Makinelerin gün geçtikçe daha da önemli bir yere sahip olması ile birlikte hayatımıza giren yapay zekâ teknolojisi; sağlıktan hukuka, eğitimden ekonomiye, iktisattan matematiğe, astronomiden felsefeye, psikolojiden sosyolojiye kadar birçok alanı etkisi altına aldığı gibi edebiyatı da etkilemiştir. Diğer bir ifadeyle bilimsel ya da teknolojik değişmeler ve gelişmeler neticesinde oluşan yapay zekâ teknolojileri, edebiyat alanında da kullanılmaya başlanan ve ilerleyen zamanlarda kullanımı yaygınlaşabilecek sistemler arasında yer almıştır. Gerek şiir, tiyatro, hikâye gibi metinlerin üretiminde gerek bu metinlerin analiz edilmesinde ya da farklı dillere çevrilmesinde yararlanılabilen yapay zekâ teknolojisi, edebiyatın geleceğini şekillendiren ve yönlendiren önemli bir unsur hâline gelmiştir. Böylelikle duygu ve düşüncelerin ifade edilme yollarından olan edebiyatın dijital dönüşüm sürecini de başlatmıştır. Bu makalede yapay zekâ üreticilerinden OpenAI’ın “varoluşçuluk, yalnızlık, yabancılaşma, kaçış, ölüm” anahtar kelimeleri çerçevesinde yazmış olduğu “Gizli Sessizliklerin Şarkısı”, “Yalnızlığın Sessizliği”, “Ölümün Sessizliğindeki Yalnızlık” ve “Uzaklığın İç Yankısı” başlıklarını taşıyan dört şiir, varoluşçu çerçevede incelenerek hem yapay zekâ programının verilen anahtar kelimeleri kullanarak temaya ne derece uygun şiirler yazdığı/yazabildiği görülmüş hem de şiirler, varoluşçu bakış açısıyla irdelenmiştir.
Artificial intelligence technology, which has entered our lives with the machines becoming more and more important day by day; It influenced many fields from health to law, from education to economics, from economics to mathematics, from astronomy to philosophy, from psychology to sociology, as well as literature. In other words, artificial intelligence technologies, which are formed as a result of scientific or technological changes and developments, are among the systems that have started to be used in the field of literature and may become widespread in the future. Artificial intelligence technology, which can be used both in the production of texts such as poetry, theater and story, in the analysis of these texts or in their translation into different languages, has become an important element that shapes and directs the future of literature. Thus, it started the digital transformation process of literature, which is one of the ways of expressing feelings and thoughts. In this article, four poems titled “Song of Secret Silences”, “Silence of Solitude”, “Loneliness in the Silence of Death” and “Inner Echo of Distance” written by OpenAI, one of the artificial intelligence programs, within the framework of the keywords “existentialism, loneliness, alienation, escape, death” In this study, it was observed that the artificial intelligence program wrote/writes poems suitable for the theme by using the given keywords, and the poems were examined from an existential point of view.
OpenAI existentialism alienation loneliness artificial intelligence
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Edebi Çalışmalar (Diğer) |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Ekim 2023 |
Gönderilme Tarihi | 24 Ağustos 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |
DERGİPARK bünyesinde faaliyet gösteren Edebî Eleştiri Dergisi (Journal of Literary Criticism) hakemli ve bilimsel bir dergidir. Dergimiz, hem ulusal ölçekli TR DİZİN'de hem de uluslararası ölçekli MLA'da taranmaktadır.