In this study the short and the long run relationships between export performance and real effective exchange rate changes in Turkey are investigated using the quarterly data sets covering the period of 1995-2012. The other factors that are expected to affect export performance such as wage, foreign income, productivity, trend GDP and exchange rate volatility are also added to the model. The ARDL bounds testing approach is performed in the estimation process and the causalities among these variables in the model are determined based on the estimated ARDL models. The empirical results reveal that the variables of interest are cointegrated. Real effective exchange rate coefficient is significantly positive in the short run whereas negative in the long run and exchange rate volatility has no significant effect on export performance in contrast with theoretical expectations. Other evidences indicate that Turkey’s export boom in the period examined can be explained by wages, productivity and world demand, rather than exchange rate changes. Consequently, these findings highlight that the policies depressing wages, stimulating high productivity and facilitating foreign market access can help export sectors increase their performance and competitiveness in Turkey
Bu çalışmada Türkiye’de ihracat performansı ile reel efektif döviz kuru değişmeleri arasındaki kısa ve uzun dönemli ilişkiler, 1995-2012 dönemi üçer aylık veriler kullanılarak incelenmiştir. İhracat performansını etkilemesi beklenen ücret, yurtdışı gelir, verimlilik, GSYH trendi ve döviz kuru oynaklığı gibi başka faktörler de modele eklenmiştir. Çalışmanın analiz kısmında ARDL sınır testi yaklaşımı izlenmiş ve tahmin edilen ARDL modellerine göre değişkenler arasındaki nedensellik ilişkileri araştırılmıştır. Ulaşılan sonuçlar, incelenen değişkenlerin eşbütünleşik olduğunu göstermektedir. İhracat performansına ilişkin olarak, teorik beklentilerin aksine, reel efektif döviz kuru katsayılarının anlamlı bir biçimde kısa dönemde pozitif uzun dönemde ise negatif olduğu ve döviz kuru oynaklığının anlamlı bir etkisinin olmadığı belirlenmiştir. Diğer bulgular, Türkiye’de ele alınan dönemde yaşanan ihracat artışlarının döviz kuru değişmelerinden çok ücret, verimlilik ve yurtdışı talep ile açıklanabileceğini göstermektedir. Buna göre sonuç olarak, Türkiye’de ücretleri baskı altında tutan, verimlilik artışını teşvik eden ve yurtdışı piyasalara girmeyi kolaylaştıran politikaların, ihracat sektörlerinde performans ve rekabet artışları sağlayabileceği görülmektedir
Other ID | JA37VG55GZ |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | August 1, 2014 |
Published in Issue | Year 2014 Volume: 14 Issue: 3 |