Egemenlik anlayışı gereği bir devletin çocukla kişisel ilişki kurulmasına dair verdiği kararın, ilgili diğer devletçe tanınması ve icra edilmesi zordur. Özellikle birçok devlet, iç hukukunda kararların tanınması ve tenfizine ilişkin yasal düzenlemelere yer verirken, “karşılıklılık”, “kamu düzeni” gibi koşulların varlığını aramaktadır. Uluslararası birliği sağlamak ve çocukların menfaatini korumak amacıyla sınır ötesi kişisel ilişki kurmanın kuralları, sistemi ve kararların uygulanması ile tanınması ve tenfizine ilişkin hangi tekniğin daha uygun ve etkili olduğu arayışı içinde olan ulusal ve uluslararası çabalar, dikkate değer ölçüde artmıştır. Çalışmamızın ilk bölümünde kısaca Türk Hukukunda çocuklarla kişisel ilişki kurulmasından, ikinci bölümünde ise Çocuklarla Kişisel İlişki Kurulmasına Dair Avrupa Sözleşmesi ve Lahey ile Çocukların Velayetine İlişkin Kararların Tanınması ve Tenfizi İle Çocukların Velayetinin Yeniden Tesisi-ne İlişkin Avrupa Sözleşmesi de birlikte değerlendirilerek çocuklarla kişisel ilişki kurulmasına dair yabancı mahkeme kararlarının tenfizinden bahsedile-cektir. Sonuç bölümünde ise değerlendirmelerimizle birlikte çalışmamız tamamlanacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2011 |
Gönderilme Tarihi | 1 Eylül 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Cilt: XV Sayı: 3-4 |
Bu Eser Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.