Teknolojinin ve özellikle son on yılda internet kullanımının artmasına paralel olarak mal ve hizmet pazarlama, sunma yöntemleri de çeşitlilik kazanmış; bu çeşitlilik hukuki problemleri de beraberinde getirmiştir. Bu hukuki problemleri çözmek amacıyla üniversitelerde bu alanda ayrı kürsüler kurulmuş, doktora tezleri ve diğer bilimsel çalışmalarla bu problemlere çözümler aranmıştır. Bu alandaki hukukun ne kadar hızlı geliştiğini anlamak için bu alanda son yıllarda yapılmış Avrupa Birliği düzeyindeki düzenlemelere bakmak yeterli olsa gerek. Dünyadaki bu hızlı gelişmelere Avrupa Birliğine aday bir ülke olarak Türkiye'nin seyirci kalması beklenemezdi. Avrupa Birliği Mevzuatına uyum çalışmaları çerçevesinde 4822 sayılı kanunla 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanuna (TKHK) eklenen 9/A maddesiyle Türk Hukukuna Mesafeli Sözleşme kavramı girmiştir. 4077 sayılı Kanunun 9/A maddesi ve Sanayi ve Ticaret Bakanlığının 13.6.2003 tarihli yönetmeliği ile (aşağıda kısaca Yönetmelik olarak anılacaktır) mesafeli sözleşmeler konusunda ayrıntılı düzenlemeler getirilmiştir. Aşağıdaki çalışmamızda, 'mesafeli sözleşme” kavramı açıklandıktan sonra uygulama alanları ele alınıp, Avrupa Birliğinin 97/7 sayılı” Yönergesi (kısaca AB Yönergesi olarak anılacaktır) düzenlemeleri ışığında gördüğümüz eksiklikler belirtilecektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2003 |
Gönderilme Tarihi | 1 Eylül 2003 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2003 Cilt: VII Sayı: 3-4 |
Bu Eser Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.