Turizm Sektörü İstihdamının Eğitim Durumu ve İnsangücü Planlaması

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 1, 419 - 436, 01.06.2014

Yalın Kılıç

Öz

Turizm sektörü emek yoğun bir sektör olduğu için istihdam dostu bir yapı arz etmektedir. Bu nedenle ülke istihdamının artırılmasında ve işsizlik sorununun çözümünde büyük bir role sahiptir. Ancak sektördeki hizmet kalitesi de istihdam kalitesi ile doğru orantılı bir ilişki arz etmektedir. İstihdamın kalitesi de onun eğitim durumuna bağlıdır. Bu çalışmada turizm sektöründe çalışanların eğitim durumları çözümlenmiştir. Çözümleme TÜİK tarafından uygulanan 2011 yılı Hanehalkı İşgücü Anketi verilerine dayalı olarak yapılmıştır. 2011 yılı Hanehalkı İşgücü Anketi verileri değerlendirildiğinde turizm sektöründe çalışanların eğitim seviyesinin ülke ortalamasının altında olduğu görülmektedir. Ancak bu durum alt sektörler itibariyle farklılıklar göstermektedir. Çalışmanın sonuçlarının sektörde büyük bir önem arz eden insangücü planlaması çalışmalarına önemli bir katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Aynı zamanda bu çalışma, sektörün insan kaynağını yetiştirmekle sorumlu eğitim kurumlarının planlanmasında ve sektöre ilişkin politika geliştirmekle yükümlü birimlerin eylem planlarını oluşturmada faydalanacakları bir kaynak olabilir

Anahtar Kelimeler

Eğitim, Turizm, İnsangücü Planlaması, İstihdam

Kaynakça

• Becker, G. (1964). Human capital: A theoretical analysis with special reference to education. New York: Columbia University Press.
• Blaug, M. (1970). An introduction to the economics of education. Middlesex, England: Penguin Books. Ltd.
• EUROSTAT (2008). Pocketbooks, Tourism Statistics, European Commission. http://epp.eurostat.ec.europa.eu/cache/ITY_OFFPUB/KS-DS-08-001/EN/KS-DS-08- 001-EN.PDF. Erişim Tarihi: 19.12.2013.
• Grubb W. N. & Lazerson, M. (1975). Rally round the workplace: Continuities and fallacies in career education. Harvard Educational Review, 45 (4), 451-74.
• Güneş, İ. (1997). Türkiye’de turizm eğitim ve öğretiminin temel sorunları. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 8 (1), 99-105.
• Holman , D. & McClelland, C. (2011). Job quality in growing and declining economic sectors of the EU. European Commission Work and Life Quality in New and Growing Jobs. WALQING Project, SSH-CT-2009-24459 http://www.walqing.eu/fileadmin/download/external_website/Newsletters___policy_ briefs/WALQING_244597_WPaper2011.3_Del4.pdf. Erişim Tarihi: 20.12.2013.
• İçöz, O. (1991). Turizm sektörünün gelişmesinde insan unsurunun önemi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 2 (6), 15-18.
• Karamustafa, K. & İlhan, İ. (1994). Türk konaklama sektöründe personel eğitimi ve mevcut uygulamalara yönelik bir araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 5 (1), 43-47.
• Keiser, C. (1978). Tourism planning and development. Boston: CSI Publishing Company Inc.
• Knoll, M. (2009). From Kidd to Dewey: The origin and meaning of 'social efficiency'. Journal of CurriculumStudies, 41 (3), 361-391.
• Labaree, D. F. (2010). How Dewey lost: The victory of david snedden and social efficiency in the http://www.stanford.edu/~dlabaree/publications/How_Dewey_Lost.pdf. Tarihi: 5.7.2013. of American education. Erişim
• Lewin, K. M. (2008). Four decades of educational planning – retrospect and prospect. http://www.create- rpc.org/pdf_documents/Four_Decades_of_Educational_Planning.pdf. Erişim Tarihi: 5.7.2013.
• Lindsay, C. & McQuaid, R. W. (2004). Avoiding the ‘McJobs’: Unemployed job seekers and attitudes to service work. Work, Employment and Society, 18, 297-319.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2000). Turizm sektörünün ara kademe insangücü ihtiyacı ve turizm eğitimi araştırması. Ankara: MEB.
• Null, J. W. (2004), Social efficiency splintered: multiple meanings instead of the hegemony of one. Journal of Curriculum and Supervision, 19 (2), 99-124.
• OECD (2011), Studies on Tourism: Italy – Review of Issues and Policies, OECD Publishing, http://www.oecd-ilibrary.org/industry-and-services/oecd-studies-on-tourism- italy_9789264114258-en. Erişim Tarihi: 17.12.2013.
• OECD (2012). Tourism trends and policies. http://tiaontario.ca/uploads/2012%20- %20Tourism%20Trends%20and%20Policies.pdf. Erişim Tarihi: 13.12.2013.
• Olalı, H. (1982). Turizm Politikası ve Planlaması. Ege Üniversitesi Matbaası, İzmir.
• Öztaş, K. (1995). Turizmde kalifiye eleman açığı ve meslek yüksek okullarının etkinliğinin artırılması. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 6 (3), 92-100.
• Rostow, W. (1960). The stages of growth: A noncommunist manifesto. UK: Cambridge University Press.
• Rowley, G., Purcell, K., Richardson, M., Shackleton, R., Howe, S. & Whiteley, P. (2000). Employers skill survey: Case Study of the Hospitality Industry. Nottingham: DFEE. http://dera.ioe.ac.uk/15174/1/Employers%20skill%20survey%20-20case%20study%20- %20hospitality%20sector.pdf. Erişim Tarihi: 19.12.2013.
• Sarıışık, M. (2007). Turizm sektöründe meslek sahibi olmaya yönelten etkenler: meslek yüksekokulu öğrencilerine yönelik bir çalışma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 18 (2), 143-160.
• Schultz, T. (1961). Investment in human capital. American Economic Review, 51, 1-17.
• Snedden, D. (1912). The problem of vocational education. http://www.archive.org/details/vocationaleducat00cubbuoft. Erişim Tarihi: 5.7.2013.
• Szivas, E., Riley, M. & Airey, D. (2003). Labour mobility into tourism. Attraction and Satisfaction. Annals of Tourism Research, 30, 64-76.
• Timur, A. (1992). Turizm eğitiminin genel sorunları. Turizm Eğitimi Konferansı. Ankara: Turizm Bakanlığı.
• Turizm Bakanlığı (1989). Otelcilik ve turizm endüstrisinde işgücü araştırmaları. Ankara: Turizm Bakanlığı.
• Turizm Bakanlığı (1993). Turizm endüstrisi işgücü araştırması. Ankara: Turizm Bakanlığı.
• TÜİK (2011). Hanehalkı işgücü anketi. Ankara: TÜİK.
• Ünlü, İ. (1990). Turizm eğitimi sertifika programı. Turizm Yıllığı 1988-1989. Ankara: Türkiye Kalkınma Bankası.
• Ünlü, İ. (1991). Uzaktan eğitim teknolojisinin turizm eğitiminde kullanılması. Turizm Yıllığı 1990. Ankara: Türkiye Kalkınma Bankası.
• Ürger, S. (1992). Genel turizm bilgisi. Antalya: Akdeniz Üniversitesi Matbaası.
• Wirth, A. G. (1974). Issues in the vocational-liberal studies controversy (1900-1917): John Dewey vs the social efficiency philosophers. Studies in Philosophyand Education, 8 (3), 169-182.