiler tarihi, halkla ilişkiler kampanyaları, örnek olay, Edward Bernays, Ivy Lee

Kaynakça

• Berman, M. (1994). Katı Olan Her Şey Buharlaşıyor. (Çev. Ü. Altuğ ve B. Peker). İstanbul: İletişim.
• Bernays, Edward L. (1961), Crystallizing Public Opinion, New York: Liveright Publishing Corporation.
• Burkart, R. (2009). Habermas ve Halkla İlişkiler Üzerine. F. Keskin, ve BP Özdemir (Ed.). Halkla İlişkiler Üzerine: Disiplinlerarası Bir Alanın yönelimleri, içinde (199-210.ss.) Ankara: Dipnot.
• Calhoun, C. J. (Ed.). (1992). Habermas and the public sphere. USA: MIT Press.
• Dahlgren, P. (2005). The Internet, Public Spheres, And Political Communication: Dispersion And Deliberation. Political communication, 22(2), 147-162.
• Demirci, K. (2018). Halkla İlişkiler 1900’lerden 2000’lere Demokrasi Perspektifinden Bir Değerlendirme. Ankara: Ütopya.
• European Union, (2019). Best of 2017. https://eu-pr.excellence-awards.com/winnerlist/best-of-2017/
• Ewen, S. (1996). PR! A Social History of Spin. New York: Basic Books.
• Habermas, J. (2001). 'Ideoloji'olarak teknik ve bilim. (Çev. Mustafa Tüzel). İstanbul: Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık
• Habermas, J. (2009), Kamusallığın Yapısal Dönüşümü, (Çev. Tanıl Bora ve Mithat Sancar), İstanbul: İletişim
• Hallahan, K. (2000). Inactive Publics: The Forgotten Publics in Public Relations. Public Relations Review, 26(4), 499-515.
• John, Burton St. (2006). The Case For Ethical Propoganda With a Democracy: Ivy Lee’s Successful 1913-1914 Railroad Rate Campaign. Public Relations Review, 32, 221-228.
• L’Etang, J. (2008). Writing Pr History: Issues, Methods amd Politics. Journal of Communication, 12(4), 319-335.
• Laclau, E. ve Mouffe, C. (2008), Hegemonya ve Sosyalist Strateji, (Çev.Ahmet Kardam). İstanbul: İletişim.
• Louw, E. (2005). The Media and Political Process. London: Sage.
• Mayhew, L. H. (1997). The New Public: Professional Communication And The Means Of Social Influence. Cambridge University Press.
• Mediacat, (Haziran 2019). United Nation’s People Seat. https://mediacat.com/wp-content/uploads/2019/06/peoples-seat.jpg.
• Mediaweekawards, (Tarihsiz). The People’s Seat Inspiring Action on Climate Change. Erişim tarihi 20 Şubat 2020, https://www.mediaweekawards.co.uk/finalists/the-peoples-seat-inspiring-action-on-cli/.
• Offe, C. (2011). Crisis and Innovation of Liberal Democracy: Can Deliberation Be Instituonalised?. Czech Sociological Review, 4 (3), 447-472.
• Pearson, R. (1992). Perspectives İn Public Relations History. Toth, E. and Heath, R. (Ed.) Rhetorical and Critical Approaches to Public Relations, içinde, (104-121.ss.) Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
• Primegroup (Tarihsiz), Serve Your Country. Erişim tarihi 20 Şubat 2020, https://primegroup.com/case-study/serve-your-country/
• Punch, Keith (2011). Sosyal Araştırmalara Giriş Nicel ve Nitel Yaklaşımlar. (Çev. Dursun Bayrak, H. Bader Arslan, Zeynep Akyüz). Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Russell, K. M. (2009). Understanding Ivy Lee’s declaration of principles: U.S. newspaper and magazine coverage of publicity and press agentry, 1865–1904. Public Relations Review, 35, 91-101.
• Sommerfeldt, E. J. (2013). The civility of social capital: Public relations in the public sphere, civil society, and democracy. Public Relations Review, 39(4), 280-289.
• Tim, P. V. (2011). Explaining the Origins of Public Relations: Logics of Historical Explanation. Journal of Public Relations Research, 23(2), 119-140
• Tye, L. (2002). The Father of Spin Edward L. Bernays& The Birth of Public Relations, USA: Picador.
• Urry, J. (1995). Örgütlü Kapitalizmin Sonu. Stuart Hall ve M. Jacques (Ed.). Yeni Zamanlar. İçinde (95-104.ss.) İstanbul: Ayrıntı.
• Wang, J. (2007). Telling the American story to the world: The purpose of US public diplomacy in historical perspective. Public Relations Review, 33(1), 21-30.
• Wynddam, G. (19 Haziran 2019). Cans Leons Pr Winners 2019 Kaynak. https://www.contagious.com/news-and-views/cannes-lions-pr-winners-2019.
• Yang, A. ve Taylor, M. (2013), The Relationship Between the Professionalization of Public Relations, societal Social Capital and Democracy: Evidence From a Cross-National Study. Public Relations Review, 39, 257-270.