Üniversite Öğrencilerinin Bilgi ve İletişim Teknolojilerinden Yararlanma Durumları ve Alışkanlıkları Üzerine Bir Araştırma: Mevcut Durum ve Geleceğe Bakış

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 18, 30.06.2018

Ramazan Yılmaz , Barış Sezer , Halil Yurdugül

Öz

Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin bilgi ve iletişim
teknolojilerinden yararlanma durumları ve kullanım alışkanlıklarını
incelemektir. Araştırma Bartın Üniversitesinde bir ve son sınıfta öğrenim
görmekte olan 5021 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın verileri
araştırmacılar tarafından geliştirilen bir anket aracılığıyla elde edilmiştir. Araştırma
sonucunda üniversite öğrencilerinin; kişisel bilgisayara, internet
bağlantısına, internet bağlantısı olan akıllı telefona sahip olma; İnternet
erişiminde en çok kullandıkları cihaz türü, bilgisayar ve internet kullanma
becerilerini nasıl geliştirdikleri, web ile internet arasındaki farkı bilme
durumları, internet kullanma sıklıkları, internet kullanım amaçları, sosyal ağ
kullanım sıklıkları, daha önce e-öğrenme deneyimi yaşama durumları, e-öğrenmeyi
yararlı bulma durumları, gelecekte e-öğrenme ile ders ya da kurs almayı isteme
durumları, internetteki bilgi kaynaklarını (web sayfaları, videolar vb.)
kullanarak kendi kendine yeni bilgiler öğrenme durumları ile ilgili güncel
istatistiki bilgilere yer verilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular
doğrultusunda eğitime teknoloji entegrasyonu bağlamında günümüz öğrencilerinin
mevcut durumları göz önünde bulundurularak neler yapılabileceği üzerinde
durularak çeşitli önerilere yer verilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Bilgi ve iletişim teknolojileri, bilgisayar, internet, mobil öğrenme, sosyal ağlar, e-öğrenme, kendi kendine öğrenme

Kaynakça

• Alsabawy, A. Y., Cater-Steel, A., & Soar, J. (2016). Determinants of perceived usefulness of e-learning systems. Computers in Human Behavior, 64, 843-858.Askar, P., Usluel, Y. K., & Mumcu, F. K. (2006). Logistic Regression Modeling for Predicting Task-Related ICT Use in Teaching. Educational Technology & Society, 9(2), 141-151.Bakırcı, H., & Günbatar, M. S. (2017) Öğretmen Adaylarının Bilgi Okuryazarlık Düzeyleri ile Bilgi ve İletişim Teknolojilerine Yönelik Tutumları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 543-563.Commission on Technology and Adult Learning. (2001). A vision of e-learning for America’s workforce: Report of the commission on technology and adult learning, ADSL/NGA Washington, D.C. 26.02.2018 tarihinde http://schoolofed.nova.edu/dll/Module1/Elearning-Workplace.pdf adresinden erişilmiştir.Comrey, A. L., & Lee, H. B. (2013). A first course in factor analysis. Psychology Press.Çubukçu, A. & Bayzan, Ş. (2013). Türkiye’de dijital vatandaşlık algısı ve bu algıyı internetin bilinçli, güvenli ve etkin kullanımı ile artırma yöntemleri. Middle Eastern & African Journal of Educational Research, 5, 148-174.Duan, Y., He, Q., Feng, W., Li, D., & Fu, Z. (2010). A study on e-learning take-up intention from an innovation adoption perspective: A case in China. Computers & Education, 55(1), 237-246.Goi, C.L. & Ng, P.Y. (2009). E-learning in Malaysia: Success factors in implementing e-learning program. International Journal of Teaching and Learning in Higher Education, 20(2), 237-246.Harman, G., & Çelikler, D. (2012). Eğitimde hazır bulunuşluğun önemi üzerine bir derleme çalışması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(3), 147-156.ISTE (2008). National education technology standarts for students. https://www.iste.org/docs/pdfs/20-14_ISTE_Standards-S_PDF.pdf adresinden 07.02.2018 tarihinde edinilmiştir.Karasar, N. (2003). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, yöntemler. Nobel Akademik Yayıncılık.Oye, N. D., Iahad, N. A., & Rahim, N. A. (2014). The history of UTAUT model and its impact on ICT acceptance and usage by academicians. Education and Information Technologies, 19(1), 251-270.Persico, D., Manca, S., & Pozzi, F. (2014). Adapting the technology acceptance model to evaluate the innovative potential of e-learning systems. Computers in Human Behavior, 30, 614–622.Sandars, J., & Goh, P. S. (2016). Is there a need for a specific educational scholarship for using e-learning in medical education?. Medical Teacher, 38(10), 1070-1071.Tagoe, M. (2012). Students’ perceptions on incorporating e-learning into teaching and learning at the University of Ghana. International Journal of Education and Development Using ICT, 8(1), 91-103.Tarhini, A., Hone, K., Liu, X., & Tarhini, T. (2017). Examining the moderating effect of individual-level cultural values on users’ acceptance of E-learning in developing countries: a structural equation modeling of an extended technology acceptance model. Interactive Learning Environments, 25(3), 306-328.Teo, T. (2015). Comparing pre-service and in-service teachers' acceptance of technology: Assessment of measurement invariance and latent mean differences. Computers & Education, 83, 22-31.TÜİK, (2016). Hane halkı bilişim teknolojileri kullanım araştırması, http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=21779 adresinden 03.02.2018 tarihinde edinilmiştir.Tyilo, N. (2017). E-Learning as Instructional Innovation in Higher Education Institutions (HEI’s): Lessons Learnt from the Literature. Journal of Communication, 8(1), 87-93.Zaharias, P., & Poylymenakou, A. (2009). Developing a usability evaluation method for e-learning applications: Beyond functional usability. Internationa. Journal of Human–Computer Interaction, 25(1), 75-98.