Vergileme teorisinde sıklıkla tartışılan konulardan biri, vergi oranlarının yapısı ile kamu otoritesinin mali takdir yetkisi arasındaki ilişkidir. James M. Buchanan, devletin vergi koyma gücünün istismar edilmesini önlemek amacıyla anayasal düzeyde tek oranlı bir vergileme sisteminin benimsenmesini önermektedir. Buchanan’ın “Leviathan modeli” çerçevesinde geliştirdiği bu öneri, kamu otoritesinin gelir maksimizasyonu eğilimine karşı bireylerin mali özgürlüklerini korumayı hedeflemektedir. Artan oranlı ve çok oranlı vergi sistemlerinin ekonomik etkinliği bozduğu, tasarruf ve yatırım kararlarını çarpıttığı, siyasal süreçlerde popülist eğilimleri teşvik ettiği ileri sürülmektedir. Buna karşılık tek oranlı vergi yapısı; basitlik, tarafsızlık, öngörülebilirlik, yatay adalet, mali saydamlık ve anayasal denetim ilkeleriyle uyumlu bir yapı sunmaktadır. Ayrıca Ramseyan esneklik kuralına dayanan oran farklılaştırması da anayasal iktisat bakış açısından keyfîliğe açık bulunduğundan, Buchanan üniform genel tüketim vergilerini savunmaktadır. Bu bağlamda çalışmada, tek oranlı gelir vergisi ve üniform tüketim vergisinin anayasal maliye perspektifiyle nasıl gerekçelendirildiği analiz edilmektedir.
James M. Buchanan Kamu Tercihi Anayasal İktisat Üniform Tek Oranlı Vergi Önerisi
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İktisadi Düşünceler |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 1 Ağustos 2025 |
| Kabul Tarihi | 2 Ağustos 2025 |
| Erken Görünüm Tarihi | 8 Aralık 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 23 Aralık 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 17 Sayı: 3 (JAMES M. BUCHANAN (1919-2013) ÖZEL SAYISI) |