Teknoloji Şirketlerinde Örgütsel Çeviklik

Yıl 2023, Cilt: 5 Sayı: 2, 24 - 35, 31.12.2023

Mustafa Erbir

https://doi.org/10.46482/ebyuiibfdergi.1368247

Öz

Bu araştırmanın amacı teknoloji şirketlerinde çalışan bireylerin örgütsel çeviklik algılarının belirlenmesi ve hangi değişkenlere göre farklılık gösterdiğinin tespit edilebilmesidir. Araştırmada nicel araştırma tekniklerinden “betimsel tarama modeli” kullanılmıştır. Bu yöntem çalışanların örgütsel çeviklik algılarına yönelik mevcut durumu ortaya koymaktadır. Araştırma verileri birincil verilerden oluşmuş ve veri toplama yöntemi olarak anket kullanılmıştır. Toplanan veriler SPSS programı aracılığıyla uygun istatistiki yöntemlerle analiz edilmiştir. İki değişken arasında anlamlı bir farklılaşmanın olup olmadığını belirleyebilmek için “bağımsız örneklem t-testi” ikiden fazla değişken arasındaki farklılaşmaya yönelik ise “tek yönlü anova testi” kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre kadınların erkeklerden, evli bireylerin bekâr bireylerden ve idari görevi bulunan çalışanların idari görevi bulunmayan çalışanlardan daha yüksek düzeyde bir örgütsel çeviklik algısına sahip olduğu görülmektedir. Ayrıca 18-40 yaş arasında olan çalışanların örgütsel çeviklik algıları 41 yaş ve üzeri olanlardan daha yüksektir. Lisansüstü öğrenim derecesine sahip çalışanlar diğer öğrenim derecelerine sahip çalışanlardan daha yüksek bir örgütsel çeviklik algısına sahiptir. 1-5 yıl arası mesleki kıdeme sahip olan çalışanların örgütsel çeviklik algıları ise 11 yıl ve üzeri mesleki kıdeme sahip olan çalışanlardan daha yüksek bir düzeydedir.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Çeviklik, Teknoloji Şirketleri, Teknoloji Sektörü

Kaynakça

• AKKAYA, B., Kayalıdere, U. A. K. ve Tabak, A. (2019) “Endüstriyel alanda üretim yapan firmaların örgütsel çevikliği ile firma yöneticilerinin sahip olduğu dinamik yetenekler arasındaki ilişki: Manisa organize sanayi bölgesinde (mosb) faaliyet gösteren firmalar üzerine bir araştırma”. Yeni Nesil Girişimcilik ve Ekonomi, 1(2), 19-54.
• AKKAYA, B. ve Tabak, A. (2018). “Örgütsel Çeviklik Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”. İş ve İnsan Dergisi, 5(2), 185-206.
• ARAZA, A. ve Aslan, G. (2016). Yönetimde yeni paradigmalar: Kurumsal çeviklik ve improvizasyon. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şti.
• BAKAN, İ., Sezer, B. ve Kara, C. (2017). “Bilgi yönetiminin örgütsel çeviklik ve örgütsel atalet üzerindeki etkisi”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1), 117-138.
• BANİHASHEMİ, S. A. and Dahmardeh, N. (2010). “Organizatinal Agility and Agile Manufacturing”. European Journal of Economics, Finance and Administrati & Sciences (27), 1450-2275.
• BASRI, S. ve Zorlu, K. (2020). “Örgüt Kültürü Algısının Örgütsel Çeviklik Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi”. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 20(39), 147-164.
• BREU, K., Hemingway, M., Strathern, M., and Bridger, D. (2001). “Workforce Agility: The New Employee Strategy for the Konowledge Economy”. Journal of Information Technology, 17, 21-31.
• CANDAN, A., Çankır, B. ve Şeker, Ş. E. (2017).” Organizasyonlarda çeviklik”, YBS Ansiklopedi, 4(3), 3-9.
• CEGARRA-NAVARRO, J., Soto-Acosta, P., and Wensley, A.K.P. (2016). “Structured Knowledge ProcessesAndFirmPerformance: The Role Of Organizational Agility”. Journal of Business Research 69 (2016) 1544–1549.
• CENGİZ, E., Ayyıldız, H. ve Kırkbir, F. (2005), “Yeni Ürün Geliştirme Sürecinin Başarısında Etkili Olan Faktörler”, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24, 188–147.
• CHUNG, S., Young Lee, K., and Kim, K. (2014). JobPerformance Through Mobile Enterprise Systems: The Role Of OrganizationalAgility, Locationİndependence, AndTaskCharacteristics. Information & Management 51: 605–617.
• CROCİTTO, M., and Youssef, M. (2003). “The Human Side of Organizational Agility”. Industrial Management and Data Systems, 103(6), 388-397.
• DARVİSHMOTEVALİ, M., and Tajeddini, K. (2020), Understanding Organizational Agility, Evidence from the Hotel Industry in Iran, K. Tajeddini, V. Ratten ve T. Merkle içinde, Tourism, Hospitality and Digital Transformation: Strategic Management Aspects- Innovation and Technology Horizons (s. 73-87), New York: Routledge.
• DOĞAN, O. ve Baloğlu N. (2018). Örgütsel Çeviklik ve Bazı Eğitim Kurumlarındaki Yansımaları. 13. Uluslararası Eğitim Yönetimi Kongresi, Sivas, 100-109.
• GANGURLY, A., Nilchiani, R., and Farr, J. (2009). “Evaluating Agility in Corporate Enterprises”. International Journal of Production Economics, 118 (2), 410-423
• GOLDMAN, S. L., Nagel, R., and Preiss, K. (1994). Agile Competitors and Virtual Organizations:Strategies for Enriching the customer. New York: VNR
• GÜRBÜZ, S. ve Şahin, F. (2018). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• HUANG, C.C. (1999). “An Agile Approach to Logical Network analysis in Decision Support Systems”. Decision Support System, 25(1), 53-70.
• İNANIR, A. (2020). Örgütsel Çeviklik. Mehmet Sağır (Ed.), Modern İşletmecilikte Yönetsel Konular (71-80). Konya: Eğitim Yayınevi.
• KANTEN, P., Kanten, S., Keceli, M., and Zaimoglu, Z. (2017), “The Antecedents of Organizational Agility: Organizational Structure, Dynamic Capabilities and Customer Orientation”, PressAcademia Procedia, 3(1), 697-706.
• KARAKAYA, İ. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. A. Tanrıöğen (Edt.) Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı.
• MOLLA, A., Peszynski, K., and Trinh, T. P. (2012). “Enterprise systems and organizational agility: A review of the literature and conceptual framework”. Communications of the Association for Information Systems, 31, 167-193
• NAFEI, W. A. (2016), “Organizational Agility: The Key to Organizational Success”, International Journal of Business and Management, 11(5), 296-309.
• NEJATIAN, M., Nejati, M., Zanjirchi, S. M., and Zarei, M. H. (2018). “A hybrid approach to achieve organizational agility: An empirical study of a food company”. Benchmarking: An International Journal, 25(1), 201-234.
• NEJATİAN, M., and Zarei, M. H. (2013). “Moving Towards Organizational Agility: Are We Improving in the Right Direction?” Global Journal of Flexible Systems Management, 14(4), 241-253.
• OLBERT, S., Prodoehl, H. G., and Worley, C. G. (2017). Organizational agility as a competitive factor: The “agile performer index”. France: NEOMA Business School, Reims Cedex
• ÖZEROĞLU, E. ve Koçyiğit, Y., (2020). “Organizational Agility in Health Organizations: The Role of Visionary Leadership”, Research Journal of Business and Management (RJBM), 7(1), 13-22.
• SAĞIR, M. & Oraç, E. (2020). “Yapısal Bilgi Süreçleri, Yapısal Sermaye ve Örgütsel Çeviklik Arasındaki Etkileşim”. Ekonomi İşletme ve Yönetim Dergisi, 4(1), 110-136.
• SHARIFI, H. and Zhang, Z. (1999). “A methodology for achieving agility in manufacturing organisations: an introduction”, International Journal of Production Economics, 62(1), 7-22.
• SHARIFI, H., and Zhang, Z. (2001). “Agile manufacturing in practice Application of a methodology”. International Journal of Operations & Production Management, Vol. 21 No. 5/6, 772-794.
• TARAKCI, Z. ve Özgenel, M. (2023). “Örgütsel çeviklik ile işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkide örgütsel bağlılığın aracılık rolü: Belediye çalışanları üzerine bir alan araştırması”. Business Economics and Management Research Journal, 6(1), 83-99.
• ÜSTÜN, Ö. ve Naldöken, Ü. (2020). “Örgütsel Bağlılığın Değişime Karşı Tutuma Etkisinin Belirlenmesi”, İşletme Akademisi Dergisi, 1(4), 294-309.
• WENDLER, R. (2014), “Development of The Organizational Agility Maturity Model. In Computer Science and Information Systems”, Proceedings of the 2014 Federated Conference on Computer Science and Information Systems, 2, 1197-1206.
• ZITKIENE R., and Deksnys, M. (2018), “Organizational Agility Conceptual Model, Montenegrin” Journal of Economics, 14(2), 115-129.