SEÇMENLERİN BELEDİYE SEÇİMLERİNDE OY VERME EĞİLİMLERİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA: MERSİN BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 2, 22 - 39, 08.08.2018

Mehmet Miman Betül Taştan Miman

Öz

Mersin ili 2014 Yerel
Seçimleri son 3 dönemdir şehri yöneten partiden Büyükşehir Belediyesi’ni
değiştirmiştir. Bu çalışma seçim öncesinde gerçekleştirilen bir araştırmaya
dayalı olarak seçmenlerin oy verirken önceliklerini ve seçme eğilimlerini
araştırmakta olup bulgular seçmenlerin en çok adayın projelerine ve
performansına önem verdiklerini bunu adayın partisinin ve liderinin takip
ettiğini ortaya koymaktadır. Seçmenlerin demografik özelliklerinden cinsiyet,
yaş, öğrenim durumu, meslek ve bulunduğu ilçenin de seçme eğilimlerini ve
önceliklerini de etkilemektedir. 

Anahtar Kelimeler

büyükşehir belediyesi seçimleri, oy verme eğilimleri, Mersin

Kaynakça

• Akgün, B. (2000). Türkiye’de Seçmen Davranışı: Partizan Tutumlar, İdeolojik ve Ekonomik Faktörlerin Oy Vermeye Etkisi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 4, 75-92.
• Akgün, B. (2007). Türkiye’de Seçmen Davranışı, Partiler ve Siyasal Sistem. Ankara: Nobel Yayınları.
• Alkan, M. Ö. (2006). Türkiye’de Seçim Sistemi Tercihinin Misyon Boyutu ve Demokratik Gelişime Etkileri (Siyaset Bilimi ve Sosyolojisi Yaklşımıyla). Anayasa Yargısı, 23, 133-165.
• AnbarlıBozatan, Ş. ve Kutlu, S. Z. (2014). Siyasette Kadın Temsili Açısından 30 Mart 2014 Yerel Seçimi Sonuçlarının Çanakkale İli Örneğinde Değerlendirilmesi. Çanakkale Araştırmaları Türk Yıllığı, 12(16), 131-156.
• Bartolini, S. &Mair, P. (1990). “ElectoralInstabilityand Class-Cleavageimages 1885-1985”, Identity, Competition, andElectoralAvailability: theStabilization of EuropeanElectorates 1885-1985. Cambridge, ABD: Cambridge University Press.
• Boyacıoğlu, H. ve Güneri, P. (2006). Sağlık Araştırmalarında Kullanılan Temel İstatistik Yöntemler. Hacetepe Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi, 30(13), 33-39.
• Butler, P. ve Collins, N. (1994). Political Marketing: StructureandProcess. EuropeanJournal of Marketing, 28(1), 19-34.
• Canöz, K.. (2010). Seçmen Tercihinde Aday İmajının Rolü: 29 Mart 2009 Yerel Seçimleri Öncesinde Konya Seçmeni Üzerine Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 6(2), 95-114.
• Cooper, D. R. & Schindler, P. S. (2014). Business ResearchMethods. 12th Edition. New York, NY, ABD: McGraw-HillIrwin.
• Çağlar, N..ve Gelir, Y. (2014). Yerel Seçimlerde Aday İmajı: 30 Mart 2014 Yerel Seçimleri Öncesinde Isparta Seçmeni Üzerine Bir Araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2), 27-50.
• Çaha, Ö., Toprak, M. & Dalmış, İ. (2002). “Seçmenlerin Parti Tercihinde Rol Oynayan Faktörler (Kırıkkale Örneği)”, (Der. Ömer Çaha), Seçmen Davranışı ve Siyasal Partiler. İstanbul: Dendaş Yayınları, 116-141.
• Çakır, H. ve Biçer, A. (2015). Türkiye Yerel Seçimlerinde Seçmen Tercihlerini Etkileyen Kriterler: 30 Mart 2014 Yerel Seçimleri Kayseri Örneği. Erciyes İletişim Dergisi “academia”, 4(1), 98-112.
• Çinko, L.. (2006). Semen Davranışları ile Ekonomik Performans Arasındaki İlişkilerin Teorik Temelleri ve Türkiye Üzerine Genel bir Değerlendirme. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 61(1), 103-116.
• Çitçi, O. (1989). Yerel yönetimlerde temsil: belediye örneği. Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları.
• Doğan, A..ve Göker, G. (2010). Yerel Seçimlerde Seçmen Tercihi (29 Mart Yerel Seçimleri Elazığ Seçmeni Örneği). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(2), 159-187.
• Dündar, A. (2011). Aday İmajının Seçmen Tercihi Üzerine Etkisi: Yılmaz Büyükerşen Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• İzci, F. ve Turan, M. (2013). Büyükşehir Belediyesi Sistemi ve 6360 Sayılı Yasa ile Büyükşehir Belediyesi Sisteminde Meydana Gelen Değişimler: Van Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1), 117-152.
• Kalaycıoğlu, E. (1993). Karşılaştırmalı Siyasal Katılma Siyasal Eylemin Kökenleri Üzerine Bir İnceleme. İstanbul: İstanbul Üniversitesi SBF Yayınları.
• Kalendar, A. (2005). Siyasal İletişim Seçmenler ve İkna Stratejileri. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Karasar, N. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemi. 28. Basım. Ankara:Nobel Yayınevi.
• Negiz, N. ve Akyıldız F. (2012). Yerel Seçimlerde Seçmenin Tercihi Üzerinde Aday İmajının Etkisi: Uşak Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(15), 171-199.
• Oğuzoğlu, D. ve Öztay, O. H. (2016). 30 Mart 2014 Yerel Seçimlerde Siyasi Partilerin Sosyal Medya Kullanım Analizi: Ankara Büyükşehir Belediyesi Örneği. Gazi Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Akademik Sanat; Sanat, Tasarım ve Bilim Dergisi,1(1), 53-65. Özsoy, O. (2019). Seçim Kazandiran Siyasal İletişim. İstanbul: Pozitif Yayınları.
• Sezgin, Ş. (2007). Ekonomik Oy Verme Teorisi:Türkiye Örneği (1998-2003). Amme İdaresi Dergisi, 40(2), 21-38.
• Teziç, E. (1996). Anayasa Hukuku, Genel Esaslar, Gözden Geçirilmiş ve Geliştirilmiş 3. Baskı. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
• Tunç, H. (2008). Demokrasi Türleri ve Müzakereci Demokrasi Kavramı. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 12(1/2), 1113-1132.
• Yıldırım, M.. (2010). Seçmen Tercihinde Aday İmajının Rolü: 29 Mart 2009 Yerel Seçimleri Öncesinde Konya Seçmeni Üzerine Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 6(2), 95-114.
• Yıldırım, M.. (2014). Parti Aday Tercihlerinin Seçmen Davranışına Etkisi 2009 Yerel Seçimleri Uşak İli Örneği. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 15-38.