BAŞKANLIK SİSTEMLERİ TARTIŞMALARI EŞİĞİNDE JOHN LOCKE VE MONTESQUIE’A GÖRE KUVVETLER AYRIMI PRENSİBİ

Yıl 2015, Cilt: XIX Sayı: 1-2, 17 - 34, 01.06.2015

Mehmet Soytürk

Öz

Kuvvetler ayrımı prensibi günümüz demokratik ve hukuk devletlerinde temel bir prensip olarak yer almaktadır. Hükümet sistemlerine dair tarihi seyrin gözlenmesi halinde bu fikrin ortaya çıkmasında ünlü İngiliz düşünür John Locke’un etkilerinin bulunduğuna tanıklık edilebilir. Kuvvetler ayrımı prensibinin ilk model halini John Locke geliştirmesine rağmen, sonraki yıllarda kuvvetler ayrımı prensibi modeline ilaveler yapan ve yeni bir hal kazandıran Fransız düşünür Baron de Montesquieu olmuştur. İngiltere’yi ziyareti sırasında yapmış olduğu çalışmalarla ve buradaki sisteme esinlendiği fikirler ile Montesquieu, Fransa’da hüküm süren mutlak monarşiyi
düzeltmek amacıyla kendi kuvvetler ayrımı prensibini geliştirmiştir. Kuvvetler ayrımı prensibi daha sonraki yıllarda ulus devletlerin oluşma safhalarında demokrasilerinin gelişmesinde önemli bir yer almıştır. Kuvvetler ayrımı prensibi günümüz itibariyle demokratik hukuk devletlerinin temel prensibi haline gelmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kuvvetler Ayrımı, John Locke, Baron de Montesquieu, Başkanlık Sistemi

Presidential System Discussions and the Principle of Separation of Powers by John Locke and Baron de Montesuquieu

Öz

Seperation of powers is one of the basic principles in state of law. When examining the history, John Locke's affects can be seen. Although John Locke discover the seperation of powers, the French philosopher Montesquieu developed it. Montesquieu is affected by the English System when he visited England and discovered seperation of powers to correct the monarcy systen in France. Then seperation of powers takes an important point during the evolution of the nation states and democracies. Today seperation of powers become the fundamental principle in democratic state of laws.

Anahtar Kelimeler

Separation of Powers, John Locke, Baron de Montesquieu, Presidential System

Kaynakça

• Adnan Güriz, Hukuk Felsefesi, Siyasal Kitapevi, Ankara 2014.
• Bernhard Frevel, Demokratie Entwicklung-Gestaltung-Problematisierung, Verlag für Sozialwissenschaften, Wiesbaden, 2006.
• Eberhard Braun, Felix Heine, Uwe Opolka, Politische Philosophie, Rowohlts Enzyklopadie, Hamburg, 1994.
• Heinz-Wilhelm Meier, Zitier- und Zutrittsrecht im Parlamentarischen Regierungssystem, Duncker & Humblot, Berlin, 1982. Hans Heinrich Rupp, Grundfragen der Heutigen Verwaltungslehre, J.C.B. Mohr Tübingen, Tübingen, 1991.
• İbrahim Ö. Kaboğlu, Anayasa Hukuku Dersleri, Legal Yayınları, İstanbul 2012.
• John Locke, Zwei Abhandlungen über die Regierung, Almanca’ya Tercüme, W. Euchner (Ed.), Frankfurt/Main, 1977.
• Manfred G. Schmidt, Demokratietheorien, Verlag für Sozialwissenschafte, Wiesbaden, 2008.
• Martin Sebaldt, Die Macht der Parlamente, Verlag für Sozialwissenschaften, Wiesbaden, 2009.
• Mehmet Akad/Bihterin Dinçkol, Genel Kamu Hukuku, Der Yayınları, İstanbul 2009.
• Montesquieus, Kanunların Ruhu Üzerine, çev. Fehmi Baldaş, Hiperlink, İstanbul, 2014.
• Norbert Campagne, Legitimität ohne Legalität? Rüdiger Voigt (Editör), Legitimität ohne Legalität?, Springer Verlag, Wiesbaden, 2015.
• Richard Münch, Kulturen Der Demokratie, Richard Münch-Christian Lahusen (Ed.), Regulative Demokratie, Camus Verlag, Frankfur/Main, 2000.
• Susanne Held, Eigentum und Herrschaft bei John Locke und Immanuel Kant, LIT Verlag, Berlin 2006.
• Viktor Wember, Verfassungsmischung und Verfassungsmitte, Duncker&Humbold, Berlin, 1977.
• Walter Reese-Schafer, Klassiker der Politischen İdeengeschichte, Oldenbourg Verlag, München, 2011.