Matematik Öğretimine Yönelik Eğitsel Oyunların Özellikleri: IOS Uygulamalarındaki Dört İşlem Oyunları

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 14, 24.07.2017

Ayfer Alper

Öz

Matematik öğretiminde oyunla öğrenmeye yönelik IOS uygulamaları da matematik öğretmenleri tarafından yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmada App Store’daki “Dört İşlem” konularını içeren IOS oyunlarının özellikleri, öğretmen ve öğrencilerin bu oyunları eğitsel amaçla kullanıp kullanamayacakları incelenmiştir. Çalışmada App Store’dan indirilen ücretsiz 25 ipad oyunu çeşitli kriterlere göre değerlendirilmiştir. Buna göre oyunların eğlence ve eğitim kelimelerini yan yana getirmede güçlük çekildiği gözlenmiştir. İncelenen oyunların hiçbirinde sınıf düzeyinin bulunmadığı, çoğunluğunda zorluk düzeyi seçeneğinin olmadığı ve çoğunda geri bildirimin olmadığı sonuçları elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Oyun temelli öğrenme, Matematik eğitimi, IOS uygulamaları

Properties of Educational Games for Mathematics: IOS Applications for Arithmetic Operations

Öz

IOS Applications for game based Mathematic Education is also widely preferred from mathematic teachers. In this study IOS Applications for "Arithmetic Operations" were selected from App Store and they were analyzed in order to evaluate its usefulness for teachers and students. The twenty five free applications were selected and analyzed depending on some criteria. Accordingly, it has been observed that games have difficulty in bringing the words of entertainment and education side by side. It has been found that none of the games examined has a class level; the majority does not have a level of difficulty and not have any feedback.

Anahtar Kelimeler

Game based learning, Mathematic education, IOS applications

Kaynakça

• Akgün, E., Nuhoğlu, P., Tüzün, H., Kaya, G., & Çınar, M. (2011). Bir eğitsel oyun tasarım modelinin geliştirilmesi, Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 1(1), 41-61.
• Aksoy, N. C. (2010). Oyun destekli Matematik öğretimin ilköğretim 6. sınıf öğrencilerin kesirler konusundaki başarı, başarı güdüsü, öz-yeterlik ve tutumlarının gelişimlerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
• Altunay, D. (2004). Oyunla desteklenmiş matematik öğretiminin öğrenci erişisine ve kalıcılığa etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
• Aytekin, H. (2001). Okulöncesi eğitim programları içinde oyunun çocuğun gelişimine olan etkileri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya, Türkiye.
• Canbay, İ. (2012). Matematikte eğitsel oyunların 7.sınıf öğrencilerinin öz-düzenleyici öğrenme stratejileri, motivasyonel inançları ve akademik başarılarına etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
• Clark, A. C., & Ernst, J. V. (2009). Gaming in technology education. Technology and Engineering Teacher, 68(5), 21-26.
• Çömlekoğlu, G. (2001). Öğretmen adaylarının problem çözme becerilerine hesap makinesinin etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir, Türkiye.
• Deubel, P. (2006). Game on!. T.H.E. Journal Technological Horizons in Education, 33(6), 30-35.
• Dinçer, M. (2008) İlköğretim okullarında müziklendirilmiş matematik oyunlarıyla yapılan öğretimin akademik başarı ve tutuma etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu, Türkiye.
• Dönmez, N. B. (1992). Üniversite çocuk gelişimi ve eğitimi bölümü ve kız meslek lisesi öğrencileri için oyun kitabı. İzmir: Bayrak Matbaası.
• Duran, M., & Kaplan, A. (2014). Matematiksel kavramlarla geliştirilen “kelimeden kavrama” oyununa ilişkin öğrenci-öğretmen görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 15(2),155-173.
• Ebner, M., & Holzinger, A. (2007). Successful implementation of user-centered game based learning in higher education: An example from civil engineering. Computers & Education, 49, 873-890.
• Erdem, M., & Pala, F. K. (2011). Dijital oyun tercihi ve oyun tercih nedeni ile cinsiyet, sınıf düzeyi ve öğrenme stili arasındaki ilişkiler üzerine bir çalışma. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 53-71.
• Garris, R. Ahlers, R., & Driskell, J. (2002). Games, motivation and learning: A research and practise model. Simulation & Gaming, 33(4), 441-467.
• Gmitrova, V., Podhajecká, M., & Gmitrov, J. (2009). Children’s play preferences: Implications for the preschool education. Early Child Development and Care, 179(3), 339-351.
• Gökbulut, Y., & Yumuşak, E. Y. (2014). Oyun destekli Matematik öğretiminin 4. sınıf kesirler konusundaki erişi ve kalıcılığa etkisi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(2 ), 673-689.
• Gürün, O. A. (1984). Çocuğumuzu tanıyalım. Ankara. İnkılâp Yayınevi.
• Hirose, T., Koda, N., & Minami, T. (2011). Correspondence between children’s indoor and outdoor play in Japanese preschool daily life. Early Education and Development, 21(5), 652-680.
• Kablan, Z. (2010). Öğretim sürecinde bilgisayara dayalı alıştırma amaçlı oyun kullanılmasının eğitim fakültesi öğrencilerinin akademik başarısına etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(1), 335-364.
• Kaya, S., & Elgün, A. (2015). Eğitsel oyunlar ile desteklenmiş Fen öğretiminin ilkokul öğrencilerinin akademik başarısına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(1), 329-342.
• Kılıç, M. (2007). İlköğretim 1. sınıf Matematik dersinde oyunla öğretimde kullanılan ödüllerin matematik başarısına etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
• Kula, A. (2005). Öğretimsel bilgisayar oyunlarının temel aritmetik işlem becerilerinin gelişimine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
• Lim,C .P., Nonis, D., & Hedberg, J. (2006). Gaming in a 3D multiuser virtual environment: Engaging students in science lessons. British Journal of Educational Technology, 37(2), 211-231.
• Özenç, E. G. (2007). İlk okuma ve yazma öğretiminde oyunla öğretim yöntemine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
• Özer, A., Gürkan, A. C., & Ramazanoğlu, M. O. (2006). Oyunun çocuk gelişimi üzerine etkileri. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 54-57.
• Pivec, M., & Kearney, P. (2007). Games for learning and learning from games. Organizacija, 40(6), 419-423.
• Randel, J. M., Morris, B. A., Wetzel, C. D., & Whitehill, B. V. (1992). The effectiveness of games for educational purposes: A review of recent research. Simulation and Gaming, 23( 3), 261-276.
• Sedighian, K., & Sedighian, A. S. (1996). Can educational computer games help educators learn about the psychology of learning mathematics in children?. 18th International Group for the Psychology of Mathematics Education Congress, Florida, USA.
• Sherry, J., Desouza, R., Greenberg, B. S., & Lachlan, K. (2003). Relationship between developmental stages and video game uses and gratifications, game preference and amount of time spent in play. Paper presented at the annual meeting of the International Communication Association, Marriott Hotel, San Diego, CA Online.
• Songur, A. (2006). Harfli ifadeler ve denklemler konusunun oyun ve bulmacalarla öğretilmesinin öğrencilerin matematik başarı düzeylerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
• Swartout, W., & van Lent, M. (2003). Making a game of system design. Communications of the ACM, 46(7), 32-39.
• Szczurek, M. (1982). Meta-analysis of simulation games effectiveness for cognitive learning (Unpublished Doctoral Dissertation), Bloomington, IN: Indiana University.
• Taşlı, F., (2003). İlköğretimde İngilizce öğretiminde oyun tekniğinin erişiye etkisi (Yayınlanmış yüksek lisans tezi). Niğde Üniversitesi, Niğde, Türkiye.
• Tural, H. (2005). İlköğretim Matematik öğretiminde oyun ve etkinliklerle öğretimin erişi ve tutuma etkisi Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir, Türkiye.
• Üçgül, M. (2006). The impact of computer games on students’ motivation (Unpublished master's thesis). Middle East Technical University, Ankara, Turkey.
• Van Eck, R. (2006). Digital game-based learning: It’s not just the digital natives who are restless. EDUCAUSE Review, 41(2), 17-30.
• Van Sickle, R. L. (1986). A quantitative review of research on instructional simulation gaming: A twenty-year perspective. Theory and Research in Social Education, 14(3), 245-264.
• Verenikina, I., & Kervin, L. (2011). iPads, digital play and pre-schoolers. He Kupu, 2(5), 4-16.
• Yağız, E. (2007). Oyun-tabanlı öğrenme ortamlarının ilköğretim öğrencilerinin Bilgisayar dersindeki başarıları ve öz-yeterlik algıları üzerine etkileri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
• Yağmur, Ş. E. (2013). Materyal destekli eğitsel oyunların sokakta çalıştırılan çocukların Türkçe dil bilgisi başarı ve tutumlarına etkisi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(28), 459-468.
• Yıldıran, N., (2004). Fen Bilgisi dersinde atomun yapısı ve periyodik çizelge konusunun oyun ve modellerle öğretilmesinin başarıya etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yiğit, A. (2007). İlköğretim 2. sınıf seviyesinde bilgisayar destekli eğitici matematik oyunlarının başarıya ve kalıcılığa etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana, Türkiye.
• Yurt, E. (2007). Eğitsel oyun tekniği ile Fen öğretimi ve yeni İlköğretim müfredatındaki yeri ve önemi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Muğla Üniversitesi, Muğla, Türkiye.